روستای لک‌لک‌های بروجرد؛ جذابیتی برای گردشگران
حالا بیش از ۵۰سال از اقامت لک‌لک‌ها در «کپر‌جودکی» که روستایی در نزدیکی تالاب بیشه دالان است، می‌گذرد. مسن‌ترهای روستا تاجایی‌که به‌خاطر دارند لک‌لک‌ها را در همسایگی خود دیده‌اند. به‌گزارش ایرنا؛ لک‌لک‌هایی که تا قبل از زلزله سال ۸۴ بروجرد، بیشتر بر پشت‌بام خانه‌های نسبتاً بلند خانه داشتند، بعد از ویرانی‌های زلزله که بیشترین آسیب را به خانه‌های روستایی وارد آورد هم متأثر از این حادثه طبیعی شدند و ازآن‌پس آشیانه‌هایشان را بر فراز تیرهای بتنی برق ساختند. لک‌لک‌ها ساکنان ثابت روستای کپرجودکی‌اند و اهالی روستا هم حضور و بودن آن‌ها را سال‌هاست که پذیرفته‌اند. کوچک‌ترها و کودکان هم از زمانی‌که چشم بازکرده‌اند بیگانه با این لک‌لک‌ها نبوده‌اند و بارها همین لک‌لک‌های آرام، موضوع انشایشان بوده است. امتداد کوچه و خیابان‌های روستا را که می‌گیری بر بالای هر تیر بتنی برق، می‌توان آشیانه‌های بزرگ لک‌لک‌ها را مشاهده کرد. تصویری که شمایل این‌روستا را نسبت به روستاهای دیگر متفاوت می‌کند همین همزیستی و پذیرش ساکنین محلی با لک‌لک‌هاست. تفاوتی که باعث شده گردشگرانی از سایر نقاط راهی آنجا شوند و حال‌وهوایی متفاوت را مشاهده کنند. روستای کپر‌جودکی از توابع بخش شیروان بروجرد در ۱۵کیلومتری جنوب‌شرقی این‌شهرستان واقع شده و به‌دلیل هم‌جواری با تالاب بیشه دالان، لک‌لک‌ها دراین‌روستا لانه‌سازی کرده‌اند. با رسیدن روزهای میانی ماه اسفند لک‌لک‌های بیشتری راهی روستا می‌شوند. حالا سال‌هاست که روستای کپر‌جودکی در نزدیکی تالاب بیشه دالان بروجرد به‌واسطه وجود لک‌لک‌ها به یک ظرفیت گردشگری تبدیل شده است. رفتار خوب اهالی روستا باعث شده لک‌لک‌ها اینجا را خانه امن خود بدانند. اوایل بهار بیش از ۲۰۰ لک‌لک روی تیرهای برق این‌روستا زندگی از سر می‌گیرند. اهالی روستا؛ از مسن‌ترها گرفته تا کودکان همواره خود را در همسایگی با لک‌لک‌ها دیده‌اند. آن‌ها را نماد صلح و آرامش و برکت می‌دانند و همین تصور زیبا از این پرندگان مهاجر دوستی مردم با آن‌ها را بیشتر کرده. مردم روستا زلزله سال ۸۴ بروجرد را خوب به‌یاد دارند زلزله‌ای که بخش‌های زیادی از خانه‌های روستایی آسیب دید و لک‌لک‌ها از این زلزله در امان نبودند و آشیانه‌هایشان را که بر ساختمان‌های بلندتر روستا ساخته بودند ویران شد و بعدازآن نه‌تنها مهاجرت از روستا را انتخاب نکردند بلکه فکر بهتری به ذهنشان رسید و بعدازآن آشیانه‌ها را بر بالای تیرهای بتنی برق بنا نهادند. بنا بر گفته عضو شورای روستا؛ کپر‌جودکی با ۱۰۰خانوار و ۴۰۰نفر جمعیت جزو بخش شیروان بوده و با شهر بروجرد ۱۰کیلومتر فاصله دارد. نزدیکی این‌روستا با تالاب باعث شده پرندگان مهاجر و