رئیسجمهوری در اجلاس بینالمللی صلح:
تلاش برای صلح، شایسته ستایش است
رئیسجمهور بابیاناینکه هر ملتی برای صلح تلاش کند شایسته ستایش است، گفت: ایران بهعنوان یک عضو جامعه بینالملل اعتقاد راسخ دارد صلح ازطریق پرهیز از یکجانبهگرایی قابلدستیابی است. مسعود پزشکیان جمعه در اجلاس بینالمللی صلح و اعتماد که در عشقآباد ترکمنستان برگزار شد اظهار داشت: جمهوری اسلامی ایران بهعنوان یک عضو مسئول جامعه بینالملل اعتقاد راسخ دارد که صلح و توسعه تنها ازطریق گفتوگوی برابر، همکاری جمعی و احترام به حقوق بینالملل و منشور ملل و پرهیز از یکجانبهگرایی قابلدستیابی است. بهگزارش پایگاه اطلاعرسانی ریاستجمهوری؛ وی بیان کرد: امروز صلح بهجایاینکه حقی جهانشمول باشد به امتیازی تبدیل شده که تنها در جغرافیای خاصی دوام مییابد. پزشکیان بابیاناینکه ما امروز بیشازهرزمان دیگری نیازمند بازاندیشی در مفهوم صلح هستیم، گفت: صلح نه از مسیر افزایش بودجههای نظامی، نه ازطریق اتحادهای سختافزاری و نه ازطریق دیپلماسیهای نمایشی بلکه ازطریق مواجهه با ریشههای واقعی بیثباتی یعنی نابرابری انحصار و تبعیض که بهدست آمده است، محقق خواهد شد. رئیسجمهور گفت: در بستر تبعیضها و نابرابریهای موجود، سیاست قدرتهای بزرگ در غرب آسیا تاکنون عملاً به ایجاد نوعی حق ویژه برای رژیم صهیونیستی منجر شده که منشأ بسیاری از جنگها و بیعدالتیها در منطقه است، این حق ویژه محصول ترکیب پیچیده از محاسبات ژئوپلیتیک اتحادهای تاریخی منافع امنیتی غرب و بیتعهدی نهادهای بینالمللی به اجرای واقعیت است. وی تصریح کرد: در چنین فضایی است که این رژیم توانسته سیاستهای تهاجمی از جنایتهای مکرر در غزه و گسترش غیرقانونی شهرکها در کرانه باختری گرفته تا حملات مکرر به سوریه لبنان و همچنین جمهوری اسلامی ایران و قطر را، دنبال کند. پزشکیان ادامه داد: اینوضعیت بهطور مستقیم محصول انحصار قدرت در سطح جهانی و استانداردهای دوگانه ایست که قدرتهای بزرگ به آن دامن زدهاند و بهنوعی استثناگرایی امنیتی را برای اسرائیل شکل دادند. وی افزود: هنگامیکه یک بازیگر عملاً از محاسبات و نظارتهای بینالمللی مستثنا میشود ریشههای بیعدالتی عمیقتر میشوند و صلح پایدار بنیانهای خود را از دست میدهد. رئیسجمهور تصریح کرد: برمبنای این بیعدالتیها و استثناگراییهاست که رژیم صهیونیستی در ژوئن گذشته به خود جرئت تجاوز به جمهوری اسلامی را داد و صدهانفر از هموطنان بیگناه من را بهشهادت رساند، اقدامی که نهتنها با تنبیه بینالمللی مواجه نشد بلکه حمایت کامل سیاسی و نظامی قدرتهای مدعی از حقوقبشر و صلح جهانی را بهدنبال داشت. تازمانیکه چنین حق ویژهای برای رژیم صهیونیستی وجود دارد نمیتوان از صلح و نظمی عادلانه سخن گفت اگر جهان واقعاً بهدنبال صلح و نظم و عادلانه است باید به این حقیقت تن دهد که هیچ کشوری حتی قدرتهای بزرگ نباید از قواعد جهانی فراتر روند. در شرایط موجود مسئولیت همه کشورها درایناستکه بههرشکل و با طرح ابتکارهای منطقهای با حضور فعال در سازمانهای بینالمللی و با دیپلماسی اخلاقمحور و چندجانبهگرا نشان دهند که جهان تنها از زبان قدرتهای بزرگ سخن نمیگوید. دراینراستا برگزاری ایننشست را گامی درجهت یادآوری مسئولیت بزرگ و همگانی برای جلوگیری از انحرافهای آشکار از اصول صلح اعتماد بینالمللی را ارزیابی میکنیم و از دولت و مردم ترکمنستان سپاسگزاریم که