• شماره 1196 -
  • 1396 چهارشنبه 20 ارديبهشت

ضرورت تغییر در مدیریت 28 ساله فدراسیون بوکس

بوکس، همچنان در حسرت دیده شدن!

تداوم روند نزولی فدراسیون بوکس در سال‌های اخیر و خارج نشدن از شرایط نابسامان این رشته ورزشی، نشان می‌دهد که این رشته المپیکی برای رسیدن به سرمنزل مقصود نیاز به تغییرات در راس دارد و زمان آن فرارسیده که با حضور نیروهای تازه نفس، جوان و دارای افکار و ایده‌های نو و روزآمد، خونی تازه در رگ‌های مدیریتی این فدراسیون به جریان افتد. به گزارش ایرنا، فدارسیون بوکس 28سال است که به ریاست «احمد ناطق نوری» اداره می‌شود و هرچند در سال‌های ابتدایی تفکرات این رئیس سبب شد تا بوکس ایران در مسابقات مختلف نتایج به نسبت خوبی کسب کند، اما چند سالی است که بوکس ایران در داخل و حتی بیرون رینگ، حرفی برای گفتن در عرصه بین‌المللی ندارد و در بیشتر تورنمنت‌های بین‌المللی نتیجه‌ای جز شکست به دست نیاورده است. 
ناکامی‌ در رقابت‌های گوناگون
بوکس ایران زمانی در بین قدرت‌های آسیا حضور داشت و حتی فروپاشی شوروی سابق و حضور کشورهایی چون ازبکستان و قزاقستان در قاره کهن هم نمی‌توانست مانع از کسب نتایج خوبی برای بوکسورهای ایران باشد، اما در سال‌های اخیر دیگر ورزش کاران این رشته در ایران حرفی برای گفتن در میادین بین المللی ندارند. تیم ملی ایران هفته گذشته در رقابت‌های بوکس قهرمانی بزرگسالان آسیا که در ازبکستان برگزار شد، هرچند با نفراتی جوان که همگی نخستین تجربه آسیایی را پشت سرمی‌گذاشتند به میدان رفت، اما تنها با یک مدال برنز به کار خود پایان داد تا ضعیف‌ترین نتیجه ممکن به‌دست آید و این اتفاق نشان دهد که مدیریت تقریبا سه دهه‌ای در فدراسیون بوکس نه تنها در نتیجه گیری ناموفق بوده بلکه در زمینه آموزش، کشف استعدادها و آینده سازی برای این رشته مدال‌آور المپیکی نیز کارنامه‌ای ضعیف از خود برجای گذاشته است. در دوره گذشته این مسابقات هم تیم ملی بوکس ایران با دو مدال برنز به کار خود پایان داد و در شرایطی ناامید کننده در پیکارهای انتخابی المپیک در سطح قاره آسیا حتی موفق به کسب حتی یک سهمیه هم نشد. دو ماه بعد بوکسورهای ایران به باکو اعزام شدند تا این بار برای رسیدن به المپیک با حریفان جهانی روبه‌رو شدند که بازهم تمامی‌نفرات با شکست رینگ را ترک کردند. شکست سخت «احسان روزبهانی» بوکسور پر ادعای ایران در دور نخست المپیک 2016 آنهم برابر رقیبی گمنام از هلند، تنها گوشه ای از این ناکامی‌ها تلقی می‌شود و به همه اینها باید به حاشیه‌ها و حرف و حدیث‌های داخلی در فدراسیون و درگیری‌های رسانه‌های ورزشکاران این رشته با کادرهای فنی و مدیریتی را نیز باید افزود. در این سال‌ها نباید از شکست جوانان بوکس ایران در عرصه‌های مختلف نیز به راحتی عبور کرد که ضعف در انجام کارهای پایه‌ای و آینده سازی را نیز بیش از پیش نمایان کرد.
ضعیف در دیپلماسی بین‌المللی
از چند سال قبل که در جهان ورزش بوکس آماتور به تدریج در مسیر حرفه ای شدن گام برداشت، مشکلات بوکس ایران بیشتر عیان شده است. دکتر چو که از سال 2014 ریاست فدراسیون جهانی این رشته ورزشی را برعهده گرفت، تغییرات گسترده را کلید زد. پیش از آن نتایج هر مبارزه روی تابلوی نتایج نقش می‌بست، اما با تصمیم فدراسیون جهانی دیگر امتیازی وجود نداشته و پنج داور در پایان سه راند، فرد پیروزی را معرفی می‌کنند. درحالی‌که داشتن کرسی‌های بین‌المللی در هر رشته‌ای ورزشی و به خصوص رشته‌های انفرادی و المپیکی از اهمیت بالایی برخوردار است، اما فدراسیون بوکس به‌رغم تجربه 28 ساله مدیریت آن در این زمینه نیز هیچ حرفی برای گفتن نداشته، چراکه به نظر می‌رسد رئیس پا به سن گذاشته فدراسیون بوکس ایران دیگر انگیزه ای برای جنگجویی و گرفتن حق بوکسورهای کشورمان در تصمیم‌گیری‌ها و رویدادهای بین‌المللی ندارد و حتی تیم ایران را در رویدادهای گوناگون همراهی نمی‌کند. 
اختلافات داخلی فدراسیون
شاید فدراسیون بوکس یکی از معدود فدراسیون‌های ورزشی ایران باشد که در سه تا چهار سال اخیر بیشتر وقت و انرژی خود را به اختلاف‌نظرها و درگیری‌های داخلی معطوف کرده است. اختلاف بی پایان مربیان داخلی که هرکدام در مقطعی هدایت تیم ملی را برعهده داشته و همگی نیز شکست خورده‌اند، طی سال‌های اخیر یکی از بارزترین مشکلات این رشته بوده است که به دلیل نبود نظارت و مدیریت صحیح به مشکلی اساسی تبدیل شده است. حتی فدراسیون در این سال‌ها نتوانسته برخی مشت‌زنان خود که سودای قهرمانی جهان و المپیک را در سر می‌پرورانند و در واقع برغم ادعاها یک مغلوب همیشگی هستند را کنترل کند. 
ضرورت دمیده شدن روح تازه مدیریتی 
به‌نظر می‌رسد رئیس باتجربه این فدراسیون که سال‌ها در عرصه‌های سیاسی و ورزشی حضور داشته است، بعد از 28 سال دیگر انگیزه لازم را به دلایل مختلف ندارد و بهتر است برای ایجاد تحول و نوآوری در بوکس هرچه زودتر جای خود را به فردی تازه نفس و با انگیزه‌تر بدهد. هرچند شنیده می‌شود، رئیس فدراسیون در ماه‌های اخیر اختیارات خود را به نائب رئیس فدراسیون واگذار کرده، اما بهتر است مدیریت جدید و جوانی سکان هدایت کشتی به گل نشسته بوکس را برعهده بگیرد، چراکه بدون تردید توان بوکس ایران بسیار بیشتر از اینهاست. 

 

ارسال دیدگاه شما

روزنامه در یک نگاه
هفته نامه سرافرازان
ویژه نامه
بالای صفحه