ایران: دارم پیر می‌شوم ...

به‌نظر می‌رسد ساکنین کره خاکی به‌مرور از ازدواج و تشکیل خانواده دور شده و به سنت‌ها و رسوم گذشته پشت می‌کند و این‌رویه و ادامه آن، قبل‌ازاینکه کره زمین به پایان عمر خود برسد، به‌عنوان اهرمی قوی، خودویرانگر این کره خواهد شد و درنتیجه آینده کره زمین، درخطر نابودی ساکنین آن به‌ویژه انسان‌ها خواهد بود و اگر این‌وضعیت ادامه پیدا کند و تراز منفی رشد جمعیت به منطقه آسیا و آفریقا هم برسد، بسیار نگران‌کننده است. آنچه این خطر را بیشتر کرده است، بی‌اعتقادی مردم جهان به بسیاری از ارزش‌های قابل‌احترام موجود است که مردم را به‌سوی بی‌ایمانی و بی‌بندوباری سوق داده و از آفات مهمی‌ست که بشریت و آینده او را به خطر انداخته است. باکمال تأسف، ظاهراً این پدیده ناپسند در اروپا و آمریکا ظهور کرده و به‌مرور بقیه نقاط جهان را نیز متأثر کرده است. عدم‌تمایل به ازدواج و تشکیل خانواده در جوانان این دو منطقه، آنان را به‌مرور از ازدواج و سنت‌های آن دور کرده و نوعی همزیستی که به‌اصطلاح «ازدواج سفید» نامیده شده است، به‌طور غیرمستقیم ترویج می‌دهد تا به‌صورت اپیدمی در‌آید. شاید بتوان مسائل دست‌و‌پاگیر در مراسم ازدواج، عدم بضاعت مالی و بیکاری و اوضاع بد اقتصادی حاکم بر جهان و به‌همراه آن حضور کرونا در دوساله‌اخیر را نیز بتوان جزو مواردی درنظر گرفت که موجب شده جوانان برای عدم تشکیل خانواده، تشویق و ترغیب شوند؛ اما اگر از اوضاع جهانی فاصله بگیریم و تحقیق را به حوزه کشور عزیز خودمان منحصر کنیم، عللی که باعث عدم رشد جمعیت شده است، آن‌قدر بی‌شمار است که در حوصله این مقاله نمی‌گنجد. در‌این‌میان، عدم بضاعت و توان مالی، مهم‌ترین عامل بی‌رغبتی به ازدواج شده است و درکنارآن، اوضاع بد و نامساعد اقتصادی خانواده‌ها که به‌زحمت و با کوچک‌تر‌کردن سفره خانوار، روزگار را می‌گذرانند، نقش مهم و انکارناپذیری در عدم‌تمایل جوانان به تشکیل خانواده دارد؛ چه‌بسا اگر در خانواده و در وضعیتی که خط فقر از 10میلیون‌تومان فراتر رفته است و درآمد خانواده از نصف این خط نیز کمتر است، موقعیتی برای خانواده و جوانان آن ایجاد شود، بتوان این رغبت را در جوانان ایجاد کرد که روی به ازدواج بیاورند؛ درنتیجه چه‌بسا جوانان ایرانی که مایل به تشکیل خانواده هستند؛ اما نبود امکانات، این اجازه را به آنان نمی‌دهد؛ چراکه تعداد کثیری از جوانان ما، کار ثابت و آینده‌داری ندارند تا به‌پشتوانه آن، ازدواج کنند؛ بنابراین، وقتی خانواده‌ها ناخواسته و حتی علی‌رغم میل باطنی نمی‌توانند فرزندان خود را وادار به ازدواج کنند؛ درکمال‌تأسف و ناباوری، فرزندان خود را می‌بینند که با پشت‌پا‌زدن به تمام قیود معتبر و قابل‌قبول جامعه، روی به زندگی به‌اصطلاح مدرن به‌نام ازدواج سفید آورده‌اند که در کنار این نوع زندگی، فساد هم اضافه شده و متأسفانه جوانان ما در اصطلاح هرز می‌روند. در‌این‌میان مشکلات مالی خانواده نیز موجب می‌شود که در وضعیت فعلی حدود یک‌میلیون کودک از مدرسه باز‌بمانند؛ به‌طوری‌که در سال 1388 یعنی 12سال‌پیش، شمار دانشجو و دانش‌آموزان ما عدد 18میلیون را نشان می‌داد؛ اما در‌این‌روزها به زحمت به 16‌میلیون‌نفر بالغ می‌شود و این نموداری بسیار بد است که آینده کشور و مردم ما را به‌خطر انداخته است. وقتی به میزان بیکاری و فساد پیرامون نسل جوانان و نوع زندگی اروپائی و آمریکایی که کم‌کم دارد جوانان ما را در خود حل می‌کند، نگاهی بیندازیم، درمی‌یابیم که ادامه این‌روش، عواقب ناگواری را متوجه ساختار اجتماعی کشور کرده و خواهد کرد؛ درنتیجه در طی 10سال‌آینده، ایران عزیز ما پیر می‌شود؛ به‌نحوی‌که تولید، تلاش، ابتکار، کارآفرینی و تمام فاکتورهای توسعه و پیشرفت، برعهده جمعیت پیر کشور خواهد بود که به‌یقین نمی‌توانند از عهده همه این امور برآیند. امیدواریم با رفع تحریم‌ها و با ایجاد فرصت‌های شغلی پایدار، جوانان ما از این‌وضعیت نامساعد رهایی پیدا کنند. آمین.