با کامران شهلایی؛ بهبهانه اجرای نمایشنامه «تو مشغول مردنت بودی»
سهیلا انصاری
کامران شهلایی؛ متولد 13 دیماه 1357 کرمانشاه، نویسنده نمایشنامه «تو مشغول مردنت بودی» بهكارگردانیِ مژگان خالقیست. وی همچنین نویسنده برگزیده بخش تولید متون و نمایشنامهنویسی جشنواره فجر (دوران خوش بازنشستگی 8913، یا قصه بگو یا بمیر 1390، کاش میشد منم بیام 1394)/ نویسنده اول انتخاب آثار برتر ادبیات نمایشی کشور (دوران خوش بازنشستگی 1391، بخش کتاب اول)/ نویسنده برگزیده بخش جایزه اکبر رادی جشنواره دانشگاهیان ایران (تو همهچیز را خراب کردی 1388)/ نویسنده اول جشنواره تئاتر شهر (کجا گمت کردم 1391)/ نویسنده و کارگردان اول جشنواره منطقهای فجر (دردسرهای مرد مرده، مشهد 1393) و... است. او درپاسخبهاینسؤالکه ماجرای خلق نمایشنامه «تو مشغول مردنت بودی»، از كجا بهذهنش رسید؟ گفت: «ایده اولیه متن؛ از یکیاز دوستانم بهنامِ صبا صالحی؛ از نقاشان مطرح ایران است. نمایشنامه اولینبار در دورههای نمایشنامهخوانی مولوی با دوستانم فرانک کلانتر، رؤیا بختیاری، بهروز خرم و الهام خداوردی؛ خوانش شد. سپس، در بخش نمایشنامهنویسی جشنواره سیوچهارم تئاتر فجر، مقام دوم کشور را کسب کرد. مژگان خالقی همیشه لطف داشت و سرانجامِ علاقهشان بهاینمتن؛ پارسال قسمت شد آنرا کارگردانی کند». حضور كارگردان در صحنه؛ یكیاز تفاوتهای اینکار با سایر نمایشهاست و حتی هنگام اجرا هم كارگردانی ادامه دارد؛ کامران شهلایی دراینبارهکه این ایده، آیا در روند داستان وی تأثیری داشته یا خیر؟ گفت: «سبک اجرایی خانم خالقی، سبک کانتوست که برای منِ نویسنده بسیارجذاب است. خوانش وی دراینسبک از متن و اجرایش، باعث بلوغ متن من شده و از او بسیار راضی هستم». او دررابطهبا موسیقی محلی استفادهشده در نمایش نیز معتقد است: «استفاده از موسیقیهای درست در اجرای اثر، بسیار بر تأثیرگذاری آن صحه گذاشت». او بااشارهبهاینکه بهعنوانِ تماشاچی نمایش «تو مشغول مردنت بودی»، از تماشای کار بسیارلذت برده؛ تاجاییکه چندبار آنرا دیده؛ افزود: «کار قبلی من و گروهم، نمایش مستند هفتروز از تیر شصت؛ بود که اولین تئاتر مستند سیاسی تاریخ تئاتر ایران محسوب میشود و تیرماه 96 در سالن سایه مجموعه تئاتر شهر اجرا شد. مژگان خالقی هم بهعنوانِ بازیگر میهمان یکیاز نقشهای اصلی آنرا بازی میکرد. این اثر هم مورد پسند تماشاچی قرار گرفت. گفتنیست؛ این دو نمایشنامه از من، هیچ ربط موضوعی و محتوایی با هم نداشتند و اصولاً هریک از کارهای من، در ژانر متفاوتی هستند».