• شماره 2520 -
  • 1401 سه‌شنبه 24 خرداد

زندگی اسکیموها

حدود 4000‌سال پیش، گروهی از اهالی آسیا به‌سوی سرزمین‏های سرد شمالی رفتند و در آنجا ساکن شدند. به این ساکنان جدید «اسکیمو» گفتند. اسکیموها با شکار نهنگ، ماهی و گوزن شمالی زندگی را می‏گذرانند. اسکیمو‌ها در گرینلند، شمال کانادا، آلاسکا و سیبری شوروی زندگی می‏کنند. این مردمان کوچ‌نشین‌اند. آن‌ها در اقامتگاه‌های کوچک زندگی و در دسته‌های کوچک حرکت می‌کنند. یک گروه شکارچی با زنان و کودکانشان معمولاً زمستان را در مکانی سپری می‌کنند که ما آن‌را دهکده زمستانی می‌نامیم. اسکیموها به شکل‌های مختلف خانه‌سازی می‌کنند. بعضی از خانه‌های آنان به‌صورت چادرهای گرد یا مخروطی با روکشی از پوست گوزن شمالی یا سیل دریایی‌ست؛ البته این نوع چادرها مخصوص فصل تابستان و تابش آفتاب است و در فصول سردتر خانه‌های خود را از تکه‌های چوب که از روی آب‌ها جمع کرده آمد و سنگ و کلوخ می‌سازند و برای مقاوم‌کردن در برابر باد و طوفان در زمین گودالی حفر می‌کنند و پایه‌گذاری می‌کنند. بسیاری از قبیله‌ها از قطعه‌های یخی برای ساخت خانه خود استفاده می‌کنند که به آن ایگلو یعنی خانه می‌گویند. این نوع خانه‌ها به‌شکل نیم‌کره و گرد است. در ورودی خانه به‌شکل تونل است. خانه‌های یخی و برفی بسیار محکم است و در برابر سرما و طوفان شدید قطب مقاوم است و افراد ساکن در آن‌را از سرما حفظ می‌‌کند. اسکیموها از ابزار و وسایل جدید مانند سلاح‌های شکاری استفاده می‌کنند. ابزار زندگی اسکیموها از جنس آهن و مس نیست. بیشتر از جنس چوب، پوست و استخوان و دندان حیوانات است؛ زیرا آهن در سرمای زیاد به پوست دست می‌چسبد و جدا نمی‌شود و نیز سرمای بالایی دارد. لباس اسکیموها از جنس پوست حیوانات شکار شده به‌ویژه گوزن شمالی و سمور دریای و خرس‌های قطبی‌ست. آنان برای خود دستکش، کلاه، شلوار، پالتو، چکمه و حتی عینک درست می‌کنند. عینک یک وسیله بسیار ضروری‌ست؛ زیرا نور برف به چشم صدمه می‌زند و حتی باعث کوری می‌شود؛ البته در عصر حاضر از عینک‌های جدید ویژه برف استفاده می‌کنند؛ اما در گذشته با ابزار اولیه برای خود عینک می‌ساختند. اسکیموها به پوست سمور آبی اعتقاد زیادی دارند. حتماً' در لباسشان تکه‌ای از پوست سمور آبی به‌کار می‌برند. آن‌ها معتقدند این پوست آنان را از بلایا و بیماری‌ها حفظ می‌کند. اسکیموها به زنبور و کندوی عسل نیز احترام می‌گذارند و معتقدند که زنبورعسل نیروی جادویی دارد و عسل را نیروی شفا‌دهنده می‌دانند. نوع تهیه غذا و خوراک اسکیموها در هر قبیله متفاوت است. اما به‌طورکلی اسکیموها از گوشت و چربی حیوانات شکار شده استفاده می‌کنند. آنان در دوره‌ای کوتاه از سال می‌توانند سبزی‌ها داشته باشند. هنگامی‌که هوا گرم‌تر می‌شود قسمت‌هایی از برف سطح زمین آب می‌شود، گیاهان شروع به رویش می‌کنند، اسکیموها نیز از موقعیت استفاده کرده و سبزی‌ها را جمع‌آوری می‌کنند و در غذاهایشان به‌کار می‌برند. ماهی ماده اصلی و باارزشی برای اسکیموها‌ست. آنان از ذره‌ذره اجزای ماهی استفاده می‌کنند. اسکیموها مواد غذایی گوشتی را نمک‌سود کرده و یا درون برف‌ها برای دوران سرمای بیش‌از‌حد که خروج از خانه امکان‌پذیر نیست و حیوانی برای شکار یافت نمی‌شود نگهداری می‌کنند. اسکیموها برای حمل‌و‌نقل از سورتمه استفاده می‌کند. آن‌ها سورتمه‌هایشان را به سگ‌ها وصل کرده و سگ‌ها آن‌ها را می‌کشند. اسکیموها موهای بلند و صاف و مشکی و براق، چشم‌های تیره‌رنگ و ریز شبیه مغول‌ها، بینی استخوانی و پهن، پوستی تیره‌رنگ و گونه‌ای برجسته، شبیه مغول‌ها دارند؛ زیرا اجداد اسکیموها و سرخپوستان همان مغول‌های مهاجر است. هم‌چنین اسکیموها مانند سرخپوستان مردمانی متحد و مهربان، خونگرم و خانواده‌دوست هستند.
محمد‌امین دروپور/ پایه ششم/ دبستان شهید آیت‌الله طالقانی 
شهرستان فریمان/ سال تحصیل 1401-1400

 

ارسال دیدگاه شما

روزنامه در یک نگاه
هفته نامه سرافرازان
ویژه نامه
بالای صفحه