مناطق جدا شده از ایران در دوران معاصر

کتاب «مناطق جدا شده از ایران در دوران معاصر» به‌کوشش حمیدرضا مسیبیان در 83 صفحه منتشر شد.  با توجه به تهدیدهای مرزی موجود علیه تمامیت ارضی ایران باید به این نکته اشاره شود که سرزمین کنونی ایران، تنها 30درصد از ناحیه‌ای وسیعی است که در تاریخ با نام‌های‎ «ایران‌زمین»، «ایران‌بزرگ » یا «ایرانشهر» و در ‏جغرافیا با نام «فلات ایران» شناخته می‌شود. ترفندها و دسیسه‌های بیگانگان و سستی پادشاهان بی‌کفایت گذشته بخش‌های زیادی از این سرزمین کهن را در طول فاصله‌ی کوتاه 196ساله از ایران بزرگ جدا کرد که مروری بر چگونگی هر یک از این جدایی‌ها به رغم تلخی بسیار برای میهن‌گرایانِ ایرانی جهت الزام جدیت و حساسیت ما دست‌کم برای حفظ سرزمین‌های باقیمانده موجود بسیار آموزنده خواهد بود. تاریخ نشان می‌دهد که اکثر تجزیه‌های بزرگ ایران، در حدود 1881 میلادی (1260هجری خورشیدی) با قرارداد آخال پایان یافتند و مرزهای زمینی کشور تقریبا به شکل کنونی درآمدند. از آن پس، تلاش قدرت‌های بزرگ در جهت گرفتن امتیازهای اقتصادی و سیاسی، به‌ویژه در منابع نفت بوده است. در عین‌حال بعدها نیز بخش‌های کوچکی از مملکت ما جدا شدند. در کتاب یاد شده تلاش شده به‌طور مختصر به کلیات موارد تجزیه بعد از آخال بپردازد.