اﺗﺎﻕ اﻟﻜﺘﺮﻳﺴﻴﺘﻪ دﺭ ﻣﻮﻟﻮی!
ﺳﺎﺭا ﻋﺎﺑﺪی
در این نوشتار، ﻧﮕﺎهی خواهیم داشت ﺑﻪ ﻧﻤﺎﻳﺶ «ﮔﺮﮒ و ﻣﻴﺶ» ﺷﺮﻛﺖﻛﻨﻨﺪﻩ اﺯ ﻛﺸﻮﺭ ﺳﻮئیس دﺭ ﺟﺸﻨﻮاﺭﻩ بینالمللی ﺗﺎﺗﺮ ﻓﺠﺮ، دﺭ ﺗﺎﻻﺭ ﻣﻮﻟﻮی. وقتی ﻗﺎﻟﺐﻫﺎ و اﺻﻮﻝ دﺭاﻡ دﺭ ﻳﻚ متن ﻧﺎدﻳﺪﻩ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮد و ﺳﺎﺧﺘﺎﺭﻫﺎی دﺭاﻣﺎﺗﻴﻚﺑﻮدﻥ ﺁﺛﺎﺭ نمایشی، اﺯ ﺑﻴﻦ ﺑﺮﻭد، ﻫﺮ ﺷﻮئی، ﻫﺮ ﺟﻨﮕﻮﻟﻚﺑﺎﺯی و ﻫﺮ ﺷﻮآفی، ﺑﻪ تئاتر و ﻧﻤﺎﻳﺶ تبدیل میشود؛ ﻃﻮﺭی ﻛﻪ ﺑﻪراحتی دﺭ ﻣﻬﻤﺘﺮﻳﻦ اﺗﻔﺎﻕ ﻫﻨﺮی، یعنی ﺟﺸﻨﻮاﺭﻩ ﺑﻴﻦالمللی ﻛﻪ ﻧﻤﺎد ﻫﻨﺮ تئاتر ﻳﻚ ﻣﻠﺖ ﻫﺴﺖ، ﺣﻀﻮﺭ ﭘﻴﺪا میکند و ﺑﺎﻋﺚ میﺷﻮد ﻫﻨﺮ تئاتر ﺭا ﺑﺮای اﺛﺮی ﻋﺎﺭی اﺯ ﻋﻨﺎﺻﺮ دﺭاﻡ، ﺑﻪ ﻳﺪﻙ ﺑﻜﺸﺪ. ﻧﻤﺎﻳﺶ «ﮔﺮﮒ و ﻣﻴﺶ» ﺷﺮﻛﺖﻛﻨﻨﺪﻩ اﺯ ﻛﺸﻮﺭ سوئیس ﻛﻪ دﺭ ﺗﺎﻻﺭ ﻣﻮﻟﻮی اﺟﺮا ﺷﺪ، اتاقی ﺑﺎ ﻇﺮﻓﻴﺖ 28 ﻧﻔﺮ ﻛﻪ ﮔﺮداﮔﺮد اﻳﻦ اﺗﺎﻕ روبهروی ﻫﻢ میﻧﺸﺴﺘﻨﺪ و ﺑﺎﻻی ﺳﺮﺷﺎﻥ ﭘﺮ اﺯ ﻻﻣﭗﻫﺎی ﺳﻮﺳﻮﺯﻥ و ﺭﻭی ﺯﻣﻴﻦ هم ﭘﺮ اﺯ ﺳﻴﻢ و ﻛﺎﺑﻞ ﺑﺮﻕ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻫﻤﺮاﻩ ﺑﺎ ﺻﺪاﻫﺎ و اﻓﻜﺖﻫﺎیی ﻛﻪ اﺯ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﭘﺨﺶ میﺷﺪ، ﻻﻣﭗﻫﺎ ﻋﻜﺲاﻟﻌﻤﻞ ﻧﺸﺎﻥ میدادﻧﺪ و ﻣﺪاﻡ ﺭﻭﺷﻦ و ﺧﺎﻣﻮﺵ میﺷﺪﻧﺪ. ﻻﺯﻡ ﺑﻮد اﻋﻼﻡ میﻛﺮدﻧﺪ که ﺑﺎ ﻋﻴﻨﻚ ﺟﻮﺷﻜﺎﺭی ﻭاﺭد ﺷﻮﻳﺪ! اﻳﻦ اﺗﺎﻗﻚ ﭼﻴﺰی ﺷﺒﻴﻪ اﺗﺎﻕ ﺟﻮﺷﻜﺎﺭی ﻳﺎ اﺗﺎﻕ ﺑﺮﻕ ﺑﻮد. ﻧﻪ ﭘﺮﻓﻮﺭمنسی و ﻧﻪ تئاتری دﺭ ﻛﺎﺭ ﺑﻮد؛ ﻓﻘﻄ ﺟﺮﻳﺎﻥ ﺑﺮﻕ، ﻛﺎﺭاﻛﺘﺮ اصلی ﺑﻮد. اﻧﮕﻴﺰﻩ اﻧﺘﺨﺎﺏ اﻳﻦ ﻧﻤﺎﻳﺶ دﺭ ﻓﺴﺘﻴﻮالی بینالمللی، ﺁﻥﻫﻢ ﻣﻬﻤﺘﺮﻳﻦ اﺗﻔﺎق ﻫﻨﺮی، ﭼﻪ ﺑﻮد؟ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻧﺸﺪﻡ! ﻃﺒﻖ ﻣﻌﻤﻮﻝ ﺭﻭاﻝ همیشگی ﺟﺸﻨﻮاﺭﻩ، بسیاری اﺯ ﻣﺨﺎﻃﺒﺎﻥ ﻛﻪ نمیداﻧﺴﺘﻨﺪ ﮔﻨﺠﺎﻳﺶ اﻳﻦ ﻛﺎﺭ 28 ﻧﻔﺮ ﻫﺴﺖ (ﭼﻮﻥ اﻃﻼﻉرسانی ﻧﺸﺪﻩ ﺑﻮد) دﺭ اﻳﻦ ﺳﺮﻣﺎ، اﺯ راههای دﻭﺭ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ. اﺯ شانسشان، ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ ﺟﺮﻳﺎﻥ اﻟﻜﺘﺮﻳﺴﻴﺘﻪ ﺟﻮﺷﻜﺎﺭی و ﮔﻮﺷﺨﺮاﺵ ﺭا ﺑﻪ چشمشان ﻭاﺭد ﻛﻨﻨﺪ! ﺑﺎ ناراحتی ﺑﺮﮔﺸﺘﻨﺪ. اﺑﺘﺪا ﻛﺎﺭﮔﺮداﻥ ﺑﺎ ﻣﺨﺎﻃﺒﺎﻥ دﺭ لابی ﻣﻮﻟﻮی، ﺻﺤﺒﺖ و ﻣﺘﺮﺟﻢ ﮔﺮﻭﻩ ﺗﺮﺟﻤﻪ ﻛﺮد. او ﮔﻔﺖ: «دﺭ اﻳﻦ ﻧﻤﺎﻳﺶ، ﺑﻪدﻧﺒﺎﻝ داﺳﺘﺎﻥ ﻧﺒﺎﺷﻴﺪ؛ ﻓﻘﻄ ﺭﻭﻳﺎﭘﺮداﺯی ﻛﻨﻴﺪ». ﻛﻴﻒ و ﻣﻮﺑﺎﻳﻞ را ﻫﻢ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﺤﻮﻳﻞ میدادﻳﻢ. یعنی ﻣﺨﺎﻃﺒﺎﻥ ﻫﺮ ﻳﻚ ﺧﻮدﺷﺎﻥ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﻩ ﻣﺘﻦ اﻳﻦ ﻧﻤﺎﻳﺶ الکتریکی ﺑﻮدﻧﺪ. اتاقی دﺭ ﻭﺳﻄ ﺳﻦ ﺗﺎﻻﺭ ﻣﻮﻟﻮی ﺗﻌﺒﻴﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻣﺨﺎﻃﺒﺎﻥ دﺭ ﺁﻥ ﻣﺤﺒﻮﺱ میشدند. ﺳﭙﺲ، ﺟﺮﻳﺎﻥ ﺑﺮﻕ ﺷﺮﻭﻉ میکرد ﺑﻪ اﺗﺼﺎﻝ و ﺑﺎ اﻓﻜﺖﻫﺎ ﻧﻮﺭ ﻫﻢ ﺑﺎﺯی میکرد. دﺭ ﻭاﻗﻊ، ﺑﺎﺯﻳﮕﺮ اصلی اﻳﻦ ﻛﺎﺭ، ﺟﺮﻳﺎﻥ ﺑﺮﻕ و ﻧﻮﺭ اﻟﻜﺘﺮﻳﺴﻴﺘﻪ ﺑﻮد! ﻛﻪ پیآمد ﺁﻣﺪ ﺁﻥ ﭼﺸﻢدﺭد و ﺳﺮدﺭد ﺑﻮد. اﮔﺮ اﺯ ﺗﻌﺪد ﻧﻤﺎﻳﺶﻫﺎی خارجی ﻛﺎﺳﺘﻪ میشد و ﻫﺰﻳﻨﻪﻫﺎی ﺁﻥ ﺭا ﺑﻪ ﻳﻚ ﻛﺎﺭ اﺭﺯﺷﻤﻨﺪ میدادﻧﺪ، ﻣﺴﻠﻤﺎ ﺑﻬﺘﺮ ﺑﻮد ﺗﺎ اﻳﻦﻛﻪ ﺗﻌﺪاد ﺯﻳﺎدی اﺯ ﻛﺸﻮﺭﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺣﻀﻮﺭ ﭘﻴﺪا ﻛﻨﻨﺪ؛ اﻣﺎ ﺑﺪﻭﻥ ﻛﻴﻔﻴﺖ! ﻣﺎ ﻫﻤﻴﺸﻪ دﺭ ﻫﻤﻪ ﻣﻮاﺭد، ﻛﻴﻔﻴﺖ ﺭا ﻓﺪای ﻛﻤﻴﺖ میﻛﻨﻴﻢ. اﻣﻴﺪﻭاﺭﻡ دﺭ ﺭﻭﺯﻫﺎی آتی ﺷﺎﻫﺪ ﻛﺎﺭهای اﺭﺯﻧﺪﻩ و ﻗﺎﺑﻞ تاملی ﺑﺎﺷﻴﻢ.