مادری که می‌خواهد در المپیک تاریخ‌ساز شود

مادر شدن او را از قهرمانی دور کرد اما همه حرف‌ها و ناملایمتی‌ها را پشت سر گذاشت تا بار دیگر ثابت کند هنوز تمام نشده است. به گزارش ایسنا، پس از اینکه بهترین بانوی ورزشکار ایران در المپیک لقب گرفت صاحب فرزند شد تا مرحله جدیدی از زندگی را تجربه کند. او در شرایط جدیدی که در زندگی شخصی‌اش ایجاد شد وارد دوران افت در ورزش قهرمانی شد. برخی او را دیگر تمام شده می‌دانستند اما همه نامهربانی‌ها را تحمل کرد و با گذر از دورانی سخت، بار دیگر ثابت کرد که هنوز می‌تواند بهترین بانوی ورزش ایران باشد. الهه احمدی توسط پدرش به سوی تیراندازی کشیده شد. اوایل علاقه‌ای به این ورزش نداشت اما او حالا دیگر عاشق تیراندازی است و این ورزش به بخش مهمی ‌از زندگی اش تبدیل شده است. او که موفقیت خود را مدیون خانواده و مربی‌اش می‌داند باور دارد که پسرش «باور» نیز برای کسب طلای المپیک به مادرش کمک می‌کند. احمدی طریقه مواجه شدن با شکست را از پدرش آموخته و بعد از حضور لازلو سوچک مربی مجاری تیم ملی استعدادش در تیراندازی شکوفا شده است. الهه احمدی حالا برای کسب مدال المپیک خیز برداشته و می‌خواهد به اولین بانوی مدال آور ایران در بازی‌های المپیک تبدیل شود. بخشی از این گفت‌وگو را در ادامه می‌خوانید:
به طور تفریحی تیراندازی را شروع کردم
در سال 80 بعد از گرفتن دیپلم در کنکور شرکت کردم اما در هیچ رشته ای پذیرفته نشدم. به دلیل اینکه پدرم مربی تیراندازی بود به طور تفریحی به این رشته روی آوردم و اولین مربی ام هم پدرم بود. من نمی‌خواستم تیراندازای را حرفه‌ای ادامه دهم. قصد ادامه تحصیل داشتم. در رشته تجربی درس خواندم و چون به رشته زیست شناسی علاقه داشتم، می‌خواستم دوباره کنکور بدهم و در این رشته قبول شوم. هنوز هم زیست شناسی را دوست دارم و هر از چند گاهی کتابی از این رشته مطالعه می‌کنم.
گریه می‌کردم تا تیراندازی را کنار بگذارم
در زمانی که یک دختر 18 ساله بودم و به تازگی به رشته تیراندازی روی آورده بودم به هیچ عنوان از این رشته خوشم نمی‌آمد. حتی به مدت یک ماه در خانه گریه می‌کردم و می‌گفتم نمی‌خواهم تیراندازی را ادامه دهم و تنها دوست داشتم ادامه تحصیل دهم و به تیراندازی به طور تفریحی نگاه می‌کردم.
بالاخره به تیراندازی علاقه‌مند شدم
در ابتدای راه با اینکه جثه کوچکی داشتم اما دوستان پدرم معتقد بودند که استعداد زیادی دارم و می‌توانم به زودی قهرمان شوم. با این حرف‌ها من سرگرم شدم تا اینکه بالاخره خودم به تیراندازی علاقه مند شدم. تیراندازی را نمی‌توان از بیرون دید و باید شلیک کنید تا زیبابی و هیجان این رشته را درک کنید. هیجانی که در رشته تیراندازی وجود دارد من را سال‌ها در این رشته نگه داشت.
قهرمان چینی المپیک الگوی فنی من است
در تیراندازی محدودیت سنی زیادی وجود ندارد. یک تیرانداز 20 ساله می‌تواند در کنار تیراندازی 40 ساله شلیک کند. سالهاست که من «لی دو» تیرانداز چینی را الگوی فنی خود قرار داده ام. همه تیراندازان می‌دانند که من لی دو را خیلی قبول دارم و حتی خودش هم متوجه این قضیه شده است. فیلم‌های تیراندازی او را با پدرم نگاه می‌کنم و تجزیه و تحلیل می‌کنیم. اما از او تقلید نمی‌کنم زیرا شرایط تیراندازی هر فرد با دیگری متفاوت است. اما نکات خوبی از این قهرمان المپیک یاد گرفتم.
با طلای فینال جام‌های جهانی انگیزه‌ام برای المپیک بیشتر شد
بعد از پایان رقابت‌های جام جهانی آذربایجان، فدراسیون جهانی تیراندازی از 10 نفر از برترین‌های هر ماده که بیشترین امتیاز‌ها را در جام‌های جهانی کسب کرده اند، برای شرکت در فینال جام‌های جهانی دعوت کرد. در مرحله مقدماتی تفنگ بادی 10 متر، 10 تیرانداز باهم رقابت کردند و در نهایت هشت نفر راهی فینال شدیم و خوشبختانه آنجا نیز به مدال طلا رسیدم. تجربه این مسابقات برایم خیلی خوب بود و انگیزه ام را برای حضور هر چه بهتر در المپیک افزایش داد.
