علیرضا جلالی‌تبار:
تئاتر، محک‌زدن افق‌های یک جامعه در عرصه ادبیات و نمایش است
امیر پارسائیان‌مهر
علیرضا جلالی‌تبار که در نمایش «تن‌سایه» به‌نویسندگی و کارگردانی مریم یاسین‌زاده و تهیه‌کنندگی احسان حاجی‌پور در سالن شماره ۲ پردیس تئاتر سپند به‌روی صحنه رفته؛ گفت: «تن‌سایه، قصه آدم‌هایی از اقلیم‌های مختلف این سرزمین است که روایات عاشقانه‌شان مثل سایه هیچ‌وقت از آن‌ها جدا نمی‌شود». وی از اولین همکاری‌اش با یاسین‌زاده ابراز خرسندی کرد و گفت: «خوشحالم با جمع حرفه‌ای از بازیگران و گروهی حرفه‌ای همکاری دارم؛ ضمناً موضوع نمایش و نقشم همان‌چیزی‌ست‌که سال‌ها دغدغه آن‌را داشتم و خوشحالم از اینکه ادای دِین می‌کنم». وی درباره شرایط عمومی تئاتر گفت: «در دوران متفاوتی زندگی می‌کنیم و برای سنجش غیرسلیقه‌ای، نیاز به آمار و ارقام داریم. تئاتر در دهه گذشته با استقبال خوب مردم در تهران مواجه بود. 20سال‌پیش، به‌لحاظ تجربی و حضور در جشنواره‌ها نمایش‌ها درخشان بودند؛ به‌طوری‌که هربار، فقط بخشی از ظرفیت تئاتر، فعال بود که البته تاحدودی، هنوز این ظرفیت فعال است. تئاتر، محک‌زدن افق‌های یک جامعه در عرصه داستان، ادبیات و نمایش است. تئاتر، موضوعات مهمی را دربرمی‌گیرد که باید درمورد آن‌ها صحبت کرد. در همه‌جای دنیا پرچم‌داران فرهنگ برای تئاتر هزینه می‌کنند و این کمک‌هزینه‌ها بااینکه چندان کلان نیست، برای آن‌ها تشخص فرهنگی ایجاد می‌کند؛ مثلاً یک گروه نمایشی خاص در اتریش، هملت (ویلیام شکسپیر) را شش‌ماهِ سال مداوم اجرا می‌برد؛ پس نمی‌توان تمام اعتبار تئاتر را صرفاً ازطریق فعالیت مستمر جوان‌ها یا فعالیت سالن‌های تئاتر خصوصی و رویکرد آن‌ها در فروش گیشه‌ها طلب کرد».