سطحبالای بازدارندگی ایران
در حمله رژیم صهیونیستی به ایران در عملکرد تلآویو واهمه از قدرت نظامی و سطح پاسخگویی ایران و بازدارندگی بالای کشورمان بهوضوح مشهود بود. رژیم صهیونیستی حمله خود به ایران را بهویژه علیه برخی پایگاههای نظامی کشورمان انجام داد. این حمله را در چند سطح میتوان موردبررسی قرار داد. صهیونیستها در جنگ با سطوح مختلف محور مقاومت قرار دارند. سطحی نزدیک با حماس و حزبالله در نوار غزه و لبنان و سطوحی دورتر و متوسط درتقابلبا یمن و نیروهای مقاومت در عراق و در سطح بالاتر با ایران که دراینحیطه باتوجهبه قدرت و همچنین سطح بازدارندگی تهران سعی میکند کمتر با جمهوری اسلامی تقابل داشته باشد. برخی این تهاجم را محدود عنوان و آنرا بهدرخواست آمریکا از رژیم برای عدمانجام عملیات گسترده وصل کردند اما نکتهای که بسیاری نیز بدان اشاره دارند از احتیاط تلآویو برای عدمگسترش جنگ حکایت دارد که این بیشتر به بازدارندگی بالای ایران و قدرت موشکی آن بازمیگردد که صهیونیستها در دو عملیات وعده صادق 1 و 2 آنرا تجربه کردهاند. موضوعی که ایران در آن نشان داد واهمهای از پاسخ به اسرائیل ندارد؛ پس رژیم صهیونیستی برای اجتناب از پاسخ ارتقاءیافته ایران ناگزیر از دستزدن به حمله محدودتری بوده؛ وگرنه در لبنان و نوار غزه بهخوبی میتوان دید که این رژیم اینگونه دستبهعصا راه نمیرود و سعی در ویرانهسازی در این دو منطقه دارد. درواقع برفرض محدودیت که صهیونیستها از مشارکت گسترده تجهیزات خود دراینعملیات علیه ایران سخن میگویند و آنرا رد میکنند، محدودیتی هم اگر بوده، سطحبالای بازدارندگی و واهمه از پاسخ ایران، محدودیت را ایجاد کرده. ازدیگرسو، رژیم صهیونیستی بیش از خود حمله به عملیات روانی نسبتبهآن میاندیشیده. تلآویو سعی کرد با بازوهای رسانهای خود در داخل رژیم و میان ضدانقلاب و همچنین رسانههای غربی سطح این حمله را بهطور روانی بالا ببرد. ایندرشرایطیستکه اخبار منتشره از بازخوردهای اینعملیات بهخوبی نشان میدهد در داخل رژیم نارضایتی و ناامیدی بهوجود آمد و رسانههای ضدانقلاب نیز نتوانستند ابعاد حمله را بزرگ جلوه دهند. رسانههای غربی نیز فضا را برای بزرگنمایی بیشازحد مناسب ندیدند تا در پازل رژیم بازی کنند. همچنین کارشناسان مطرح میکنند که رژیم صهیونیستی از رویارویی مستقیم با ایران همواره اجتناب کرده و چشم به اقدامات تروریستی و خرابکاری که در آن مهارت یافته، دوخته و سعی دارد که سطح تقابل رودررو را کاهش داده و درمقابل قدرتی مانند ایران به اقدامات تروریستی و خرابکارانه مألوف خود بازگردد. ازاینروستکه سعی میکند از تقابل جدی با ایران که سطح تنازع را گسترش میدهد بهجد خودداری کند. آمریکا نیز در سطحی گستردهتر باتوجهبه شعاع درگیری در خاورمیانه و امکان آسیب نیروهای خود و توان محور مقاومت که هنوز بسیاری از کارشناسان مطرح میکنند که در سطح پایینی (تقریباً یکچهارم) بهکار گرفته شده و توانایی آن نهفته مانده، از ایجاد درگیری ارتقاءیافته و گسترده جلوگیری کند. روندیکه آمریکا بهخوبی میداند با همه جنون نتانیاهو بهضرر رژیم صهیونیستی تمام میشود؛ زیرا با بالاگرفتن سطح نبرد در خاورمیانه محور مقاومت در محیطی که زمین بازی خود است میتواند شریانهای حیاتی رژیم صهیونیستی را قطع کند و همچنین افکار عمومی خاورمیانه را علیه این رژیم و خود آمریکا بیشازپیش بیدار کند. هرچند برخی محیط رفتاری کاخ سفید را به بحث انتخابات محصور میکنند اما در وضعی بزرگتر آمریکا از جنگی جدید در خاورمیانه بیم دارد. آمریکا مشخص نیست تاچهزمانی میتواند پشت رژیم صهیونیستی را در تحولات منطقه خصوصاً در سطح بالاتری از قدرت محور مقاومت آنهم درتقابلبا ایران بگیرد و از ارتقای تنشها نگران است.
امیر حمزهنژاد/ فارس