بومی از این‌روستا عبور کنند. جعفر کرمی‌پور می‌گوید: حدود ۱۶جفت لک‌لک در روستا ماندگارند اما در اوایل بهار شاهد حضور بیش از ۲۰۰ لک‌لک روی تیرهای برق هستیم. سال گذشته که تعدادی از آشیانه‌های لک‌لک‌ها براثر وزش باد خراب شده بود، ۱۰ لانه فلزی برای لک‌لک ساخته و با همکاری اداره برق بااستفاده‌از بالابر آشیانه‌ها نصب شدند. عضو شورای روستا می‌گوید: جابجایی ترانس برق برای پیشگیری از آسیب‌های احتمالی برق‌گرفتگی لک‌لک‌ها از دیگر اقداماتی بود که با همکاری اداره برق انجام شد. سرپرست میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی بروجرد بابیان‌اینکه پنج روستا با ظرفیت سرمایه‌گذاری بخش خصوصی برای معرفی به‌عنوان روستاهای هدف گردشگری در بروجرد وجود دارد گفت: این‌روستاها شامل منطقه ونایی، دهکرد، آق‌بلاغ، کوشکی و ملمی‌جان است اما روستای کپر‌جودکی هم از ظرفیت‌های گردشگری قابل‌توجه برخوردار است طوری‌که گردشگرانی، دیدن این‌روستا را به‌عنوان مقصدی برای گردشگری انتخاب می‌کنند. کامران حسینی افزود: کپر‌جودکی در بروجرد که به روستای لک‌لک‌ها معروف است از ظرفیت‌های مناسبی برخوردار است و قابلیت سرمایه‌گذاری در حوزه گردشگری روستایی را دارد. وی درخصوص روستاهای با قابلیت هدف گردشگری در بروجرد اضافه کرد: کنار زیرساخت‌های گردشگری که دراین‌مناطق وجود دارد باید تأسیسات هم ایجاد کرد تا شرایط اسکان و اقامت گردشگر دراین‌مناطق فراهم شود. زیرساخت‌های گردشگری بنا بر شرایط طبیعی و وجود آثار تاریخی شاخص به‌عنوان منطقه هدف گردشگری مشخص می‌شود اما خدمات گردشگری برعهده دستگاه‌های دولتی نیست سرمایه‌گذار متقاضی می‌تواند بادرنظرگرفتن منطقه گردشگری موردنظر سرمایه‌گذاری کند و به‌عنوان یک منبع د‌رآمد و توسعه گردشگری ازنظر اقتصادی باعث پویایی و رشد درآن‌مناطق شود. سرپرست میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی بروجرد افزود: بروجرد از گذشته در دشتی حاصلخیز قرار داشته که پیرامون آن روستاهای پرتعدادی وجود داشته و باتوجه‌به‌اینکه از آب کافی برخوردار بوده‌اند و شرایط اسکان را داشته‌اند امروزه نیز از زیرساخت‌های مطلوبی ازنظر گردشگری برخوردارند. با گذری در روستای معروف به روستای لک‌لک‌ها، می‌توان مشاهده کرد تقریباً بیشتر کوچه‌های روستا سنگ‌فرش هستند و سطل‌های زباله تقریباً در همه کوچه‌ها نصب شده. این‌روستا از آب، برق و گاز برخوردار بوده و راه دسترسی به آن آسفالت است اما فراتر‌از‌این‌ها، مردم مهمان‌نواز این‌روستا هستند که ده‌هاسال، همسایگی لک‌لک‌ها را دارند و به ورود گردشگرانی که به ذوق دیدن لک‌لک‌ها می‌آیند عادت دارند و حضور غریبه‌ها را به‌خوبی می‌پذیرند؛ این‌را می‌توان در رفتار و کلام پرمهرشان به‌خوبی مشاهده کرد.