یازده میلیون جوان ازدواج نکرده

در تمام ادیان الهی به امر مقدس ازدواج توصیه شده است. در اغلب نباتات و گیاهان برای باروری و تولید میوه و محصول بهتر، عمل لقاح یا پیوند تجویز شده که تمامی این اشکال در طبیعت بر اساس یک قانون تحت عنوان خلقت و آن هم به توصیه‌ی آفریدگار هستی‌بخش بوده که با وجود گذشت چندین میلیون سال و پیشرفت علم و آگاهی هنوز هیچ راه‌حلی به جای پیوند یا ازدواج شناخته نشده است. به هر روی این سنت پسندیده به مرور کم‌رنگ‌تر شده؛ اما هرگز نفی نشده و در صورتی که از بین برود تاریخ زندگی بشر نیز در این کره خاکی به پایان خواهد رسید. از کم‌رنگ شدن این سنت نیکو همان بس که برخلاف گذشته که داشتن فرزند بیشتر نوعی فخرفروشی به دیگران معرفی می‌شد. این روزها در کمتر خانه‌ای گردهمایی‌هایی عمومی از نوع عموها، عمه‌ها، خاله‌ها و دایی‌ها دیده می‌شود و کم‌کم زندگی تک‌فرزندی یا بی‌فرزندی جاری و ساری شده و مشکلات زندگی و هزینه‌های سرسام‌آور ‌تأهل، کار را به جایی رسانده که رئیس سازمان ثبت‌احوال بر اساس آمار و ارقام اعلام داشته که درصد آمار ازدواج نسبت به سال 94 به میزان 5/4درصد کمتر از سال 93 بوده که در همین راستا مشخص می‌شود جمعیت بیش از 11میلیون نفری جوانان هرگز ازدواج نکرده در سن ازدواج داریم. این آماری بس خطرناک و هشداری‌ست جدی برای دولت‌مردان کشور ما که اگر هر چه زودتر به فکر ایجاد زمینه‌ی مناسب برای ازدواج جوانان نباشند و به اصطلاح امروز را به فردا بیاندازند، این فردا خیلی دور است و زمانی به خود خواهیم آمد که رشد جمعیت منفی شود یعنی به ازای هر تولد 2مرگ را تجربه کنیم که پس از یک دوره‌ی 10ساله با یک جمعیت پیر و از کارافتاده روبه‌رو خواهیم شد که در آن صورت به نابودی نسل ایران منتهی خواهد شد و این حالتی است که هیچ انسان مسلمان، آزاده و وطن‌پرستی خواهان آن نبوده و نخواهد بود. این وضعیت حاکی از این است که برای تحقق دومین پندار سیاست‌های کلی جمعیت یعنی برطرف کرن موانع ازدواج و تسهیل و ترویج تشکیل خانواده باید اقدامات اساسی انجام شود و ریشه‌ی برخی از اقدامات را باید در خانواده‌ها و فراهم کردن ازدواج آسان برای جوانان جست‌وجو کرد، در زمینه‌ی تحکیم بنیان و پایداری خانواده که از اصلی‌ترین فاکتور در ازدواج است، علاوه بر توانمندسازی جوانان با تکمیل آموزش‌های عمومی درباره‌ی اصالت کانون خانواده و فرزندپروری و آموزش مهارت زندگی باید از فروپاشی خانواده‌ها بر اثر پدیده‌ی طلاق تا حد امکان پیشگیری کرد که تحقق  دوبند مزبور باعث تحکیم خانواده خواهد شد.