هنر، رسالتی بدون مرز دارد

تماشای آثار هنری در گالری‌ها تجربه‌ای خاص و ارزشمند است اما باآنکه این‌روزها فضای گالری‌ها سراسر پُر است از آثار متنوع، انتخاب و تماشای این آثار، برای مخاطبان و علاقه‌مندان به هنرهای تجسمی، پیچیده‌تر و سخت‌تر از دهه‌های گذشته شده است. با وجود چنین بستر گسترده و گاه آشفته؛ هستند هنرمندانی فعال و توانمند که خارج از سالن های نورپردازی‌شده گالری‌ها، با نگاه و عملکردی نو به فعالیت حرفه‌ای و مستقل می‌پردازند. در‌این‌میان، آشنایی با هنرمند نقاش؛ فاطمه ادیب، به‌بهانه نمایشگاه مجازی‌اش، می‌تواند تجربه‌ای جدید و متفاوت برای علاقه‌مندان به هنر باشد. فاطمه ادیب که طراحی و نقاشی را از سال 1376 در نه‌سالگی به‌واسطه شرکت در کارگاه‌های آزاد هنری آغاز کرد. در سال 1382 آموختن هنر را به‌صورتِ آکادمیک با ورود به هنرستان در رشته گرافیک ادامه داد. وی پس‌از فارغ‌التحصیلی از دانشکده معماری و هنر دانشگاه کاشان در مقطع کارشناسی در رشته صنایع دستی (گرایش سفال و سرامیک)، نقاشی را به‌عنوانِ حرفه برگزید و در‌این‌مسیر برای تکامل توانمندی‌هایش در‌زمینه طراحی و نقاشی شاگرد اساتیدی همچون یعقوب عمامه‌پیچ، نصرت‌الله مسلمیان و علی ذاکری بوده است. ادیب، در پائیز 1393 با به‌نمایش‌گذاشتن هفت خودنگاره در‌قالبِ نمایشگاهی انفرادی با‌عنوانِ‌ «هفت نقاشی خودنگاره» در کافه‌گالری کتاب اکباتان، برای اولین‌بار آثارش را به‌نمایشِ عموم گذاشت و پس‌از‌آن، در پائیز 1395 با راه‌اندازی وبسایت شخصی خود به‌منظورِ ایجاد گالری مجازی برای به‌نمایش‌گذاشتن آثار طراحی و نقاشی‌اش، اقدام به ایجاد فضایی همگام با نیاز جامعه امروز کرده است، تا بدین‌طریق علاقه‌مندان به نقاشی و آثار او، بتوانند بیشتر با فعالیت‌های هنری و آثار این هنرمند آشنا شوند. همچنین، این نقاش در تابستان 1397 پس‌از گذشت بیش‌از دو‌دهه تجربه و فعالیت در هنرهای تجسمی و به‌ویژه نقاشی؛ حالا با برگزاری نمایشگاه مجازی به‌نامِ ‌«انتزاع غیر‌مطلق» در وبسایت شخصی خود، اقدام به نمایش عمومی این مجموعه در سبک انتزاعی کرده است. اجرای این مجموعه که شامل 18 اثر در ابعاد بزرگ با تکنیک اکرلیک روی بوم است، از پائیز 92 تا تابستان 93 به‌طول انجامیده است. ادیب در طی تکمیل این مجموعه با‌حضور در کارگاه‌های نقاشی استاد نصرت‌الله مسلمیان توانست با یاری و راهنمایی این استاد پیش‌کسوت و پیشرو، توانمندی‌های خود را در‌زمینه نقاشی در سبک انتزاعی گسترش دهد. حال، پس‌از آشنایی با تجربیات و فعالیت‌های این هنرمند جوان، لازم است که با بیانیه وی همراه گشته، تا بدین‌وسیله مستقیماً با تفکر، دغدغه‌ها و بیان ویژه این نقاش روبه‌رو شویم و بتوانیم لزوم و چرایی برپایی نمایشگاهی مستقل و مجازی را از دیدگاه او بررسی کنیم.
