یادداشت
ضرورت برپایی جشن یلدا و حفظ این سنت دیرینه
عباسعلی کوشکی
در حقیقت مردمنگاری، نشانگر توجه به بنمایه و میراث حیاتی بازمانده از اقوام و رهآوردهای نیاکان تجربهدیده و سرد و گرم چشیدهی هر قوم و ملتی درروند تاریخ پر نشیب و فراز آنان است که با پذیرش رنجها و مبارزه با دشواریهای سالهای دیرین بهدستآمده و در ازنای تاریخ سینهبهسینه و نسلبهنسل به پیشینیان انتقالیافته است. این سرمایههای گرانبها، روشنگر هویت فرهنگی اجتماعی، تاریخی، اقتصادی، سیاسی و هنری آنان است که از عالیترین وسایل ارتباطی جوامع بشری اقتباس شده است و باعث بالندگی و پیوستگی ملل جهان گردیده و از همینجاست که بحث تمدنها و شناخت آن موردتوجه قرار میگیرد؛ بنابراین بیتوجهی به سنن و آداب و عادات مردمی بهمنزلهی خاموشی و ایستائی جوامع است. باعنایتبهاینکه ادبیات شفاهی فرهنگعامه انباشته از مطالب تاریخی، اجتماعی، فلسفی و هنری و پند و اندرزها و درسهای زندگی ساز و نیز راهنمای همزیستی، بهروزی و همیاریست؛ لذا بازسازی، بازآفرینی، غنیسازی و تکامل بخشی و احیای جنبههای مثبت این سنتها، کنشگر همبستگی سازنده و باعث دوام و بقای هویت فرهنگی یک ملت است. یکی از جشنهای طبیعی و موسمی همین جشن و مراسم شب یلدا است (شب اول دیماه) که بسیار پرشکوه و باصفا برگزار میشده است؛ که طی قرنهای متمادی همچنان نسلبهنسل برای پاسداشت این مراسم سنتی کوشا بودهاند و امروز میبینیم که ملت ایران بهلحاظ مشکلات و دغدغههای اقتصادی ازیکسو مشتاقانه خواهان برگزاری این جشن بهیادمانده از نیاکان خویش هستند و ازسویدیگر گرانی سرسامآور نیازهای برپایی مراسم آنان را با مشکل و رنج و افسوس و اندوه مواجه کرده است! اما بههرحال بر فرد ایرانیان واجب است که بهطریقی در برپایی و حفظ این سنت دیرینه دریغ نورزند و خود را از لذت ایجاد محفلی برای حضور در جمع خانواده و یاران خود محروم نسازند. انشاالله.