سنگ پا واقعا سنگ است؟
سنگ پا نوعی سنگ آذرین است که از سرد شدن گدازه‌های آتشفشانی شکل می‌گیرد؛ بافت اسفنجی و زبر این سنگ از خاصیت لایه‌برداری، جلا دادن و حتی درمانی بالایی برخوردار است. آتشفشان یک کوه مخروطی شکل ساخته شده در اطراف دریچه ای است که به مخزن سنگ‌های مذاب در زیر سطح زمین متصل (ماگما) است. این سنگ‌ها در اثر رانش و فشار گاز، نقاط ضعیف در پوسته زمین را شکسته و به سمت بالا هدایت می‌شوند. در این زمان، فوران آتشفشانی آغاز شده و سنگ‌های مذاب به دو شکل از دریچه آتشفشان خارج می‌شوند: در حالت غیرانفجاری، به صورت جریان مایع و روان گدازه هستند و در حالت انفجاری، به شکل ابر متراکمی از قطعات گدازه و خاکستر به هوا پرتاب می‌شوند. سنگ‌های مذاب در زیر سطح زمین، ماگما (magma) و پس از فوران و خروج از دهانه آتشفشان، گدازه (lava) گفته می‌شوند. ماگما شامل کریستال، قطعات سنگ‌های اطراف، گازهای محلول، ترکیب مایعی از اکسیژن، سیلیکون، آلومینیوم، آهن، منیزیم، کلسیم، سدیم، پتاسیم، تیتانیوم و منگنز هستند. ماگما حاوی گازهای محلولی است که پس از رسیدن به سطح و کاهش میزان فشار، این گازها آزاد می‌شوند. اگر گدازه ضخیم و خمیری باشد، خروج گازها با فشار فوق‌العاده‌ای صورت می‌گیرد. خارج شدن گازها از گدازه باعث ایجاد سنگ‌هایی به نام پامیس (pumice) می‌شود. با خروج انفجاری گازها، سنگ حفره دار و سبک شده و براحتی روی آب شناور می‌ماند. سنگ پامیس برای صیقل دادن، جلا بخشیدن فلزات و چوب، یا در صنعت تصفیه آب و فاضلاب کاربرد دارد. از پودر این سنگ در انواع پولیش، پاک کن، به‌عنوان لایه بردار در لوازم آرایشی و بهداشتی، یا در برخی خمیردندان‌ها به‌عنوان یک ساینده ملایم استفاده می‌شود.