اوج اعلام ورشکستگی

در گذشته واژه‌ی ورشکسته به‌عنوان یک کلمه‌ی قبیح شمرده می‌شد و دارای باری بسیار منفی بود، افرادی که ورشکسته می‌شدند تا مدت‌های مدیدی با چک و سفته‌بازی خود را از دام این ننگ دور نگه می‌داشتند، چه شده که همه روزه شاهدیم بسیاری از صاحبان صنایع و بازرگانان به‌واسطه‌ی ابعاد بالای بدهی‌های بانکی خود را ورشکسته اعلام کرده و حتی در بوق و کرنا می‌شود و به‌اصطلاح قبح این کلمه شکسته شده است؟! مشکلات اقتصادی آن‌قدر زیاد و دوره‌ی رکود آن‌قدر طولانی شده که بعضی از فعالان اقتصادی اعلام غیرواقعی ورشکستگی خود را راهی برای فریز بدهی‌های بانکی و مالیاتی خود یافته‌اند، یا به تعبیری آن‌قدر اوضاع اقتصادی ایران و در نتیجه مردم بد شده که همه‌روزه شاهدیم بعضی از فعالان اقتصادی به‌طور غیرواقعی خود را ورشکسته اعلام می‌کنند تا بدهی بانکی آنان فریز شود که مدت زمانی از بهره‌های سرسام‌آور بانکی رهایی یافته و بدین روی بدهی خود را به بانک ندهند و در این میان بسیاری از بدهکاران از وثایقی استفاده کرده‌اند که تنها قسمتی از بدهی‌های آنان را پوشش می‌دهد. این مورد نشانه‌ی اعمال نفوذ در دریافت تسهیلات بانکی‌ست که میزان بدهی آنان از میلیاردها نیز گذشته است. در این مورد توصیه‌های پنهانی برای دادن تسهیلات نقش مهمی را ایفا کرده، به‌ویژه فسادهای اقتصادی در دولت قبلی بعضی را یک شبه تاجر و بازرگان ساخته و فردای آن با سپرده‌های موجود مردم در بانک‌ها به نام وام، مبادرت به دریافت مبالغی هنگفت اعتبار یا وام کرده‌اند که چون قادر به پرداخت آن نیستند یا نمی‌خواهند بدهی را تسویه کنند با اعلام ورشکستگی و ارجاع آن به دادگاه که معمولا 4 تا 5سال به درازا می‌کشد مجال کافی برای پرداخت پیدا می‌کنند. خوشبختانه جهانگیری معاون اول رئیس‌جمهوری خبر از تشکیل پرونده‌هایی در بانک مرکزی به‌منظور رسیدگی به چنین تخلفاتی داده و این موضوعی‌ست که در جلسات اخیر ستاد مبارزه با مفاسد اقتصادی مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. متأسفانه در این راستا تعدادی از شرکت‌های صوری غیرواقعی نیز وجود دارند که چند سال پیش موفق به دریافت تسهیلات عمده‌ی بانکی شده‌اند، که نه سپرده‌ای دارند و نه پشتوانه‌ای برای پرداخت و برای فرار از مالیات و غیره از کارت‌های بازرگانی سایر افراد استفاده کرده‌اند که آن افراد از عوام یا گمنام بوده‌اند که هیچ ردی از آنان وجود ندارد! به هر حال ضرر اعلام ورشکستگی برای کل اقتصاد ایران یک عدم تعادل است که اعتماد را در بازار کم می‌کند، ضمن اینکه با توجه به اینکه، ورشکستگی یکی از شاخص‌های بهبود فضای کسب‌وکار است، می‌تواند در اعلام نمایه کل اقتصاد ایران از سوی مراجع بین‌المللی مؤثر باشد و در واقع برای اعتبار کشورمان تأثیر منفی داشته باشد.