75 سال پاک‌سازی قومیِ فلسطین
مصطفی رفعت
در ۱۹۱۵، یعنی یک‌سال پس از آغاز جنگ جهانی اول، انگلستان به‌این‌نتیجه رسیده بود که متفقین، پیروز جنگ خواهند بود و امپراتوری عثمانی تجزیه می‌شود؛ بنابراین، سراغ برنامه‌ریزی به‌منظور امتداد استعمارگری در دوران بعد از جنگ رفت. در‌این‌زمان، یک سرهنگ انگلیسی به‌نام «مارک سایکس» با یک دیپلمات فرانسوی به‌نام «فرانسوا پیکو»، در سفارت بریتانیا در فرانسه با هم مذاکراتی داشتند که خروجی آن، نقشه «سایکس-پیکو» شد. براساس این نقشه؛ کشورهای منطقه غرب آسیا با هدف نفوذ و استعمار، میان انگلستان و فرانسه تقسیم شدند و ملاک اصلی این تقسیم‌بندی، دسترسی به منابع انرژی؛ به‌ویژه نفت بود و ایران مورد‌توجه انگلیسی‌ها قرار داشت. در‌این‌میان، یک منطقه‌ای بود که «سایکس» و «پیکو» در مذاکراتشان به نتیجه نرسیدند که مستقیم در‌اختیار انگلستان قرار گیرد یا فرانسه و در‌نتیجه، توافق کردند این‌منطقه که هم از‌نظر منابع انرژی و هم از‌نظر گذرگاه‌های بین‌المللی، موقعیت مناسبی دارد، مشترک تحت‌کنترل انگلستان و فرانسه قرار گیرد و قیمومیت آن برعهده انگلستان باشد. نام این‌منطقه، «فلسطین» بود. البته برای پیشبرد اهداف خود، نام منطقه بین‌المللی را بر آن نهادند. بین «سایکس» و «پیکو» تصمیم‌برآن‌شدکه گروهی از یهودیان ساکن اروپا را به آنجا منتقل کنند. توافق استعماری «سایکس-پیکو»، مبنای شکل‌گیری رژیم صهیونیستی قرار گرفت که عملاً در سال ۱۹۴۸، اجرایی شد. اصطلاح «روز نکبت» به‌قدری پذیرفته شده است که حتی کسی در سطح «بان‌کی‌مون» (رئیس وقت سازمان ملل در ۱۳۸۷)، در‌گفت‌وگو‌با تشکیلات خودگردان فلسطین، از این اصطلاح استفاده کرد. این‌روز بعد از جنگ میان فلسطینیان و تجاوزگران صهیونیست و اعلام استقلال اسرائیل، نام‌گذاری شد. دراین‌گزارش تصویری، به‌شکلی اختصاری به مرور این‌جریان پرداخته‌ایم. تصویرسازی‌ها و متن گزارش، به‌تاریخِ 15 می 2023 در Al Jazeera منتشر شده است.
اخراج 750هزار فلسطینی در 1948 (روز نکبت)، جنایتی‌ست که اسرائیل و همدستان جهانی‌اش هنوز تاوان آن‌را نداده‌اند.
آن‌ها همه‌چیزمان را گرفتند.
آیا کسی می‌تواند همه قتل‌عام‌ها، ویران‌سازیِ خانه‌ها و غصب زمین را جز «فاجعه» بنامد؟
همه موافقین یک‌صدا اعلام کنند!
در اواخر سال 1947، مجمع عمومی «سازمان ملل متحد» قطعنامه 181 را برای تقسیم فلسطین به کشورهای عربی و یهودی تنها با 33 رأی موافق تصویب کرد.
داروندارمان را گرفتند.
آن فاجعه، 75سال‌پیش رخ داد؛ زمانی‌که شبه‌نظامیان صهیونیست 750000 فلسطینی را از خانه‌های خودشان بیرون راندند؛ اقدامی که بسیاری امروز آن‌را «پاک‌سازی قومی» توصیف می‌کنند.
فلسطینی‌ها طرح تقسیم سازمان ملل را به‌عنوان نقض آشکار حقوق فلسطینی‌ها رد کردند و نسبت به ویرانی‌های آینده هشدار دادند.
مردم از خانه‌هایشان رانده خواهند شد.
خیلی طول نکشید که کشتارها شروع شد ...
در 10 مارس 1948، شبه‌نظامی «هاگانا» صهیونیستی نقشه «دالت» را تصویب کرد که استراتژی پاک‌سازی قومی فلسطین را ارائه می‌داد.
یک‌ماه‌بعد، شبه‌نظامیان صهیونیست بیش از 100 مرد، زن و کودک را در روستای «دیر یاسین» کشتند که یکی از چندین قتل‌عام بود که باعث وحشت فلسطینیان شد.
اسرائیل برابری کامل را برای همه ساکنانش تضمین خواهد کرد!
در 14 می 1948، «داوید بن گوریون» ایجاد کشور جعلیِ «اسرائیل» را اعلام کرد که منجر به اولین جنگ فلسطین و اسرائیل؛ و متعاقباً بحران عظیم پناهندگان شد.
تابه‌امروز نیروهای رژیم صهیونیستی، 78درصد فلسطین را تصرف کرده و باقی‌مانده به «کرانه باختری» و «نوار غزه» تقسیم شده است.
شرم بر همه شما باد!
امروزه، اخراج اجباری و کشتار تقریباً روزانه فلسطینی‌ها (که توسط بسیاری به‌عنوان یک دولت آپارتاید انجام می‌شود) ادامه می‌یابد؛ در‌حالی‌که بقیه جهان ایستاده و تماشا می‌کنند...