زنگ پژوهش
انرژی بادی در کشور
در ایران باتوجهبه وجود مناطق بادخیز، طراحی و ساخت آسیابهای بادی از ۲۰۰سال پیشازمیلاد مسیح رایج بوده و هماکنون نیز بستر مناسبی جهت گسترش بهرهبرداری از توربینهای بادی فراهم است. مطالعات و محاسبات انجامشده درزمینه تخمین پتانسیل انرژی باد در ایران نشان دادهاند که تنها در ۲۶ منطقه ازاینکشور (شامل بیش از ۴۵ پایگاه مناسب)، میزان ظرفیت اسمی پایگاهها، با درنظرگرفتن یک راندمان کلی ۳۳درصد، در حدود ۶٬۵۰۰مگاوات است؛ و این درشرایطیست که ظرفیت اسمی کل نیروگاههای برق کشور درحالحاضر حدود ۷۴٬۰۰۰مگاوات است. (تا سال ۱۳۹۴) توربینهای بادی در منجیل در سال ۲۰۰۴ میلادی، تنها ۲۵مگاوات از ۳۳٬۰۰۰مگاوات برق تولید شده در ایران بااستفادهاز انرژی بادی تولید شده بود. در سال ۲۰۰۶ میلادی سهم برق تولید شده در ایران بااستفادهاز انرژی بادی ۴۵مگاوات بود (رتبهٔ سیاُم در جهان) که به نسبت سال ۲۰۰۵ رشد چهلدرصدی را نشان میداد. در سال ۲۰۰۸ میلادی نیروگاه بادی منجیل (در استان گیلان) و بینالود (در استان خراسان رضوی)، ظرفیت ۸۲مگاوات برق را داشتهاند. ظرفیت برق بادی در ایران در سال ۲۰۰۹ میلادی ۱۳۰مگاواتساعت بودهاست. براساس سیاستهای کنونی انرژی در ایران، ارزش حال خالص و نرخ بازده داخلی پروژههای باد در سه استان گیلان، سیستانوبلوچستان و خراسان جنوبی محاسبه شدهاست که تأییدکننده این واقعیت است که پروژههای برق بادی در این سه استان ازنظر اقتصادی مقرونبهصرفه هستند. نتایج نشان میدهد که با حذف یارانه سوختهای فسیلی به همراه یک روش بازار محور، میتوان ظرفیت انرژی بادی را به ۳٫۶ تا ششگیگاوات افزایش داد. این ظرفیت نصب شده میتواند سبب صرفهجویی حدود ۴۷ تا ۸۴میلیون بشکه معادل نفت ۱۲۷٬۰۰۰ تا ۲۳۰٬۰۰۰ بشکه در روز در بخش نیروگاهی ایران شود.
عارفه دانشجو / مدرسه شهید اتحادی/ شهرستان فیضآباد مهولات