منظومه شمسی

منظومه شمسی، شامل یک ستاره به‌نام خورشید و نُه سیاره به نام‌های عطارد، زهره، زمین، مریخ، مشتری، زحل، اورانوس، نپتون و پلوتو است که به دور آن می‌چرخند. سیاره زمین در منظومه شمسی قرار دارد. عطارد نزدیک‌ترین و پلوتون دورترین سیاره به خورشید هستند. عطارد سریع‌ترین سیاره منظومه شمسی‌ست، که مدار آن 88روز طول می‌کشد. زهره گرم‌ترین سیاره منظومه است؛ زیرا ابرهایی دارد که گرما را در خود نگه می‌دارد و به‌خاطر پرنور بودن، به ستاره صبح مشهور است. زمین تنها سیاره دارای حیات در منظومه است و موجودات زنده در آن زندگی می‌کنند. مریخ سیاره سرخ است. بزرگ‌ترین سیاره منظومه مشتری‌ست. سیارات نپتون، اورانوس و زحل دارای حلقه هستند، که حلقه‌های زحل (چهار حلقه) قابل رؤیت‌‌تر هستند. اورانوس و نپتون به‌خاطر وجود متان در ترکیبشان، به‌رنگ آبی هستند و رنگ صورتی پلوتو به‌خاطر یخ نیتروژن آن است. از‌نظر ترکیب، مشتری و زحل غول‌های گازی، اورانوس و نپتون غول‌های یخی و زمین، مریخ، زهره و عطارد سنگی هستند. سیارات عطارد و زهره، بدون‌قمر و سیاره زحل بیشترین قمر شناخته‌شده به‌تعداد 82عدد را دارد. مشتری 79، اورانوس 27 قمر و زمین یک قمر دارند. سگی به نام «لایکا» اولین موجود زنده‌ای بود که به فضا رفت. یوری گاگارین روسی، اولین انسانی بود که به فضا رفت و اولین زن فضانورد، خانم والنتینا ترشکوا بود. همچنین اولین انسانی که پا به کره ماه گذاشت نیل آرمسترانگ آمریکایی بود. خورشید یک ستاره متوسط و حتی رو به کوچک، در میان ستارگان است و منظومه شمسی، یکی از میلیاردها منظومه موجود است که هنوز کشف نشده‌اند. حجم بزرگ‌ترین ستاره کشف‌شده به‌نام «استیفنسن» 10میلیارد‌برابر خورشید است. نتیجه: هرچه بیشتر در فضا کاوش می‌کنیم، به کوچکی زمین و قدرت خداوند بیشتر ایمان می‌آوریم و با تحقیقات بیشتر، حقایق جدیدی برای انسان در مورد سیارات و منظومه‌های دیگر نمایان می‌شود.
امیرارسلان امیری/ پایه ششم مدرسه غیردولتی تمدن نوین/ شهرستان مه‌ولات