کشورهایی با بالاترین میزان سوءتغذیه
ما گرسنهایم!
هرچه رشد جمعیت در جهان بیشتر میشود، منابع طبیعی کمتر میشود و کمبودهای اقتصادی ازجمله تامین مواد غذایی برای بسیاری بخشهای جهان دشوارتر خواهد شد. متاسفانه کودکان بسیاری در کشورهایی که فقر مواد غذایی در آنها یک حقیقت روتین و روزمره است، از گرسنگی طولانیمدت رنج میبرند. این را باید دانست که سوءتغذیه در این کشورها لزوما به معنای عدم دریافت میزان کالری موثر و لازم روزانه نیست؛ بلکه به معنای تلخ در دسترس نبودن هر نوع غذاییست که میتواند کسی را دستکم سیر نگه دارد. برای مثال، در ایالات متحده که میزان دسترسی به غذا حدود 3750 کالری در روز برای هر فرد است، میزان کالری دریافتی ممکن است کمتر از این باشد؛ اما کسی دچار گرسنگی مزمن نیست. البته سوءتغذیه تعریف ویژهی خود را دارد و برای مثال، برای یک کشاورز با کار مشخص روزانه، دستکم حدود 3500 کالری برای یک روز کامل نیاز است. این میزان برای کودکان به علت دریافت انرژی لازم برای رشد، بالاتر هم میرود. بنابراین، در دسترس نبودن مواد غذایی از یکسو و عدم دریافت کالری لازم از سوی دیگر، باعث تشدید شرایط فقر غذایی در کشورهای این فهرست شدهاند. در پاورقی این هفته به کشورهایی اشاره میکنیم که بالاترین سطح سوءتغذیه را در جهان دارند.
1. کنگو
دسترسی غذایی: 2056 کالری در روز برای هر نفر
شورشهای متعدد، درگیریهای مسلحانه، جابهجاییهای جمعیتی و فساد گسترده باعث شده است که جمهوری دموکراتیک کنگو با فقر بیش از 70درصد جمعیت روبهرو شود. این درحالیست که این کشور منابع طبیعی فراوانی برای کشاورزی دارد و زمینهای قابل کشت آن بسیار گسترده هستند. اما همهی این منابع مانع از رشد فزایندهی فقر غذایی نشده است و بخش بزرگی از جمعیت این کشور از بحران شدید غذایی نج میبرند. نرخ سوءتغذیه در مناطق متعدد این کشور بیش از 10درصد است و این بحران برای کودکان در محدودهی سنی شش تا 59ماه به عدد تاسفبار 43.4درصد میرسد که آماری تکاندهنده است. سازمان بهداشت جهانی موسوم به WHO جود این وضعیت در کنگو را برای سایر کشورهای جهان یک ماجرای انتقادی و قابل تامل دانست و گفت که استانداردهای زندگی در این کشور بسیار پایین است. عدم دسترسی به غذای کافی در این کشور باعث شده تا مقام دوم سوءتغذیه در بین کشورهای فقیر این فهرست به کنگو برسد.