یادداشت
پیش به سوی اقدام و عمل
مصطفی رفعت
دنیای اقتصاد هم مانند دنیای سیاست سالهای پرتنشی را تجربه میکند، اتفاقاتی که طی یک دههی اخیر در عرصهی بینالملل روی داده باعث شده با مسالهای روبهرو شویم با عنوان «پیشبینیناپذیری آینده»، در هر زمینهای که همین واقعیت ما را با ترس از ناتوانی در برنامهریزیهای بلندمدت مواجه میکند. اما کارشناسان مسائل مختلف مدعی هستند که با وجود همهی این متغیرهای گاه حیرتآور هم میتوان چشماندازی از وضعیت بازار ارائه داد. در روزهایی که بحران نفسگیر تحریمها را پشت سر گذاشتهایم، بار دیگر زمزمههایی به گوش میرسد که رئیسجمهور آتی آمریکا و دولت وی تصمیم بر بازگرداندن وضعیت تحریم اقتصادی ایران دارند، چه این تهدیدها واقعی و عملی باشد چه نباشد، یک چیز مسلم است، در دورهای که قیمت نفت سیر نزولی را طی میکند و فاصلهی قابلتوجهی از روزهای اوج خود دارد، باید به سمت اقتصاد بومی و ملی رفته و از ظرفیتهای ویژهی خود استفاده کنیم. سخنان مقام معظم رهبری در شروع سال جدید و تاکید بر شعار امسال با عنوان «اقتصاد مقاومتی، اقدام و عمل» نیز در این زمینه میتواند راهگشای برنامهها و تصمیمهای اقتصادی کشور باشد. توجه جدیتر به مفهوم اقتصاد مقاومتی کمک خواهد کرد تا در بزنگاه حساسی که برای کشورمان ایجاد شده ضمن بیتاثیر کردن تهدیدات دشمنان، راههای تازهای برای رشد و توسعهی کشور خودمان نیز پیدا کنیم. در چند ماههی اخیر یکی از رئوس اخبار اقتصادی را آمدورفت هیئتهای تجاری اروپایی و آمریکایی و البته آسیایی برای قراردادهای نفتی تشکیل میداد که اگرچه نویدبخش بازگشایی مناسبات و معاملات در حوزهی نفت و انرژی بوده اما از سویی این هشدار را هم در پی دارد که آرامش خیال از سرگیری مراودات تجاری این حوزه، ما را از توجه کافی به سایر زمینههای اقتصادی کشور باز دارد. در بحث اقتصاد مقاومتی یکی از مهمترین مسائل، تقویت بازوها و اهرمهای مختلف تولید، صنعت و توان داخلی فارغ از ارزآوری فروش حاملهای انرژی است، موضوعی که نیازمند عزم جدی و همهجانبهی تمام مسئولان کشور است تا موانعی چون تحریم یا تهدید آن، خللی در روند توسعهی ما ایجاد نکند. «اقدام و عمل»، تلنگر خوبی است تا پتانسیلهای خود را باور کرده و به دور از شعارزدگی برای ایرانی آبادتر و توامندتر بکوشیم.