بهزاد شیشهگران؛ نقاش توسعهگرا
عبدالعلی حسینیون
بهزاد شیشهگران؛ نقاش، طراح و گرافیست، متولد 1331 تهران است. او دیپلم نقاشی از هنرستـان هنرهای زیبای تهران، کارشناسی گرافیک از دانشگاه هنر دارد. از سال51 تاکنون طراحی دهها پوستر سیاسی، فرهنگی و اجتماعی بدون سفارش را برعهده داشته و برگزاری 23نمایشگاه انفرادی و بیش 150 نمایشگاه گروهی داخلی ازجمله فعالیتهای اوست. شیشهگران 21 مجموعه طراحی، نقاشی و گرافیک دارد و در نمایشگاههای گروهی خارجی، در بخش نقاشی (چین، بنگلادش، مالزی، ایتالیا، سوئیس و لندن)، در بخش گرافیک: (فرانسه، انگلیس، ایتالیا) شرکت داشته است. مجموعهای از پوسترهای سیاسی وی در موزههای آرت مدرن فرانسه و لندن بهنمایش درآمده است. او همچنین طراحی تعدادی آرم، آرم نوشته، رو جلد کتاب، مجله، طراحی حروف فارسی و بستهبندی و ... را نیز انجام داده است. این نقاش قابلاعتنا تدریس طراحی، نقاشی و گرافیک را از سال 1354 تاکنون دنبال کرده است. وی مؤلف کتاب یکصد پرتره از سیمای پهلوان تختی آثار طراحی، نقاشی و گرافیک، جلد اول است که در سال 1377 منتشر شده؛ همچنین جلد دوم این کتاب در سال در سال 1393 انتشار یافته است. او برنده اولین بینال نقاشان کشور در سال 1370 (موزه هنرهای معـاصر تهران) شد و عضو هیئتمدیره انجمن نقاشان ایران از سال 1387 تا 1390 است؛ همچنین عضو افتخاری انجمن نقاشان ایران است. جواد مجابی؛ شاعر دربارهاش میگوید: «بهزاد شیشهگران، هنرمندی چندرسانهایست. او که در عرصه طراحی، نقاشی، گرافیک و حجمسازی کارآزموده و تواناست، در ترکیب ماهرانه و متعادلی از تمامی تجربههای هنری به خلق اثری نوین در مرز تجرید مطلق میپردازد. انسان همچنان موضوع اصلی ذهن اوست، بهزاد در دایره مهارت چندرسانهایاش، با استفادۀ آگاهانه (شاید شوخچشمانه) از میکسمدیا، از تمامی فوتوفنهای یک گرافیست حرفهای، نقاشی چربدست و متهور و بازیگوشیهای یک طراح آزمونگرا به عرصه هنرهای تجسمی نگاه میکند». او با اوجگیری انقلاب که روند تولید و تکثیر پوسترها (اغلب بهوسیله چاپ سیلک اسکرین) سرعت بیشتری پیدا میکند، به کاری سهنفره با برادران نقاشش پرداخت و همراه با کوروش و اسماعیل که همگی در طراحی، تأمین هزینه، تکثیر و توزیع آن مشارکت تنگاتنگی داشتهاند، فعالیتی گروهی را دنبال کرد. خودش میگوید: «فعالیت گروهی ما در خلق چهل پوستر سیاسی دوران انقلاب از دل عشق، ایمان، جسارت و گذشت بهوجود آمد که اینمهم را از مردم آن روزگار آموختیم. مردم از کلمه من گذشته و به ما رسیده بودند. آنزمان همه مردم برای هم پل عبور بودند و ما برادرها هم کنار هم با این معرفت، کار و زندگی میکردیم». وی میافزاید: «تا پیشازاین، چنین کاری که بدون سفارشدهنده و صرفاً با هزینه شخصی و باجرئت و جسارت و با کیفیت خوب، پوسترهایی کاملاً مرتبط با مسائل روز و خواستههای مردم تولید و پخش شود، در ایران سابقه نداشت».