اضافه‌وزن ۴۷‌درصد ایرانی‌ها

در این هفته معاون وزارت بهداشت‌ودرمان و آموزش پزشکی اعلام کرد که ۴۷‌درصد ایرانی‌ها دارای وزن اضافه هستند که اگر این اظهارنظر کاملاً دارای اعتبار باشد، آن را برای سلامت جامعه باید مضر بدانیم؛ یعنی از هر دونفر ایرانی یک‌نفر آن‌ها وزن اضافه دارد که به‌هیچ‌وجه توجیه‌پذیر نیست. براساس اعلام چند‌باره و شاید هزارباره رسانه‌ها، ۷۰‌درصد جامعه در زیرخط قرار دارند که معنی و مفهوم آن را باید سوءتغذیه دانست که نشان‌دهنده فقر غذایی و به‌تبع‌آن کمبود مواد و ویتامین‌ها ضروری برای ادامه حیات است. پس به‌نظر تنها راه پاسخ به این دوگانگی فقر غذایی و اضافه‌وزن سوء‌تغذیه یا بدخوری یا مضرخوری‌ست که دراین‌صورت باید نشان قصور را به گردن سه نهاد مسئول کشوری متمایل کرد، اداره اماکن، شهرداری و وزارت بهداشت‌ودرمان دانست که در این میان باید مسبب این عدم توازن مصرف مواد غذایی و اضافه را در وهله نخست به‌پای وزارت بهداشت که عهده‌دار وظیفه سلامت جامعه است، متوجه بدانیم که به‌ویژه در یکی، دو دهه اخیر آن‌قدر، مغازه و دکه اغذیه‌فروشی در جای‌جای تهران ایجاد شده است که از استانداردهای بین‌المللی صدها برابر بیشتر است که به‌هیچ‌وجه جایز نیست، کافی‌ست فقط به یک خیابان تهران نظر بیندازیم و عمق فاجعه را دریافت، آن‌هم از میدان توحید و اوّل ستارخان را تا صادقیه به‌عنوان یک نمونه آماری مدنظر قرار بدهیم که شمار مغازه‌های اغذیه‌فروشی و اغذیه‌پزی قابل‌شمارش نیستند و باز اگر همبرگر را نمونه آماری محسوب بکنیم، صدها همبرگرفروشی، با انواعی از نامه‌ای خارجی پرطمطراق، قارچ‌گونه در این خیابان به چشم می‌خورد که هیچ نهاد یا سازمانی، برای این غوغا دست بکار نشده و لذا شمار همبرگرفروشی حتی دیواربه‌دیوار، آن‌قدر زیاد است که به شماره نمی‌آید و شاید تاکنون وزارت بهداشت و افرادی‌که پیرامون غذا به‌خصوص شاخه معاونت وزارت بهداشت حتّی یک‌بار هم به درون آشپزخانه آن وارد نشده باشد؛ چراکه معلوم نیست روغن مصرفی برای این اغذیه به‌خصوص، از چه ماده‌ای تشکیل می‌شود، آیا روغن از جنس جامد است که اگر چنین است، آیا سازنده این روغن مجوز ساخت را دارد و اگر از جنس روغن مایه است، در کجا این‌همه روغن مایه ساخته شده و اصولاً طبخ این‌همه همبرگر، رعایت سرخ شدن آن به عمل آمده است، یا اداره اماکن و شهرداری که این‌همه مجوز برای پخت‌وپز به این‌همه غذاخوری داده است یا خیر؟ اگر داده است که فاجعه بوده است؛ زیرا از سال‌های بسیار دور حتّی به داروخانه و نانوایی‌ها که با جان انسان‌ها مستقیم و غیرمستقیم کار دارد، مجوز نمی‌دادند که دو مغازه نانوایی در یک خیابان کار کنند تا چه رسد به غذاهایی با نام فست‌فود که به احتمال بسیار زیاد، رعایت بهداشت و سلامت مردم را نمی‌کنند تا بدین حد و اندازه مجوز آن‌هم در کنار هم و دیواربه‌دیوار بدهند، درنهایت و به‌یقین اضافه‌وزن ۴۷‌درصد از اهالی ایران و به‌خصوص تهرانی‌ها، اضافه‌وزن دارد که ادامه این حالت برای جامعه مصیبت‌بار خواهد شد. پس تا دیر نشده باید فکری برای این درد فراگیر کرد تا در آینده عدد ۴۷‌درصدی اضافه‌وزن به ۸۰‌درصد رشد نکند که فاجعه خواهد شد و اضافه‌وزن جای خود را به چاقی خواهد داد.