ورود به سبک زندگی

ورود غرب به کشور اگرچه در ابتدا رنگ و بوی نظامی داشت، اما به‌تدریج چهره اقتصادی، غالب‌ترین شکل آن شد. غرب آمده بود ایران را از منظر اقتصادی چپاول کند. این اتفاق پس از مدتی، نیازی به زور و اجبار نداشت. پشتوانه‌های فرهنگی که توسط غرب در ایران رواج می‌یافت و زرق و برق کالاهای خارجی و گرایش ثروتمندان به آن گرایش به غرب را در ایران گسترش می‌داد. این کالاها با خود فرهنگ غربی را می‌آوردند و این‌گونه بود که فرهنگ غرب در ایران بیشتر و بیشتر تثبیت می‌شد. این درحالی بود که بسیاری تنها ثروت‌شان قناعت بود:
«اعتماد السلطنه کتاب «الماثر والاثار» را به مناسبت چهلمین سال سلطنت ناصرالدین شاه در حدود سال 1265 خ نگاشته است. وی در این کتاب درباره ورود کالاهای تجملی اروپا به خانه‌های ایرانی می‌گوید: امروز هیچ خانه‌ای از اغنیاء و متوسطین ایرانیان نیست مگر اینکه البته به مقداری از اسباب زینت مابین افراط و اقتصاد آراسته شده است. از قبیل قنادیل بلورین و مسرجه‌های زجاجی و آبگینه سنگی و اوانی مستظرف و پرده‌های مطرز و میزهای ممتاز و اصناف صندلی‌‌های مخصوص و امثال ذالک. ارباب ثروت در داشتن مبل همی با هم تفاضل و تفاخر می‌کنند. قناعت ایرانی: بارون کلمنت اگوستوس دوبد، سیاح خوش ذوق روسی از قناعت و ساده زیستی مردم گوشه‌ای از این خاک در کوه‌های بختیاری از زنانی سخن می‌گوید که بلوط‌های رسیده را که از درخت می‌افتد جمع و با دستاس خرد می‌کنند تا نان بپزند و در بیان این ساده زیستی سروده اولیورگلداست، شاعر انگلیسی را نقل می‌کند که در قرن هجدهم سروده بود: انسان در این‌جا در این پایین جز اندکی نمی‌خواهد آن اندک را نیز زمانی طولانی نمی‌خواهد.»