گزارش
نقش حیاتی عشایر بهعنوان پدافند غیرعامل غذایی
رئیس سازمان امور عشایر ایران بااشارهبه نقش کلیدی جامعه عشایری در تأمین امنیت غذایی کشور گفت: عشایر با دراختیارداشتن ۳۰میلیونرأس دام سبک و اتکا به مراتع طبیعی، سالانه ۲۵درصد گوشت قرمز را تولید میکنند. جهانبخش میرزاوند سازگاری در برابر تغییرات دمایی و خشکسالی و وابسته نبودن به خدماترسانیهای مختلف و شبکههای آب، برق، گاز و حملونقل را از مزیتهای دامداری عشایری عنوان و تصریح کرد: در روزهای بحرانی و بهویژه جنگ که احتمال آسیبدیدن خطوط ریلی و جادهای، برهمخوردن روند تجارت بینالمللی و حملونقل دریای و واردات علوفه و نهادهها وجود دارد، دامداریهای صنعتی ممکن است لطمه ببینند، درحالیکه جامعه عشایری برای تولید تحتتأثیر اینعوامل قرار ندارد. بهگزارش برنا؛ رئیس سازمان امور عشایر ایران گفت: تولید علوفه داخل کشور کفاف دام صنعتی را نمیدهد، بنابراین باید بخش زیادی از علوفه دامی موردنیاز وارد کشور شود که نیاز به اقداماتی همچون ثبتسفارش، تخصیص ارز، انجام تشریفات در حوزه تجارت بینالمللی، فعالیتهای گمرکی و شبکه حملونقل زمینی برای انتقال علوفه از بندرگاهها دارد و همه اینموارد زمانبر و هزینهبر است. وی بابیاناینکه جامعه عشایری بیش از ۹۵درصد علوفه موردنیاز دام خود را از مراتع تأمین میکنند، افزود: ضریب وابستگی دام عشایر به علوفه وارداتی تنها یک یا دودرصد است و ازاینرو وابستگی به ارز و قیمتهای جهانی نهادهها ندارد. میرزاوند گستردگی و پراکندگی جغرافیایی محل زیست عشایر را از دیگر ویژگیها دانست و اظهار داشت: عشایر ایران درحدود ۶۰ میلیونهکتار از اراضی کشور پراکنده هستند و در شرایط بحرانی و جنگی، کمترین آسیب را میبینند که این خود یک فرصت استثنایی است. وی تصریح کرد: با وجود تولید باارزش افزوده و پدافند غیرعاملی عشایر، اما این جامعه مغفول مانده و آنچنانکه بایدوشاید موردتوجه قرار نمیگیرد. رئیس سازمان امور عشایر ایران تأکید کرد: جنگ ۱۲روزه درسهایی برای ما بههمراه داشت و یکی از این درسها، توجه به حوزه سرمایهگذاری، رفاه و اهمیت تولید گوشت قرمز توسط عشایر است. وی افزود: با افزایش ضریب نفوذ دانش، تدوین برنامههای بهرهور محور و تخصیص اعتبارات لازم، جامعه عشایری میتواند تا ۳۰درصد گوشت موردنیاز کشور را تولید کند. میرزاوند گفت: برنامه ما ایناستکه با تبیین اهمیت نقش عشایر در تولید گوشت قرمز که مصداق پدافند غیرعامل امنیت غذایی هستند، توجه تصمیمسازان، قانونگذاران و مدیران اجرایی کشور را به این جامعه جلب کنیم و امیدواریم ضریب سرمایهگذاری، تخصیص اعتبارات و تسهیل زندگی آنان در دستورکار دولت، مجلس و... قرار بگیرد.