بهسهمخود برای تقویت گفتمان صلح و امنیت تلاش میکنند. متن کامل سخنان وی چنین است: بسمالله الرحمن الرحیم؛ مایلم از دولت و ملت دوست و برادر ترکمنستان، برای برگزاری ایننشست ارزشمند که با سیامین سالگرد اعلام بیطرفی ترکمنستان مصادف است، تشکر کنم. هر رویداد یا فرصتی که ما را به اندیشه و گفتگو درباره صلح، امنیت و توسعه وادار کند، رویدادی انسانی، اخلاقی و مستحق ستایش و هر دولت یا ملتی که دراینزمینه تلاش کند، شایسته قدردانی و حمایت است. ابتکار ایجاد گروه دوستان بیطرفی برای صلح، امنیت و توسعه توسط رهبری ترکمنستان که خوشبختانه موردحمایت سازمان ملل قرار گرفته، ابتکاری ارزشمند ازسوی کشوری است که درعمل، تعهد خود را به صلح و امنیت بهاثبات رسانده است. امروز من بهنمایندگیاز مردم صلحدوست و بزرگ ایران، باردیگر اعلام میکنم، هر تلاشی که به تقویت گفتمان صلح و همکاری در سطح جهانی و منطقهای کمک کند، حمایت بیدریغ مردم و دولت جمهوری اسلامی ایران را بههمراه خواهد داشت. خانمها و آقایان؛ همکاران گرامی؛ در جهانی که هرروز بیشازپیش در تلاطم بحرانها فرومیرود، جنگها، نه حادثههای ناگهانی، بلکه محصول خودخواهیها و خودبرتربینیهاست. جنگها پیشازآنکه در میدان نبرد شعلهور شوند، در ساختارهای ناعادلانه اقتصادی جهانی، در نهادهایی که صدای قدرتمندان را تقویت و صدای ضعیفها را حذف میکنند و در رژیمهای حقوقی که عدالت را مشروط به اراده قدرتهای بزرگ میکنند، ریشه میدواند. نتیجه آنکه صلح بهجایاینکه حقی جهانشمول باشد، به امتیازی تبدیل شده است که تنها در جغرافیای خاصی دوام مییابد. امروز ما بیش از هر زمان دیگری نیازمند بازاندیشی در مفهوم صلح هستیم؛ صلح نه از مسیر افزایش بودجههای نظامی، نه ازطریق اتحادهای سختافزاری و نه ازطریق دیپلماسیهای نمایشی، بلکه ازطریق مواجهه با ریشههای واقعی بیثباتی، یعنی نابرابری، انحصار و تبعیض. حضار گرامی؛ در بستر تبعیضها و نابرابریهای موجود، سیاست قدرتهای بزرگ، در غرب آسیا، تاکنون عملاً به ایجاد نوعی حق ویژه برای رژیم صهیونیستی منجر شده که منشأ بسیاری از جنگها و بیعدالتیها در منطقه است. این حق ویژه، محصول ترکیب پیچیدهای از محاسبات ژئوپلیتیک اتحادهای تاریخی، منافع امنیتی غرب و بیتعهدی نهادهای بینالمللی به اجرای واقعی عدالت است. در چنین فضایی است که این رژیم توانسته سیاستهای تهاجمی، از جنایتهای مکرر در غزه و گسترش غیرقانونی شهرکها در کرانه باختری گرفته تا حملات مکرر به سوریه، لبنان و همچنین جمهوری اسلامی ایران و قطر را دنبال کند. اینوضعیت بهطور مستقیم محصول انحصار قدرت در سطح جهانی و استانداردهای دوگانهای است که قدرتهای بزرگ به آن دامن زده و بهنوعی استثناگرایی امنیتی را برای اسرائیل شکل دادهاند. هنگامیکه یک بازیگر عملاً از محاسبات و نظارتهای بینالمللی مستثنا میشود، ریشههای بیعدالتی عمیقتر میشوند و صلح پایدار بنیانهای خود را از دست میدهد. برمبنای این بیعدالتیها و استثناگراییهاست که رژیم صهیونیستی در ژوئن گذشته به خود جرئت تجاوز به جمهوری اسلامی را داد و صدهانفر از هموطنان بیگناه من را بهشهادت رساند. اقدامی که نهتنها با تنبیه بینالمللی مواجه نشد، بلکه حمایت کامل سیاسی و نظامی قدرتهای مدعی از حقوقبشر و صلح جهانی را بهدنبال داشت. تازمانیکه چنین حق ویژهای برای رژیم صهیونیستی وجود دارد، نمیتوان از صلح و نظمی عادلانه سخن گفت.