در راه کسب سهمیه خیلی‌ها به من کمک کردند
در راه رسیدن به سهمیه المپیک خیلی‌ها به من کمک کردند. از خانواده تا مربی ام برای کسب سهمیه تلاش کردند. نمی‌دانم از تلاش هر کدام چگونه تشکر کنم. خودم هم زحمات زیادی در این راه کشیدم و سختی‌های زیادی را تحمل کردم.بعد از لندن با بحرانی رو به رو شدم که برای اکثر ورزشکاران این بحران پیش می‌آید. البته اینکه چطور بتوانی با این بحران رو به رو شوی مهم است. ورزشکاران در زمانی به افت شدید می‌رسند و این افت و خیز‌ها همیشه هست. ورزشکار باید پایین برود تا دوباره شارژ شود و بتواند دوباره به دوران قهرمانی برگردد. وقتی به یک قله صعود می‌کنی حتما باید پایین بیایی تا بتوانی دوباره قله بعدی را فتح کنی.
پسرم «باور» من را باور کرده است
من مادر خوبی برای فرزندم «باور» نبوده ام. زیرا بیشتر اوقات در تمرین و مسابقات هستم و نمی‌توانم برای فرزندم وقت کافی بگذارم. قهرمانی با داشتن فرزند بسیار سخت است اما این راه را خودم انتخاب کرده ام و باید با سختی آن هم کنار بیایم. به نوعی فرزندم قبول کرده است که من ورزش را ادامه دهم. اگر راه آمدن او نبود و اگر در چشمانش سختی را می‌دیدم باید ورزش را کنار می‌گذاشتم اما پسرم هم با تمام سختی‌ها کنار آمده است.همسرم هم در رسیدن به این راه به من خیلی کمک کرده است. شاید من همسری باشم که مدال طلای جهان دارم اما همسری نیستم که بتوانم هر روز غذاهای رنگارنگ درست کنم (با خنده)با شوقی که در چشمان والدینم و همسر و فرزندم می‌بینم برای ادامه راه انگیزه پیدا می‌کنم. اگر حمایت آنها نبود به این جایگاه نمی‌رسیدم.
امکانات فراهم شود ایران مدال المپیک در تیراندازی می‌گیرد
ایران برای کسب سهمیه المپیک باز هم فرصت دارد و در رقابت‌های قهرمانی آسیا در کویت فرصت خوبی است تا سهمیه ایران بیشتر شود. بعد از اینکه سهمیه تکمیل شد باید یک برنامه ریزی مناسب برای فرصت باقی مانده داشته باشیم. تیراندازی ایران مدال طلا، نقره و برنز جهان را در کارنامه دارد. توجه تیراندازان دنیا به بانوان تیرانداز ایرانی جلب شده است. اگر برنامه ریزی خوبی تا المپیک شود به مدال المپیک هم می‌رسیم. ما باید در ایران تمرینات خوبی داشته باشیم و نباید هزینه ای چند برابر کنیم تا مثلا در کشوری دیگر اردو بر پا کنیم.
پتانسیل تیراندازی ایران از چین هم بالاتر است
ما خیلی مشکلات داریم. مشکل تغذیه و نداشتن فشنگ و مربی بدنساز و روانشناس تنها بخشی از مشکلات ماست. مسئولان فدراسیون تمام تلاش خود را می‌کنند اما در این راه به کمک وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک هم نیاز داریم. توقع داریم امکاناتمان هم المپیکی باشد. بعد از بازیهای آسیایی گوانگجو و المپیک لندن از مسئولان خواستیم که به تیراندازی نگاه ویژه کنند زیرا این رشته آینده روشنی دارد. استارت موفقیت‌ها زده شده اما برای افزایش سرعت پیشرفت تیراندازی ایران به توجه نیاز داریم. پتانسیل تیراندازی ایران حتی بالاتر از چین است و ما با حمایت می‌توانیم مدال المپیک بگیریم. شرایط تیراندازی طوری است که ما می‌توانیم مثل رشته‌های کشتی و وزنه برداری و تکواندو مدال آور باشیم و روی مدال تیراندازی هم می‌شود برنامه ریزی کرد به شرطی که امکانات در حد المپیک باشد.
با فکر مدال المپیک تمام کارهایم را انجام می‌دهم
من با فکر مدال المپیک از خواب بیدار می‌شوم، با این فکر تمام کارهایم را انجام می‌دهم، سلاحم را برمی‌دارم و شلیک می‌کنم. خلاصه تمام ذهنم را معطوف کسب مدال طلای المپیک کرده ام. رقابت سختی در المپیک هست و هر کس ذهن آماده تری داشته باشد موفق تر است.
برایم دعا کنید که به مدال المپیک برسم
در آخر امیدوارم هر کس که این مصاحبه را می‌خواند برایم دعا کند تا نتیجه زحماتم را بگیرم و به مدال المپیک ریودوژانیرو دست پیدا کنم.