• شماره 2563 -
  • ۱۴۰۱ چهارشنبه ۱۹ مرداد

سخن مدیرمسئول

«توافق» دست‌یافتنی‌ست

علی‌اکبر بهبهانی

اگر به‌خاطر بیاوریم، جنگ جهانی اول و دوم بعد از آن‌همه کشت و کشتار، بالاخره با مذاکره و گفت‌وگو به‌سرانجام رسید و زمان جنگ، اعلام پایان آن و سپس قراردادهای منع ادامه جنگ به یک‌سال هم نرسید. حال اگر آن‌را با اختلاف جمهوری اسلامی ایران و آمریکا که 17‌سال است به‌صورت سفت‌کن شل‌کن، ادامه دارد، مقایسه کنیم به یک واقعیت می‌رسیم که ابرقدرتان هنوز هم خود را آقا و برتر کشورهای جهان می‌پندارند. پنداری غلط که هنوز از مخیله آنان زدوده نشده و چون همچنان با کبر و غرور زندگی می‌کنند، معمولاً فراوان به خطا می‌روند و متعدداً در صحنه جهان و در مسائل سیاسی قافیه را باخته و متأسفانه برای آنان درس عبرت نمی‌شود. آن‌هم در عصر حاضر که هیچ‌کس نمی‌تواند فقط برای خودش زندگی کند و چون چنین حقیقتی در جهان اجتناب‌ناپذیر شده است، برای حل اختلاف جمهوری اسلامی ایران و ایالات‌متحده آمریکا، قسمت اعظمی از سران کشورها، برای به‌سرانجام‌رساندن برجام، دست‌به‌کار شده‌اند تا این مشکل را رفع کنند و حتی پنج کشور بزرگ جهان که در سازمان ملل متحد دارای حق ویژه وتو هستند، ده‌هاسال است که روزی را انتظار می‌کشند تا اختلافات ایران و آمریکا ازیک‌طرف و ایران و کشورهای منطقه خلیج همیشگی فارس ازسوی‌دیگر، به تفاهم برسند. دراین‌راه اروپا بیش از دو کشور ایران و آمریکا طالب حل اختلافات موجود است؛ چراکه همانند حلقه یک زنجیر، به‌شدت به‌هم وابسته هستند. به‌خصوص در شش‌ماهه اخیر که جنگ روسیه و اوکراین ادامه‌دار شده است و کشورهای اروپایی به‌تبعیت‌از آمریکا، به طرفداری از اوکراین برخاسته‌اند و برای اعطای کمک‌های مالی و تسلیحاتی به اوکراین از هیچ کوششی فروگذار نمی‌کنند، نظر به وابستگی شدید به انرژی روسیه، تمام تلاش خود را معطوف به حل اختلاف ایران و آمریکا کرده‌اند تا شاید بتوانند حداقل روزی سه‌میلیون بشکه نفت و گاز از ایران به اروپا صادر شود؛ درنتیجه تلاش اروپائیان بی‌وقفه ادامه دارد که درصورت تحقق این خواسته اروپا، وابستگی اتحادیه اروپا به انرژی روسیه قطع می‌شود؛ بنابراین اروپائیان نخست به فکر خودشان هستند و سپس افزودن فشارهای تحریم بر روسیه تا هر‌چه‌بیشتر این کشور را که در داخل خندق جنگ افتاده است، بیش‌از‌پیش در مضیقه اقتصادی قرار دهد. در‌این‌مورد نقش چین بسیار پراهمیت و پررمز‌و‌راز شده است و موضع اتخاذ‌شده توسط این کشور که یک‌چهارم جمعیت دنیا را در اختیار دارد، می‌تواند بسیار اثرگذار باشد؛ اما به‌نظر نگارنده، چین را می‌توان به‌عنوان واسطه‌ای عاقل و کم‌حرف در‌این‌میان تلقی کرد؛ چرا‌که چین از شلوغی و اختلاف منطقه خاورمیانه، نرم‌نرمک بیشترین بهره را برده است و هر‌چه دامنه نفوذ آمریکا در منطقه خاورمیانه کمتر شود، نفوذ چین بیشتر و بیشتر خواهد شد. به‌خصوص که بازارهای اغلب کشورهای خاورمیانه، کاملاً وابسته به صادرات چین شده است و رفته‌رفته چین به‌صورت غول اقتصادی جهان، به‌صورت ابرقدرت اصلی یکه‌تازی خواهد کرد؛ اما باید از موضع تدبیر و درایت، نقش هیئت نمایندگی ایران را در ادامه مذاکرات مورد تحسین بدانیم که با بصیرت کامل، سعی می‌کند از موضع ضعیف آمریکا در دوران بایدن که فرصت ایدئالی را برای کشورمان فراهم کرده است، بیشترین بهره را برده و از موضع قدرت سخن بگوید. در‌این‌بین نقشه روسیه که سرپرست نمایندگی این کشور را میخائیل اولیانوف برعهده دارد نیز با تدبیر و کیاست بوده؛ تا‌جایی‌که خودخواسته، ‌همیشه در نقش اطلاع‌رسانی پیش‌قدم شده است. امیدواریم هیئت نمایندگی کشورمان از این آوردگاه موفق و سربلند بیرون بیاید. آمین.

 

ارسال دیدگاه شما

روزنامه در یک نگاه
ویژه نامه
بالای صفحه