اریکا کارنیا

گیاه اریکا، گیاهی است پوششی از خانواده اریکاسه که بومی‌ کوه‌های مرکز و جنوب اروپا است. این گیاه در سال 1999 توسط کنگره بین‌المللی گیاه‌شناسی پذیرفته شد. اریکا به‌علت داشتن گل‌های زیبا در زمستان، گیاه زینتی محبوبی به‌شمار می‌آید. برای کاشت توده‌ای از این گیاه استفاده می‌شود. اریکا در جنگل‌های مخروطی یا دامنه‌های سنگی به خوبی رشد می‌کند. این درختچه همیشه سبز و پر پشت حداکثر بلندی بین 30 تا 50 سانتی‌متر دارد و به نسبت رشد کندی دارد، بین 5 تا 10سال طول می‌کشد تا رشد آن کامل شود. برگ‌های این گیاه سوزنی شکل بوده و طول برگ‌ها 4 تا 8 میلی‌متر است. گل‌های این گیاه کوچک و زنگوله شکل هستند و 4 تا 6 میلی‌متر طول دارند. این گل‌ها به رنگ‌های سفید، صورتی و قرمز دیده می‌شوند. اریکا باید در محل آفتابی یا نیم‌سایه قرار داشته باشد. دمای هوا بین 1 تا 9درجه دمای هوای مناسب است. خاک شنی ماسه‌ای یا لومی ‌مرطوب و خوب زهکشی شده و کمی ‌اسیدی، خاک مناسب برای رشد این گیاه است. آبیاری باید به طور متوسط صورت گیرد. اگر هرس موردنیاز است باید بلافاصله بعد از گلدهی گیاه انجام شود. در خاک‌های ضعیف و خشک پوسیدگی ریشه اتفاق می‌افتد.