زایندهرود باز «زنده» شد
«زندهرود» یا «زایندهرود» هرگاه پرآب میشود، اهالی اصفهان حیات مفرحشان مُمِد میشود و هرگاه تهی از آب میشود، سرزندگی و شادابی مردم خوشذوق آن دیار، رو به خشکی میگذارد و چهبسا هیچ آثاری از اینشهر پررمزوراز و مملو از آثار باستانی، بهاندازه امواج هرچند غیرخروشان، دلهایشان را شاد نمیکند؛ تاجاییکه باید گفت هربارکه آب در بستر این رودخانه بهحرکت درمیآید، نوعی انرژی افزایشی، مردم را به تحرک وامیدارد و آنانی که صدای خوشی دارند، در کنارگذر رود، سر ذوق آمده و ترانههایی را زمزمه میکنند و مسنترها با آنان همآواز میشوند. در این دو،سه روزیکه مجدداً آب دراینرودخانه جاری شد؛ بهویژه پس از چندروز آلودگی هوای استان، نفس گرمی بود تا مردم زودتر هوای آلوده را بهفراموشی بسپارند. البته باوجودیکه آرزو میکنیم این رود همیشهزنده ایران و تمام رودخانههای دیگر کشورمان، همیشه خروشان و درجریان باشند، تأسف نیز میخوریم که با گذشت حدود دوماه از فصل پائیز؛ هنوز در قسمتهای بزرگی از کشورمان نظیرِ تهران، برف و بارانی نازل نشده تا امسال مشکل کمآبی را کمتر از سال قبل احساس کنیم. چگونه است اما که در استانهای کهگیلویهوبویراحمد و چهارمحالوبختیاری، هنوز بارش قابلقبولی نداشتهایم، آبهای روان در زایندهرود جاری شده است. امیدواریم خداوند همچنان کشور و مردم ما را مرهون الطاف خود بدارد و آنچه را که مصلحت است، نثار مردم خداجو و سرزمین اسلامی ما کُند. باتوجهبهاینکه اصفهان نصف جهان، در سطح جهان اشتهار دارد و دیرزمانی، یک قطب گردشگری پردرآمد ما بوده و هزاران گردشگر خارجی، در تمام فصول سال، به اینشهر بهچشم بهعنوان منطقه گردشی رؤیایی نگاه میکردند، یکباردیگر با برنامهریزی منسجم، میتواند به عظمت و جلال گذشته بازگردد و آثار بهجامانده از صدهاسالقبل، بازسازی شده و مجدداً سیل گردشگران به استان سرازیر شود. ازآنجاکه «زایندهرود»؛ یکی از مظاهر جذب گردشگر بوده، بجا و نیکوست با هر تدبیر ممکن سعی شود (بهویژه در تابستانها)، همیشه آب در آن جاری باشد که بهیقین عین صواب است. بیشک نظارت دائمی بر محیط استان پهناور اصفهان که در گذشته ازنظر کشاورزی بسیارپیشرفته بوده و قبل از ورود امکانات صنعتی، از مناطق سرسبز و باصفای کشور بهشمار میرفت، الزامیست. ازآنجاییکه ازنظر حفظ محیطزیست و منابع، مدیریت اصولی درایناستان نبود، بهواسطه بهرهبرداری اسرافکارانه، سفرههای آبیِ زیرزمینیِ آن خالی شده و اینروزها ازنظر فرونشست زمین وضعیت مطلوبی ندارد. نیز رودخانه و دهها رود کوچکتر و چندین تالاب معروفش مانند «گاوخونی»، درآستانه انهدام قرار گرفته و کار بهجایی رسیده که ازنظر رانش زمین، در کشور مقام اول را دارد. خشکسالی یکی،دودههاخیر نیز مزیدبرعلت شده تا استان سرسبز رفتهرفته خشک و خشکتر شود. بهنظر میرسد کارخانههای عظیم فولاد و ذوبآهن، قسمت اعظم آب ایناستان را بهمصرف میرسانند؛ که کاش از منابع عظیم گازی کشور، برای ایجاد انرژی دراینقبیل کارخانهها استفاده میشد تا حداقل، آب ایناستان همیشه وجود داشته باشد تا ناظر فرونشست و گسلهای سطحی خاک نباشیم.