چند حقیقت جالب درباره فضا

1- در هر شبانه روز، ۱۶بار طلوع خورشید را می‌بینید: خورشید هر ۹۰دقیقه در مدار پایینی زمین طلوع و غروب می‌کند. این موضوع در نبود چرخه صحیح روز و شب، خوابیدن را بسیار دشوار می‌کند. برای مقابله با این مشکل مسئولان براساس زمان‌های زمین، برنامه‌ریزی کرده‌اند تا فضانوردان بتوانند فعالیت خود را داشته باشند. ساعت‌های طراحی شده که براساس وقت گرینویچ است، برای اینکه فضانوردان در برنامه‌ای منسجم قرار بگیرند، مرکز کنترل یک تماس بیدارباش به مرکز شاتل می‌فرستد. برای تنوع آنها موسیقی را که یکی از اعضای خانواده فضانوردان درخواست کرده پخش می‌کنند به عبارت دیگر فضانوردان به کمک زنگ بیدار باش، به موقع از خواب بیدار می‌شوند.
۲- قدتان بلندتر می‌شود: در نبود جاذبه، ستون فقرات شما بازتر می‌شود و بین پنج تا هشت سانتیمتر بلندتر خواهید شد. متأسفانه این افزایش قد می‌تواند با مشکلاتی همچون کمر درد و مسائل مربوط به اعصاب درگیر، همراه باشد. البته این را هم باید اضافه کرد که بعد از بازگشت از فضا، قد افراد به حالت قبلی خود باز می‌گردد.
۳- خروپف نمی‌کنید: تحقیقات نشان داده فضانوردانی که معمولاً در زمین خروپف می‌کنند، در فضا به آرامی می‌خوابند. این به دلیل آن است که نیروی جاذبه نقش مهمی در تولید خروپف دارد.
4- به بعضی از مواد غذایی، باید آب اضافه کرد تا قابل‌خوردن شوند: در فضا هم نمک و فلفل در دسترس است، اما چون به راحتی در فضا پخش می‌شود و این خطر وجود دارد که این مواد در منافذ و دریچه‌ها رسوب کند به همین دلیل به این مواد آب اضافه می‌کنند.
5- طولانی‌ترین مدتی که یک شخص در فضا مانده ۴۳۸ روز است: دکتر والری ویل‌بافت دقیقاً 437 روز و 17 ساعت و 58 دقیقه اقامت کرد.
6- وقتی که در فضا هستید باید با اسفنج حمام کنید: برای حفظ بهداشت فردی در فضا، ممکن است مجبور باشید با اسفنج حمام کنید، در حالی که ایستگاه‌هایی مانند اسکای‌لب و میر امکاناتی مانند دوش دارند. بیشتر فضانوردان از حمام اسفنج، از لباس‌های خیس، یا حوله‌های نم‌دار استفاده می‌کنند.
7- وقتی فضانوردان برمی‌گردند، اجسام سقوط می‌کنند: وقتی فضانوردان به زمین برمی‌گردند با همان سختی که خود را با فضا سازگار کرده‌اند، باید حالا خود را با زمین سازگار کنند. چند فضانورد روسی که برای مدت طولانی فضا بودند، گزارش داده‌اند که بعد از سفرشان هنوز به‌صورت تصادفی فنجان چای، چیز دیگر را در هوا رها می‌کنند و تنها وقتی متوجه اشتباهشان می‌شوند که آن شیء بر زمین می‌افتد.
عرفان علی‌اکبرزاده/ پایه پنجم/ دبستان علم‌آفرین/ شهرستان مه‌ولات