سیدنی پواتیه؛ اولین سیاهپوست برنده اسکار درگذشت
«سیدنی پواتیه» که در دهههای ۵۰ و ۶۰ زمینه را برای حضور ستارههای سیاهپوست در هالیوود فراهم کرد و یک اسکار تاریخی هم در کارنامه داشت، در ۹۴سالگی در باهاما از دنیا رفت. فرد میچل؛ وزیر امور خارجه باهاما روز جمعه از مرگ پواتیه افسانهای دراینکشور جزیرهای خبر داد. او که در آمریکا بهدنیا آمده و در باهاما بزرگ شده بود، نخستین برنده سیاهپوست اسکار بهترین بازیگر مرد برای بازی در «زنبقهای مزرعه» لقب گرفت. پواتیه درآندوران همراه با هری بلافونت به باشگاه ستارههای بزرگ و جریانساز هالیوود پیوست. پدرومادر سیدنی که شهروند باهاما (از مستعمرههای انگلستان) بودند، برای فروختن گوجه به شهر میامی آمریکا بودند و نوزادشان را سال ۱۹۲۷ در همان سفر بهدنیا آوردند. او تا ۱۵سالگی در باهاما ماند و پس از بازگشتن به آمریکا بخت خود را در کارهای دمدستی آزمود. بعد برای ورود به تئاتر نگرو در هارلم آزمون داد و گرچه ابتدا پذیرفته نشد؛ اما سخت کار کرد تا استعداد بازیگری خود را به همه نشان دهد. وقتی بلافونت که هنرجویی مستعد بود نتوانست نقش خود را ایفا کند، پواتیه جای او را گرفت؛ و توانمندیاش، چشم یکی از کارگردانان برادوی را گرفت. پواتیه نخستین نقش مهم خود را در ۱۹۵۰ در نوآر آمریکایی «راه فراری نیست» ساخته جوزف منکیهویچ بازی و کنار ریچارد ویدمارک ایفای نقش کرد. او درادامه برای حضور در نسخه انگلیسی «بنال وطن» به آفریقای جنوبی رفت. در بازگشت به آمریکا در «مدرسه اوباش و اراذل» بهکارگردانی ریچارد بروکس درخشید و بعد نوبت به «ستیزهجویان» استنلی کریمر در ۱۹۵۸ رسید که پواتیه و تونی کرتیس هردو با آن، نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر مرد شدند؛ هرچند جایزه را به دیوید نئون برای بازی در «میزهای تکنفره» دلبرت من باختند. بازی در نقش اصلی «مویزی در آفتاب» درادامه با حضور در «زنبقهای مزرعه» رالف نلسن همراه شد و اسکار بهترین بازیگر مرد را در ۱۹۶۴ برایش بهارمغان آورد. یکی از مهمترین سالها در کارنامه بازیگری پواتیه ۱۹۶۷ بود؛ سالی که او در سه فیلم موفق و ماندگار «تقدیم با عشق»، «در گرمای شب» و «حدس بزن چهکسی برای شام میآید» ایفای نقش کرد. پس از افول ستاره پواتیه در دنیای بازیگری، بخت خود را در عرصه کارگردانی آزمود و البته پس از چند تجربه ناکام، موفقترین فیلم کارنامهاش «حرکت دیوانهوار» در ۱۹۸۰ با بازی جین وایلدر و ریچارد پرایر بود. سیدنی پواتیه در دهههای ۸۰ و ۹۰ چندان در سینما فعال نبود و در ۱۹۹۷ بهعنوان سفیر باهاما در ژاپن منصوب شد. او در سال ۲۰۰۲ یک اسکار افتخاری گرفت و از دو ازدواج خود شش فرزند داشت.