گرانی نان و صدای مردم

دولت سال گذشته نان را گران کرد و بسیاری از نانوایان آزادپز شدند و بدین طریق نان‌های اجباری به سبد خانوار راه یافت و اکنون این نان‌های مزین شده به چند دانه کنجد که با قیمت‌های دو و سه برابری به مردم عرضه می‌شود، آن وقت معتقدیم تورم به شدت کاهش یافته و نرخ‌ها با شیب ملایم افزایش پیدا می‌کند. نانوایان معتقدند مردم از میزان خرید نان خود کاسته‌اند و از صف‌های طویل نانوایی‌‌ها به میزان قابل توجهی کاسته شده، به یاد می‌آوریم که سال قبل دولت قیمت نان را افزایش داد و مردم هم به خاطر مشکلات تحریم و اقتصاد ضعیف بدون هیچ عذر و بهانه‌ای پذیرفتند و تصمیم دولت را پاس داشتند. در عین حال سیاست دیگر دولت هم که توأمان در بازار نان پیاده شده، این بود که نانوایان آزادپز شوند، یعنی دیگر نه آردی از دولت بگیرند و نه چشم‌شان به آردهای یارانه‌ای باشد. در این معادله یک مجهول ماند و آن هم اراده و انصاف نانوایان بود که معمولا حد و مرز نمی‌شناسند و به عناوین مختلف و در اندازه‌های گوناگون نان را با نرخ‌های متغیر به مشتریان تحویل می‌دهند که در این میان متضرر واقعی مصرف‌کنندگان هستند که راه صرفه‌جویی را پیشه کرده و از ریخت و پاش بیهوده‌ی نان خودداری می‌کنند. در این وضعیت شاید باشند افرادی که به راحتی نتوانند این قبیل نان‌های آزاد را بخرند و شاید هم با شکم سیر از پای سفره‌های خانوادگی جدا نشوند. آن چه قابل تأمل و بررسی است میزان نانوایی‌های موجود است که شاید تعداد آزادپزها چند برابر دولتی‌پزها باشند و رفته رفته از تعداد دولتی‌پزها کاسته شده و به میزان آزادپزها اضافه می‌شود و این حالتی است که به آن می‌گویند ناراضی‌تراشی! به نحوی که این روزها در جلو نانوایی‌ها اغلب صدای اعتراض خریداران آزادپز بلند شده. لازم به ذکر است دولت گفته بود ‌20درصد نانوایی‌ها تبدیل به آزادپز می‌شوند ولی به نظر می‌رسد در خیابان‌ها و کوچه‌ها باید به دنبال دولتی‌پزها مرتب بالا و پایین رفت تا به ندرت پیدا شوند، حال آن که آزادپزها به وفور یافت می‌شوند. به نظر می‌رسد صدای اعتراض مردم به مسئولیت وزارت صنعت، معدن و تجارت از طریق فکس و ایمیل رسیده باشد، بر این اساس بازرس این وزارت می‌گوید بیشتر این شکایت‌ها درباره‌ی کنجد است که قیمت نان را افزایش داده است.