• شماره 1284 -
  • 1396 يکشنبه 12 شهريور

«گمشدگان»؛ سریالی برای روایت چند آسیب اجتماعی

مجموعه «گمشدگان» به‌کارگردانی رضا میرکریمی؛ از فیلم‌سازان باسابقه کشور، در‌واقع ملودرامی اجتماعی‌ست که تلاش می‌کند مخاطب را با زوایای مختلف چند آسیب اجتماعی، آشنا کند. «ترنج» با بازی روشنک گرامی، در دانشگاه تحصیل می‌کند و با اعتیاد پدر روبه‌روست. او برای رهایی پدر از چنگ این‌ماده تلاش می‌کند؛ اما به‌نتیجه نمی‌رسد. سرانجام به‌اتفاق برادر کوچک‌تر، از خانه فرار کرده و به تهران می‌آید. در پایتخت در اتفاقی ساده برادر را گم می‌کند و برادر کوچک‌تر به‌چنگ خلافکاران و کلاهبرداران می‌افتد. برخلاف برادر، ترنج در تهران، با افراد خوب از کارخانه‌دار تا مسئولان موسسه خدمات پرستاری روبه‌رو می‌شود. او برای رهایی از اعتیاد پدر و مبارزه بیشتر با این‌پدیده، فرار را به‌عنوان یک آسیب اجتماعی دیگر و در شرایط او شاید خطرناک‌تر از اعتیاد، انتخاب می‌کند. ترنج، فردی آرام در فیلم نشان داده می‌شود. او در تهران، با گفتار و کردارش در موقعیت‌های مختلف به همه کمک می‌کند؛ از کارخانه‌دار تا پسر کارخانه‌دار، از کمک‌های او بی‌نصیب نمی‌مانند؛ اما ترنج در رفع اعتیاد پدر، عاجز است. شاید یکی‌از اشکالات اساسی سریال، همین‌موضوع باشد که چرا او نمی‌تواند با همین گفتار و رفتار، مشکل پدر را حل کند و همین‌مسئله باور‌پذیری مخاطب را با مشکل روبه‌رو می‌کند. اعتیاد، مسئله‌ای بسیار گسترده‌تر از آنچه میرکریمی در «گمشدگان» به‌تصویر کشیده، هست. مشکلاتی که بسیاری‌از‌خانواده‌ها را با فروپاشی روبه‌رو کرده؛ اما هرگز فرار از آن، راهکار مسئله نبوده است. درواقع، میرکریمی با‌این‌کار خیلی‌از آسیب‌های اجتماعی دیگر را جلوی پای کاراکتر این‌سریال گذاشته؛ هر‌چند ترنج به‌عنوان یک دختر، خلاف برادرش در پایتخت، با افراد خوب روبه‌رو می‌شود و این‌شانس، نصیب همه دختران فراری نمی‌شود. سریال، قبل‌از‌اینکه مسئله اعتیاد را حل کند، سراغ سایر آسیب‌های اجتماعی می‌رود و برای روایت این‌آسیب‌ها، از یک بازیگر کم‌تجربه استفاده می‌کند. میمیک چهره ترنج (روشنک گرامی)، صدای آرام و کش‌دار و دیالوگ‌های او، تماشاگر را خسته و دلزده می‌کند. مخاطب تصور می‌کند دائم با سکانس‌های مشابه روبه‌روست. بازی یکنواخت و بدون فراز‌و‌نشیب گرامی در نقش ترنج، باعث شده که در‌هیچ‌موقعیتی مخاطب، با او همذات‌پنداری نکند و این، از اشکالات اساسی سریال محسوب می‌شود. درواقع، میر‌کریمی در استفاده از روشنک گرامی در‌ چنین نقش خطیری به‌معنی واقعی کلمه ریسک کرده و از‌این‌ریسک نیز تا اینجای کار سربلند بیرون نیامده است. هر‌چند گرامی می‌تواند در‌کنار بازیگران بزرگ و باسابقه کشور به‌رفع اشکالات خود بپردازد تا بازی‌های خوبی در آثار دیگر، از خود نشان دهد. «گمشدگان» در بیان حرف خود در‌واقع راه اصلی را گم کرده است. سریال، با بازگویی مسئله اعتیاد شروع می‌شود؛ اما به‌یک‌باره مخاطب را با سایر آسیب‌های اجتماعی مواجه می‌کند و این، داستان فیلم را پیچیده‌تر کرده است.
علی حبیبی/ ایرنا

 

ارسال دیدگاه شما

روزنامه در یک نگاه
هفته نامه سرافرازان
ویژه نامه
بالای صفحه