کدام کشور در سال ۲۰۲۲ از ایران پیشی میگیرد؟
چشمانداز هستهای امارات متحده عربی
از زمانی که مطالعات امکانسنجی شورای همکاری خلیج فارس برای استفاده از انرژی هستهای آغاز شد، امارات متحده عربی برنامهی بزرگ خود را در این حوزه آغاز کرد، برنامهای که انتظار میرود در سال 2020 وارد مرحلهی تولید برق شود.
اولین راکتور هستهای امارات متحده عربی، از میان چهار راکتور، در سال آتی میلادی به بهرهبرداری خواهد رسید و این کشور در سال ۲۰۳۰ با اتمام ساخت هر چهار راکتور توانایی تولید ۵.۶ گیگاوات برق هستهای را خواهد داشت. امارات متحده عربی با همکاری آژانس بینالمللی انرژی اتمی و حمایت مردمی گسترده در حال اجرای یک برنامهی هستهای جاهطلبانه است. این کشور قراردادی 20میلیارد دلاری با یک کنسرسیوم کره جنوبی به امضا رساند تا چهار راکتور هستهای تجاری، با ظرفیت مجموع 5.6 گیگاوات، تا سال 2020 در سایت برکه تأسیس کند. هماکنون هر چهار راکتور در حال احداث هستند. اولین واحد 85درصد پیشرفت داشته و انتظار میرود در سال 2017 وارد عملیات تولید برق شود. به گزارش تسنیم، امارات متحده عربی در سال 1971 تأسیس شده و متشکل از هفت ایالت شامل ابوظبی و دوبی است. ابوظبی پایتخت امارات است. این شیخنشین 86درصد از سرزمین امارات متحده عربی را تشکیل داده و 95درصد از نفت آن را در اختیار دارد. دوبی، بزرگترین شهر این کشور است. از زمانی که مطالعات امکانسنجی شورای همکاری خلیج فارس برای استفاده از انرژی هستهای آغاز شد، امارات متحده عربی برنامهی بزرگ خود را در این حوزه آغاز کرد، برنامهای که انتظار میرود در سال 2020 وارد مرحلهی تولید برق شود. در دسامبر سال 2006، شش کشور عضو شورای همکاری خلیج [فارس] - کویت، عربستان سعودی، بحرین، امارات متحده عربی، قطر و عمان - اعلام کردند که شورا قصد دارد مطالعاتی دربارهی استفادهی صلحآمیز از انرژی هستهای انجام دهد. فرانسه اعلام کرد حاضر است در این پروژه همکاری کند و ایران نیز آمادگی خود برای ارائهی تکنولوژی هستهای را بیان داشت. این کشورها در مجموع سالیانه 520میلیارد کیلووات (2012) برق از نفت و گاز تولید میکنند و رشد سالیانهی مصرف برق آنها نیز از پنج الی هفتدرصد است. کشورهای حوزهی خلیج فارس در مجموع 90 گیگاوات ظرفیت نصب شده و یک شبکهی توزیع مشترک، به غیر از عربستان، دارند. تقاضا برای سیستم آبشیرینکنی نیز در این کشورها که اکنون با سوخت نفت و گاز کار میکند، در حال افزایش است. تمام شش عضو شورای همکاری خلیج فارس عضو پیمان منع اشاعهی هستهای بوده و امارات در سال 2003 توافقهای پادمان را با آژانس امضا کردند. این کشور در اواسط سال 2008 نمایندهی خود در آژانس را معرفی کرد. در سال 2013، امارات 106تریلیون وات برق تولید کرد. 99درصد از این ظرفیت، از طریق گاز تهیه شد که امارات برای تأمین مقداری از آن به خارج وابسته است. ظرفیت تولیدی این کشور 19 گیگاوات و تقاضا برای برق به سرعت در حال افزایش است. امارات، پیشتر برنامهای برای واردات 1000 مگاوات