این هیاهوی بسیار برای هیچ است؟!

به دنبال تنگ‌ترشدن حلقه‌ی محاصره‌ی فلوجه دومین شهر بزرگ استان الانبار واقع در حدود 45 كیلومتری غرب بغداد و موج رسانه‌ای شكل‌گرفته درخصوص وضعیت غیرنظامیان، برنامه‌ی غذای سازمان ملل نیز روز سه‌شنبه اوضاع انسانی 60‌هزار غیرنظامی را در این شهر وخیم گزارش كرده است، حال آنكه اساسا این اطلاعات از سوی فرماندهان نظامی منطقه تایید نمی‌شود. به گزارش ایرنا، نخستین‌بار پس از آنكه یك موج رسانه‌ای درباره‌ی وخامت اوضاع رسانه‌ای در فلوجه شكل گرفت، اواخر زمستان سال گذشته بود كه سفیر سعودی ثامر السبهان در اظهاراتی رسانه‌ای خواستار گشودن یك گذرگاه برای كمك به اهالی این شهر شد و وضع غیرنظامیان این شهر را نگران‌كننده خواند. همچنین برخی مقام‌های استان الانبار از جمله شهر فلوجه كه اكنون در بغداد ساكن هستند، گزارش‌هایی مبنی‌بر كشتار مردم شهر توسط داعش و انداختن جنازه به داخل فرات و همچنین ممانعت این گروه از خروج غیرنظامیان انتشار دادند، گزارش‌هایی كه هیچ‌گاه مورد تایید قرار نگرفت، اما دستمایه‌ی بیانیه‌هایی از سوی برخی سازمان‌های بین‌المللی مانند دیده‌بان حقوق بشر قرار گرفت تا نیروهای امنیتی و مردمی عراق را متهم كنند كه با محاصره‌ی فلوجه یك فاجعه‌ی انسانی در این شهر را پدید آورده‌اند. البته هربار این گزارش‌ها به محاق رفت و سر‌و‌صداها خوابید، دوباره از سوی برخی جناح‌های سیاسی در عراق و رسانه‌های منطقه‌ای دامن زده شد. این‌بار نیز خبرگزاری انگلیسی رویترز به نقل از گزارش مستند برنامه‌ی جهانی غذا وابسته به سازمان ملل خبری داده كه در آن از وخامت اوضاع انسانی در فلوجه كه دلیل آن ادامه‌ی محاصره‌ی این شهر ذكر شده، ابراز نگرانی كرده است. این گزارش كه در ماه مارس و از طریق نظرخواهی تلفنی با داخل فلوجه تهیه شده، به كمبود مواد غذایی و افزایش قیمت حبوبات اشاره دارد، موضوعی كه اصالت این گزارش را مورد تردید قرار می‌دهد و در گزارش نهاد وابسته به سازمان ملل هم به آن اشاره شده كه سیطره‌ی داعش بر دكل‌ها و برج‌ها و مراكز مخابراتی فلوجه، سبب شده دسترسی به شهروندان و اطلاعات قابل اعتماد دریافتی بسیار سخت باشد. برخی جریان‌های سیاسی، رسانه‌های عرب منطقه و سازمان‌های بین‌المللی، درحالی از اوضاع انسانی فلوجه ابراز نگرانی می‌كنند كه نه اطلاعات آنان از داخل این شهر دقیق است و نه اجازه‌ی عملیات نظامی به نیروهای عراقی برای آزادسازی این شهر داده می‌شود. درحالی‌كه فلوجه تنها حدود 45 كیلومتر با بغداد مركز عراق فاصله دارد و همواره تهدید مستقیم این شهر محسوب می‌شود، اما چندین‌بار طی یك سال گذشته تلاش‌های ارتش و نیروهای مردمی برای حركت به سمت این شهر به دلیل مخالفت‌هایی كه رسما اعلام نمی‌شود، متوقف شده است. اما نكاتی وجود دارد كه ماجرای فلوجه را ابهام‌آمیز كرده است. آمارهایی كه رسانه‌های عرب منطقه و سازمان‌های بین‌المللی از حضور غیرنظامیان در این شهر ارائه می‌كنند با آمارهای مقام‌های رسمی و فرماندهان میدانی اختلاف شدیدی دارد، به‌طوری‌كه در آخرین مورد نهاد وابسته به سازمان ملل (برنامه‌ی جهانی غذا) تعداد شهروندان را 60‌هزار نفر تخمین زده است، درحالی‌كه مقام‌های رسمی عراق این رقم را كمتر از 10‌هزار نفر ذكر می‌كنند و فرماندهان میدانی معتقدند كه باقی‌مانده‌ی جمعیت غیرنظامی در این شهر حدود دوهزار نفر است. از سویی درحالی درباره‌ی غیرنظامیان فلوجه حساسیت و نگرانی وجود دارد كه عملیات آزادسازی پیش از این در بسیاری از شهرها و روستاهای عراق كه تحت اشغال داعش بود، از جمله شهر الرمادی مركز الانبار بدون صدمه دیدن حتی یك غیرنظامی همراه بود. ادعاها درباره‌ی وضعیت فلوجه بعضا بسیار بزرگ‌نمایی شده و غیرواقعی است، برای مثال هفته‌ی گذشته اعلام شد بهای هر كیسه آرد در این شهر به 700دلار رسید یا اینكه برخی مقام‌ها اعلام كردند داعش صدها تن از اهالی شهر را به خاطر خروج از شهر كشته و در رودخانه‌ی فرات انداخت، حال آنكه چنین گزارش‌هایی در الرمادی یا تكریت یا به تازگی در هیت و كبیسه وجود نداشت. در شرایطی كه دولت عراق طی ماه‌های گذشته بارها از اهالی این شهر خواست فلوجه را ترك كنند، در گزارش‌های حاضر گفته می‌شود كه مردم قادر به ترك شهر نیستند و داعش از آنان به عنوان سپر انسانی استفاده می‌كند. این درحالی‌ست كه در اسفندماه گذشته همین منابع از وقوع یك انقلاب عشایری در فلوجه خبر داده و ادعا كردند كه مردم در حال به دست گرفتن كنترل شهر هستند و حتی محلاتی را از كنترل داعش خارج كرده‌اند كه بعد مشخص شد تنها یك درگیری درون‌تشكیلاتی بود. اكنون ماجرای فلوجه به یك سوال جدی در عراق تبدیل شده و آن اینكه چرا به جای این همه جنجال رسانه‌ای كه به گفته‌ی بسیاری فعالان سیاسی عراق، یك پای آن سفارت سعودی و یك ضلع دیگر آن برخی جریان‌های غربی هستند، از انجام عملیات نظامی برای حل مشكل این شهر جلوگیری می‌شود، همان‌طور كه در الرمادی انجام شد و هیچ شهروندی هم آسیب ندید؟