رئیس سازمان سینمایی:
ژانر کمدی مصداق «ابتذال» نیست
رئیس سازمان سینمایی کشور درباره هشدار منتقدان نسبت به «کمدیگرایی» در سینمای ایران گفت: «واقعیت ایناستکه اینروزها اقتصاد سینمای ایران، نسبت به خیلی از دورههای گذشته، وضعیت بهتری دارد. خاطرم هست سال ۱۴۰۰ که وارد سازمان سینمایی شدیم، بهدلیل بروز کرونا، فاجعه بزرگی در سینما رقم خورده بود و در مواردی شاهد تعطیلی کامل سالنهای سینما بودیم. برخی از سالنها درهایشان بسته بود و برای حقوق کارکنانشان هم یارانه دریافت میکردند. خیلی از کارکنان سینماها حتی از کار خود اخراج شدند. همزمان، با تراکم بالای فیلمهای مانده در صف اکران مواجه بودیم که آمار آنها به حدود ۲۰۰ فیلم میرسید». محمد خزاعی افزود: «برنامهریزی برای اکران ۲۰۰ فیلم هم واقعاً کار دشواری بود؛ آنهم درشرایطیکه تعداد فیلمهای قابلاکران طی هرسال در سینمای ایران، دربهترینحالت، ۶۰ تا ۷۰ فیلم بود. بعدها وقتی اکران فیلمها را شروع کردیم، با حوادث و اتفاقات سیاسی مواجه شدیم که درآنشرایط دیگر صاحبان آثار، حاضر به اکران آثار خود نمیشدند. برخی معتقد بودند مخاطب دراینشرایط به سینما نمیآید و برخی هم میگفتند اگر فیلممان را اکران کنیم، موردهجمه برخی گروهها درون خانواده سینما قرار میگیریم. درآنشرایط شورای صنفی اکران تقریباً ناامید شده بود و طی جلساتی که با سینماداران داشتم، صحبت از ورشکستگی کامل سینما میکردند و اینکه دیگر نمیتوان این سینما را احیا کرد. پارسال اما برنامهریزیهایی داشتیم و شخصاً مستقیم با برخی دوستان تهیهکننده وارد گفتوگو شدم و وعدههایی به آنها دادیم تا بهواسطه اکران فیلمهایشان، اجازه ندهیم سینما تعطیل شود. خاطرتان باشد که با اکران چند فیلم، سینما همچنان حیات داشت». بهگزارش ایرنا؛ او درپاسخبهاینکه باوجود سهم بهشدت بالاتر فیلمهای کمدی از فروش در گیشهها، آیا شخصاً از وضعیت اینروزهای سینما راضیست، گفت: «اینکه آثار کمدی بازار سینما را دراختیار گرفتهاند، مربوط به امروز نمیشود. اگر دورههای مختلف سینما را مورد تحلیل قرار دهید، خواهید دید همواره فیلمهای کمدی خوب، بیشترینمیزان فروش را بهخود اختصاص میدهند چراکه با مخاطبان خود بهخوبی ارتباط برقرار میکنند و نگاه اقتصادی هم دارند. سؤال اما اینجاست که در کنار فروش فیلمهای کمدی، برای فیلمهای دارای رویکرد فرهنگی چه باید بکنیم؟ بهایننکته توجه داشته باشید که همینامروز درزمینه پروانه ساخت، سهم فیلمهای کمدی تنها ۱۳درصد از کل پروانه ساختهای صادر شده. اگر شاهد هیاهویی دراینزمینه هستیم، بهدلیل بیشتردیدهشدن فیلمهای کمدیست. همینالان که ۱۲ فیلم درحالاکران در سینماهاست، تنها سه اثر تِم کمدی دارند. درکنارآنها فیلمهای اجتماعی، کودک و حتی دفاع مقدس و تاریخ انقلاب داریم. ما مشکل ژانر در سینما نداریم؛ این تنوع وجود دارد اما مشکل نگاه، ندیدن و نشنیدن در سینما داریم. دوستان منتقدی که سینما را متهم به تکژانریشدن میکنند همان کسانی هستند که تا دیروز مدعی بودند سینما درحالنابودیست و در سینماها بهزودی تخته میشود. به آنها عرض میکنم نگاهتان را عمیقتر کنید و از تحلیل سطحی دست بردارید. سینما نهتنها تکژانری نشده بلکه در محتوا و ژانربندی درحالپوستاندازیست. امروز هرکسیکه بخواهد پروانه ساخت دریافت کند برخلاف دورههای گذشته منهیات متناظر به آئیننامه را مطالعه کرده و نسبتبهآن متعهد میشود و بعد اقدام به تولید اثر میکند تا برخلاف دورههای گذشته گرفتار پیچیدگیهای بعد از تولید نشود. سینمای ایران ازلحاظ محتوایی درحالپوستاندازیست. این واقعیت است و دلیل برخی مخالفتها و سنگاندازیها همین جریان است. معتقدم سینمای ملی ما احتیاج به گفتمان ملی دارد. سینمای اسلامی و سینمای تمدنساز احتیاج به ادبیات خاص خود را دارد که باید در تصاویر و آثار ما جاری و ساری باشد. نمیتوان ادبیات سینمای ملی را بهکار ببریم ولی در آثارمان مروج سینما و اندیشههای غربی باشیم. ما آمادهایم با کمک همین خانواده سینمای ایران و با یاری سینماگران متفکر، اندیشمند و هنرمند احیاگر مجدد اینجنس سینما باشیم. قطعاً کسانیکه این نگاه و ادبیات را دوست ندارند سنگاندازی خواهند کرد. امروز سینمای کمدی هم میتواند بهدلیل گستره مخاطب با پیامهای و دغدغههای تربیتی و آموزشی تلفیق شود و در کنار ایجاد فضایی مفرح برای مخاطب پیامهای غیرمستقیم را نیز دربربگیرد. ما به سینمای کمدی محتوامحور معتقدیم و تلاش میکنیم چنین فضایی در سینما ایجاد شود. گاهی میشنوم برخی از سینماگران نقدهایی را به حاکمیت ژانر کمدی در سینمای ایران وارد میکنند و از آثار کمدی بهعنوان آثاری مبتذل و سخیف یاد میکنند اما غافلاند از اینکه اولاً آثار کمدی درایندوره با سلامت و مراقبت بسیارزیاد پروانه ساخت و نمایش میگیرند ثانیاً گویا فراموش کردهاند همین یکسال و دوسالپیش حرف از تعطیلی سینماها و ورشکستگی مطلق سینما بود و همه ما آرزو میکردیم باردیگر مخاطب را با سالنهای سینما آشتی بدهیم تا پسازآن سینمای فرهنگی و مطلوبمان را هم پیگیری کنیم. پیشنیاز حرکت بهسوی اعتلای فرهنگی سینما، آشتیدادن مخاطب با سینماست که اینمهم بههمت سینماگران و مدیران سینما درحالتحقق است و انتظار میرود آنهاییکه دلسوز سینما هستند از سنگاندازی و ایجاد حاشیه و اختلال پرهیز کنند. البته امروز طیفهای مختلفی از خانوادهها با اطمینانخاطر سالن سینماها حضور پیدا میکنند و این یعنی اطمینان به سیاستهای سازمان سینمایی در دوره جدید و راه تازهای که آغاز شده. البته بهشخصه همچنان راضی نیستم و معتقدم تا دستیابی به سینمایی ایدئال راه بسیاری درپیش داریم».