بیانیه نمایشگاه مجازی «انتزاع غیر‌مطلق»
در دنیای نقاشی، انتزاع ناب یا مطلق علاوه‌بر‌اینکه هیچ شاخصه‌ای را از طبیعت وام نمی‌گیرد، فاقد هرگونه اشاره و بیان احساسی یا روانی خالق خود نیز هست. حال‌آنکه آثار به‌نمایش‌در‌آمده در نمایشگاه مجازی «انتزاع غیر‌مطلق» حاصل تلاش من در سال‌های 1392 تا 1393 برای بیان عواطف و نمایش جهان درونی‌ام در‌آن‌سال‌ها و با‌به‌کارگیری زبان انتزاع هستند. این 18 بوم که هریک جهانی دیگ‌گونه را پیشِ‌روی مخاطب قرار می‌دهند، هر‌یک برای من وسیله بیان درونیاتی بود که شاید تنها به‌مددِ رنگ، بوم و نقاشی، آن‌هم در ابعادی بزرگ و در دنیای تصویر آبستره امکان‌پذیر گشت. در‌کنارِ موهبتی که نقاشی به‌واسطه عمق و خلوصش در‌اختیارِ نقاش برای بیان جهان‌بینی و کیفیت درونی‌اش قرار می‌دهد، پس‌از خلق یک اثر در‌قالبِ نقاشی یا دیگر شاخه‌های تجسمی، مسئله‌ای که هنرمند را درگیر خود می‌کند، مکان، زمان و نحوه نمایش آثارش است. همین مسئله به‌دلیلِ دغدغه‌ها و پیچیدگی‌هایی که برای هنرمند ایجاد می‌کند، در بسیاری‌از‌مواقع می‌تواند مانند عاملی بازدارنده عمل کند که مانع رشد و ادامه مسیر حرفه‌ای برای هنرمند می‌شود؛ چرا‌که برای تمام هنرها و هنرمندان در جهان، سهیم‌شدن افکارشان به‌واسطه آثارشان با مخاطبان، مسئله‌ای مهم و بسیار تأثیرگذار در روند تکامل هنر و هنرمند است. من نیز به‌مانندِ بسیاری از هنرمندان جوان در ارائه آثار هنری با مسیری پُر‌چالش روبه‌رو بوده‌ام؛ اما در‌این‌مسیر بر‌خلافِ تفکر و انتخاب اغلب هنرمندان که گالری‌ها و نمایشگاه‌ها را «تنها راه» نمایش آثار هنری می‌دانند، تصمیم گرفته‌ام که به‌صورتی متفاوت و مستقل از مسیر و جریان جاری عمل کنم. بر‌این‌اساس؛ در پائیز سال 1393 اولین نمایش آثارم را با‌عنوانِ «هفت نقاشی خودنگاره» از‌آن‌جهت در یک کافه برگزار کرده‌ام تا بتوانم در محیطی ساده و صمیمی با مخاطبان و علاقه‌مندان به هنر، به تجربه‌ای تعاملی و پویا دست پیدا کنم... و این‌بار با برگزاری نمایشگاه مجازی «انتزاع غیر‌مطلق» در فضای وبسایت شخصی خود، تصمیم به کسب دوباره تجربه‌ای نو در‌راستای فعالیت به‌عنوانِ یک نقاش مستقل را دارم و معتقدم این شیوه نمایش از‌آنجا‌که می‌تواند امکان بازدید از آثار هنری را برای طیف وسیع‌تری از مخاطبان، فراتر از محدودیت‌های زمانی و جغرافیایی فراهم آورد، در دنیایی با مختصات امروزی، کارآمد‌تر و مناسب‌تر است و حتی از‌این‌رو انتظار می‌رود در آینده‌ای نه‌چندان‌دور، شمار بیشتری از هنرمندان، این شیوه را برای معرفی جدی و رسمی آثار هنری خود انتخاب کنند و با فعالیت و حرکت بدین‌شکل در‌مسیرِ هنر، می‌توان امیدوار بود که در انتها، هنر که خود پتانسیل و رسالتی بدون مرز دارد، بتواند در فضایی بدون مرز، ارائه و دریافت شود.
فاطمه ادیب