راهکارهای درمان بیماریها در زمانهای گذشته
برخی روشهای درمانی در زمان قدیم توسط پزشکان دورههای گذشته برای بیماران استفاده می-شدند که امروزه استفاده نمیشوند، درگذشته اکثر روشهای درمانی اگر خطرناک هم نبودند باتوجهبه شرایط و علم پزشکی امروزی بسیار عجیب و باورنکردنی هستند، قبل از اختراع آنتیبیوتیکها، مردم برای مقابله با بیماریها از داروهایی با پایه گیاهی و زهر افعی استفاده میکردند. در مصر باستان از شاهدانه، خشخاش و بنگدانه استفاده میکردند. درمان قدیمی با نیش زنبور که فرد باید نیش یک زنبور زنده را میخورد توسط یونانیان اختراع شد، آنها معتقد بودند با نیش زنبور میتوان درد آرتروز و سایر بیماریهای مفاصلی را درمان کرد از زالو نیز برای درمان و حجامت استفاده میکرد. در ایران برای درمان بیماریها در گذشته، حرارت، رطوبت، برودت و خشکی چهار موضوع مهم بودند که آنها را مزاج مینامیدند و اعتدال و سلامت بدن را وابسته به اعتدال آنها میدانستند. پزشکان در گذشته معتقد بودند؛ چون کبد، منبع خون است، در طرف راست قرار گرفته است. آنها رطوبت و حرارت را مذکر، برودت و خشکی را مؤنث میدانستند. آسمان، باد و آتش را مذکر و آب، زمین، درخت و ماهی را مؤنث درنظر میگرفتند. ایرانیان درزمینه پیشگیری و ضدعفونی کردن اقدامات شامل موارد زیر داشتند: درموقع بیماریهای واگیردار، بیماران را از افراد سالم دور میکردند، محلّ خواب و خوراک بیمار جدا میشد، وقتی بیماریاش برطرف میشد، او را شستوشو داده و با گیاهان و صمغی خوشبو که در آتش میریختند، بخور میدادند. آنها ضدعفونیها را به دودسته تقسیم میکردند؛ عوامل فیزیکی، مثل آفتاب، آتش، سرما و عوامل شیمیایی، مثل اسفند، سداب، کندر، صندل، چوب انار و کافور. آنها معتقد بودند اگر بیمار با گیاه درمان نشد، برای درمان زخمها و قطع اعضاء، میتوان از کارد استفاده کرد. ایرانیان نور خورشید را ضدّعفونی کننده میدانستند. حمل جسد در روشنایی روز صورت میگرفت. لباسهای آغشته به استفراغ را درمعرض آفتاب میگذاشتند و لباس بیماران واگیردار را از بین میبردند؛ همچنین گیاهانی چون آویشن، بادرنجبویه، ارزن، بنفشه، خردل، زعفران، زنبق، زیتون، اسفند و سیاهدانه را ازجمله گیاهان شفابخش میدانستند بنابراین انسانها درگذشته با کشف خواص دارویی و روشهای درمانی به درمان خود میپرداختند و این توانایی کشف خواص و در دردسترسبودن وسایل درمان را از لطف خدا میدانستند و طبیب واقعی را خدا درنظر میگرفتند.
جواد محمدنژاد یونسی/ پایه ششم/ دبستان قرآنی میثاق شهرستان مهولات/ سال تحصیلی: 1401-1400