چشم جنگ

عکاسی بعداز گذشت سال‌ها از جنگ، تصمیم می‌گیرد که به‌دنبال افراد درون عکس‌هایش بگردد... این خط اصلی ماجرای این مستند ساخته‌ی مشترک یوسف حاتمی‌کیا و مهدی برجیان به تهیه‌کنندگی ابراهیم حاتمی‌کیاست. این مستند توانسته جایزه‌ی بهترین مستند دفاع مقدس از جشنواره‌ی عمار و دیپلم افتخار از جشنواره‌ی تصویر سال را دریافت کند. یوسف حاتمی‌کیا؛ فرزند ابراهیم حاتمی‌کیا لیسانس سینما با گرایش تدوین از دانشکده‌ی سینما و تئاتر (دانشگاه هنر) است. او ساخت مستندهایی چون «آخرین کرنر»، «مرغابی‌های وحشی» و فیلم‌های کوتاهی چون «بازی با مرگ»، «آخرین فلسفه‌ زندگی»، «پایان بی‌صدا»، «بازگشت» و «ملاقات شیشه‌ای» را در کارنامه‌ی کاری خود دارد. مهدی برجیان؛ لیسانس عکاسی و فوق لیسانس پژوهش هنر است. او تاکنون ساخت فیلم‌های کوتاهی چون «شب هاروست»، «هم‌نفس» و «یک روز ساده» را بر عهده داشته‌است. آنها در یادداشت مشترکی بر این کار نوشتند: «سخت بود از میان آن‌همه چشم که جنگی را به وسعت هشت‌سال نظاره کرده بودند، یکی را برگزیدن. روزهای‌مان پر بود از شک‌هایی بی‌منطق، سوال‌هایی بی‌جواب و تصاویر ثابتی که دنیا را به لرزه انداخته بودند. چشمانی‌ که در هیاهوی شهر و میان آن غبارهای خاکستری زندانی شده بودند. سعید، به‌راستی آن دو چشم صادق جنگ بود. دیدگانش پر بود از دردهای بی‌پایان. او را زمانی یافتیم که دیگر تاب ماندن نداشت. عزم سفر داشت و پیداکردن گمشدگانی که دیدگانش سال‌ها پر بود از تصاویر آنها. تنها سهم ما، همراهی سعید بود و ضبط لحظاتی از این کوچ عارفانه». یوسف حاتمی‌کیا در مصاحبه‌ای درباره‌ی این مستند گفت: «می‌خواستیم فیلمی آرتیستیک بسازیم و تصمیم گرفتیم این فیلم درباره‌ی عکاسان جنگ باشد و از آقای صادقی خالص‌تر پیدا نکردیم. آقای صادقی مثل فامیلی‌اش صادق است و در طول ساخت مستند، غربت سعید صادقی‌ها و آدم‌های عکس‌هایش را دیدیم. حرف آخر اینکه آقای صادقی! شما سردار نسل پدر من، سردار نسل من و بچه‌های من هستید».