خودروسازان وطنی و آلودگی هوا
بیش از ششسال است که کارخانههای تولید یا مونتاژ خودرو در کشور شروعبهکار کرده و این روزها با حداکثر توان، خودرو تولید شده و به خیابانهای کشور سرازیر شده و میشود که بهیقین تولید انبوه و غیراستاندارد این خودروها، در آلوده کردن هوا و محیطزیست نقش انکارناپذیری داشته است؛ تاجاییکه تعداد روزهایی که تهران و کلانشهرهای درجهیک کشور دارای هوای سالم بودهاند از ۳۰ روز کمتر بوده که ادامه آن بهحدی به کشور و مردم ضایع وارد میکند که در دهههای آینده و نسلهای بعدی، ما را نخواهند بخشید. ظاهراً تولیدکنندههای داخلی هم هیچ عزم و ارادهای برای بهبود کیفیت خودروها نداشته و بهجهت عدم توازن خرج با دخل همچنان ناچار هستند، خودروهای آلودهکننده را حواله بازار کنند و این روش کار درصورتیستکه مسئولان حفظ محیطزیست، صاحبنظران بهداشتودرمان کشور و حتی پلیس راهور متعدداً از تولید این خودروها، عدم رضایت خود را اعلام میکنند و حتی معاونت راهور کشور، اظهار داشته است که نباید به این قبیل ماشینها پلاک داده شود؛ دراینحالت اگر به آمار بیمارانی قلبی، تنفسی و ریوی مراجعه شود، به آماری دست پیدا میکنیم که بسیار تکاندهنده خواهد بود؛ تاجاییکه براساس اعلام معاونت علومپزشکی دانشگاه شهید بهشتی تهران، شمار این قبیل بیماران، یک افزایش ۲۰درصدی سالیانه را نشان میدهد که ضرورت اصلاحسازی خودروها را حتمی مینماید و باز شاهدیم که صاحبان خودروساز مدعی هستند که ضرر میدهند و پارهایازاوقات دولت به کمک آنان شتافته و ازطریق مساعده و وام و کمک بدون بهره به ادامه کار آنان کمکهای شایانی میکند؛ لذا مردم حق دارند که دراینباره احساس خطر کنند و ادامه تولیدهای بیرویه هماکنون تهران را به پارکینگ را به ماشین مبدل کرده است؛ تاجاییکه در ساعات پیک ترافیک، سرگردانی در ترافیک فشرده، موجب به هم ریختن اعصاب رانندگان شده که عوارض آن علاوهبر تصادف، استرس است که عیناً به خانواده منتقل میشود، از تصادفات سالیانه در جادههای کشور که شمار کشتهها را بعضی از اوقات به حدود ۲۰هزارنفر بالغ کرده است، خود از مخاطرات بسیار بزرگ تولید خودروهای غیرمقاوم و ایمن است. اگر بپذیریم که پیشرفتهای کشور ما بهخصوص پیشرفتهای علمی فنی فرزندان کشورمان آنقدر زیاد بوده که در بسیاری از صنایع خارجی حتی در کشورهای صنعتی بزرگ ایرانیان در طراحی و ساخت خودرو حرف اوّل را میزنند، از عواملی که میتواند بهنحوبارزی از فساد هوا بکاهد، برقی کردن یا هیبریدی کردن تولیدات داخلی و عدم اجازه ورود خودروهای خارجی بنزین سوخت به کشور است که باید، سرلوحه کار خودروسازان باشد؛ اما بهنظر میرسد که فعلاً ساخت خودروهای هیبریدی در دستورکار خودروسازان وطنی نیست و آنان همچنان بر روی ریل باطل و فرسوده سالهای دور حرکت میکنند و بهخصوص در تهران، تعطیلی اجباری مدارس و کارها را تنها راه مقابله با هوای آلوده و اکسید کربن و فسفرهای معلق در هوا میدانند که ازنظر اقتصادی، میلیاردهادلار به اقتصاد کشور ما لطمه زده است؛ بنابراین تولید کم و عدم ورود خودروهای خارجی و در کنار آن گسترش شبکه حملونقل عمومی میتواند، تااندازهای در بهبود هوای کشور اقدامی مؤثر باشد تا انشاءالله در سالهای آینده نرخ مرگومیر ناشی از مشکلات تنفسی سیر نزولی را طی بکند.