• شماره 2700 -
  • ۱۴۰۱ چهارشنبه ۵ بهمن

سخن مدیرمسئول

حکایت داروهای گران و کمیاب

علی‌اکبر بهبهانی

ظاهراً وضعیت امور بهداشتی و پزشکی کشور، خیال ندارد سر‌و‌شکل خوبی بگیرد و هر‌چه مردم از‌این‌وضعیت بیشتر شاکی می‌شوند، کمتر بهره یا نتیجه مطلوب عایدشان می‌شود. پنداری گوش هیچ‌کس هم بدهکار شنیدن این سخنان و این گله‌ها نیست. در قسمت دارو، وضعیت تا حد بسیار‌نامطلوب پیش‌ رفته است؛ تا‌جایی‌که داروخانه‌ها تقریباً روی به دراگ‌استور شدن آورده‌اند! برهمین‌اساس اگر 10 قفسه داشته باشند، حداقل 50‌درصد قفسه‌ها، از خمیردندان، شامپو، کرم در انواع مختلف، مواد آرایشی و صد‌البته ویتامین‌ها یا داروهای تقویتی‌ست؛ تا‌جایی‌که بیماران اغلب‌اوقات اقلام نسخه‌ای را که از پزشک دریافت کرده‌اند، در یک داروخانه یافت نمی‌شود و چون اوضاع بر این روال است که بیمار، بیمه ‌شده و همه‌ماهه حق بیمه از حقوقش کم می‌شود تا برای مراجعه به پزشک و دارو از تخفیفات بیمه‌ای برخوردار باشد، داروی او به‌واسطه نبودن در یک داروخانه، مشمول بیمه نمی‌شود. تأسف‌بارتر زمانی‌ست که بیمار از جنس خاص باشد که نه‌تنها دارو را به‌سختی به‌دست می‌آورد، بلکه به‌علت کمبود، باید چند‌برابر قیمت حقیقی برای دریافت آن پول بپردازد و حتی داروهای ساخت وطن با وجود بیش از 10 تولیدکننده داروی وطنی، باز‌هم به نوبت نایاب می‌شوند؛ به‌نحوی‌که حتی مسکن و آنتی‌بیوتیک‌های مختلف هم به‌صورت متناوب دچار کمبود و البته گرانی می‌شوند. در‌این‌میان باید سؤال شود که معاونت بهداشتی وزارت بهداشت با عنوان معاونت غذا و دارو، در‌این‌مورد چه اقدام اساسی صورت داده است؟ چون چندین‌سال است که مشکل دارو نه‌تنها رفع نمی‌شود؛ بلکه بر آن افزوده هم می‌شود. در اینجا باید به دو نکته اساسی توجه کنیم که آیا داروهای وارداتی و تولید داخلی مشمول تحریم‌ها شده است و اگر چنین نیست، پس چگونه است که قیمت‌ها آن‌قدر بالا و بالاتر می‌رود که بسیاری از بیماران در موقع مراجعه به داروخانه، به‌علت گرانی، نصف نسخه ویزیت‌شده توسط پزشک را خریداری می‌کنند و باز‌هم اگر مشمول تحریم هستیم و تعدادی از داروهای خاص وارد نمی‌شود، به‌چه‌علت در کوچه‌پس‌کوچه‌های ناصرخسرو و کوچه مروی داروهایی وجود دارد که توسط دلالان، این اوضاع ناپسند به امری عادی مبدل شده است؟ چه دستگاهی باید با این روال جاری‌شده، مبارزه کند؟ به‌تعبیر من وزارت بهداشت‌و‌درمان و آموزش پزشکی در‌این‌زمینه نه‌تنها کوتاهی کرده است، بلکه بی‌توجهی هم می‌کند. چون بسیاری از بیماران راست‌قامتان و جانبازان غیور کشورمان هستند که در جنگ با عراق که صدالبته با پشتیبانی غربی‌ها و در رأس آن آمریکا حمایت می‌شد، به این حال‌و‌روز افتاده‌اند و لذا سزاوار نیست این جان‌برکفان برای تهیه داروهایی که برای آنان فقط جنبه تسکین و نه درمان، دارد، چنین به دردسر بیفتند و بیش از سه‌دهه باید هنوز درد دوران جنگ را تحمل کنند. درعین‌حال باوجود نواقص دارویی در کشور، باکمال تأسف همه‌ساله ناظر خروج شمار زیادی از پزشکان حاذق کشور به خارج هستیم که باز‌هم در‌این‌مورد، هیچ ممانعتی از خروج آنان صورت نمی‌گیرد؛ به‌ویژه‌اینکه این پزشکان، در کشور عزیزمان تحصیل کرده‌اند و از تحصیلات رایگان و مواهب آن برخوردار بوده‌اند و اینک که به پزشکی حاذق تبدیل شده‌اند، نباید و سزا نیست ترک دیار کنند و منافع حضور آنان در جیب دو کشور متمول آمریکا و کانادا واریز شود. به‌یقین بیش از 90‌درصد این پزشکان مهاجر، صرفاً به جهت رفاه بیشتر به وطن پشت می‌کنند که باید به آنان گفت جماعت عافیت‌طلب! از وزارت بهداشت‌و‌درمان و آموزش پزشکی جداً و مصرانه می‌خواهیم که به وضع دارو و پزشک کشور، هر‌چه‌زودتر سر‌و‌سامانی دهد تا در‌این‌برهه حساس، مردم نجیب، شریف و صد‌البته بردبار کشور عزیزمان، بیش‌از‌این در مضیقه نباشند.

ارسال دیدگاه شما

روزنامه در یک نگاه
ویژه نامه
بالای صفحه