برق از ایران داشت. این کشور برای تولید آب شیرین خود به صورت کامل به برق وابسته است. امارات در آوریل 2008 برنامهی جامع انرژی هستهای خود را به صورت مستقل منتشر کرد. در این برنامه اعلام شده بود که تقاضا از 15.5 گیگاوات در سال 2008 به 40 گیگاوات در سال 2020 خواهد رسید و گاز طبیعی میتواند تنها نیمی از مقدار را تولید کند. واردات زغال سنگ به عنوان گزینهای مضر برای محیط زیست و نیز به دلایل امنیت انرژی رد شد. انرژیهای تجدیدپذیر 7-6درصد از تقاضا را تا سال 2020 تأمین خواهند کرد. پس از این، توجهات معطوف به انرژی هستهای شد. سایتی بین ابوظبی و روایس به نام برکه برای احداث نیروگاه هستهای انتخاب شد. یک سایت دیگر نیز در الفجیره واقع در ساحل اقیانوس هند در نظر گرفته شد که ظاهرا فعلا از دستور کار خارج شده است. امارات به پیشنهاد آژانس بینالمللی انرژی اتمی نهادی با عنوان «سازمان اجرای برنامهی انرژی هستهای» را تشکیل داده و اعلام کرد که آمادهی اجرای پروژههای هستهای مشترک با شرکتهای خارجی است. این کشور در مقابل بومیسازی تدریجی تصمیم گرفت برای پیشرفت سریع کارها از طریق واگذاری پروژهها به پیمانکاران، انرژی هستهایاش را به پیش برد. در مناقصهی ساخت نیروگاه هستهای کنسرسیومی از کره جنوبی متشکل از شرکتهای سامسونگ، هیوندایی و دوسان و همچنین وستینگهاوس (تحت لیسانس آمریکا) برنده شدند. شرکت انرژی هستهای امارات متعلق به سازمان اجرای برنامهی انرژی هستهای شرکت CH2M Hill، فعال در حوزهی مدیریت، مهندسی، ساخت و نیز عملیاتها را برای مدیریت برنامههای انرژی هستهای به کار گرفت. شرکت انرژی هستهای امارات در دسامبر 2009 اعلام کرد که کنسرسیوم کپکو (شرکتهای کره جنوبی) برندهی ساخت چهار راکتور نوع APR-1400 در سایت برکه شده است. ارزش قرارداد ساخت، راهاندازی و سوختگذاری این چهار واحد در حدود 20.4میلیارد دلار است. انتظار میرود که این کنسرسیوم 20میلیارد دیگر از طریق مدیریت مشترک راکتورها طی 60سال آتی به دست آورد. کپکو در مارس 2020 قراردادی 5.59میلیارد دلاری برای ساخت اولین نیروگاه به هیوندایی و سامسونگ ارائه کرد. بخش اعظمی از هزینهی نیروگاه برکه توسط دولت و بدون نیاز به وام تأمین خواهد شد؛ اما کرهایها نیز در مقداری از سهام آن سهیم خواهند بود. امارات متحده عربی انتظار دارد بتواند تا سال 2020 تمام چهار راکتور 1400 مگاواتی را وارد مرحلهی تولید برق کند. هزینهی تولید برق در این راکتورها یکچهارم گاز طبیعی خواهد بود. این کشور قصد دارد مقداری از برق تولیدی را به همسایگانش نیز صادر کند. در نوامبر 2013، سازمان آب و برق دوبی اعلام کرد که قصد دارد تا سال 2030 حدود 12درصد از برق مورد نیاز خود را از نیروگاه هستهای برکه در ابوظبی و همچنین یک نیروگاه احتمالی دیگر در دوبی تهیه کند. بر اساس قراردادی 880میلیون دلاری که در جولای 2016 به امضا رسید، شرکتهای کرهای 400 کارمند در اختیار امارات قرار خواهند داد تا نیروگاههای این کشور را تا سال 2030 مدیریت کنند.