کد خبر:
354480
| تاریخ مخابره:
۱۴۰۲ يکشنبه ۲۷ اسفند -
08:07
سخن مدیرمسئول
۲۰۰هزار دانش‌آموز بازمانده از تحصیل
بنا‌بر اظهار وزیر آموزش‌و‌پرورش در سال جاری تحصیلی ۲۰۰هزار‌نفر از تحصیل بازمانده‌اند و این یک بشارت یا خبر مسرورکننده نیست؛ این یک واقعیت تلخ است که جمعیت عظیمی از نوجوانان ما که شیفته و عاشق در خواندن هستند، تحت شرایطی نتوانسته‌اند به جنگ با جهل و نادانی بروند. نوجوانانی که علی‌رغم میل باطنی موفق نشده‌اند، ادامه تحصیل بدهند که در عرف جهانی نه‌تنها پسندیده نیست بلکه شاید مذموم هم باشد و اصولاً برای کشور ما بااین‌همه پیشرفت‌هایی که در‌زمینه علمی داشته‌ایم و در جهان، فرزندان ایرانی، به‌عنوان نسل شایسته، پیشرو و جزو نخبگان جهان به حساب می‌آیند، وجود چنین عده‌ای که بازمانده از تحصیل‌اند، جایز نیست. بازماندگان از تحصیل ممکن است به هر علت و عللی، نتوانسته باشند ادامه تحصیل دهند. در وهله اول باید وزارت آموزش‌و‌پرورش را مسئول دانست که به‌جای جلوگیری از فرزندانمان که نتوانسته‌اند، درس بخوانند، پس از گذشت شش‌ماه از سال تحصیلی، اذعان به این ضعف کرده است؛ به‌خصوص اینکه وظیفه مسئولان آموزشی حکم می‌کند که با هر ترفندی، دانش‌آموزان را به ادامه تحصیل ترغیب و تشویق کنند و حتی در دورافتاده‌ترین روستاهای کشور و با حداقل امکانات، فضای آموزشی تهیه کرده و بستر را برای مردم خواهان علم و معرفت مهیا کنند و حتی در زیر کپرها و کنار دیوارها هم می‌توان به دانش‌آموزان درس آموخت و هیچ عذر و بهانه‌ای برای عدم آموزش پذیرفتنی نیست. اگر به اروپا و به جنگ‌های جهانی نظر کنیم، حتی در کشورهای جهان و به هنگام بمباران‌ها و غرش دیوانه‌کننده جنگنده‌های آلمانی و متفقین، دانش‌آموزان در متروها که ده‌ها و حتی صدها‌متر در زیرزمین است، در کلاس‌های درس حضور پیدا می‌کنند. درواقع این‌همه بازمانده از کلاس وجاهت نداشته و ندارد. اگر فرض کنیم که بسیاری از کودکان کار به علت مشکلات مالی خانواده ناچار شده‌اند، دست از تحصیل بکشند، وزارت آموزش‌و‌پرورش می‌توانست و می‌تواند، این‌همه دانش‌آموز را در کلاس‌های شبانه به تحصیل وا‌دارد تا ضرر و خسارت جبران‌ناپذیر ۲۰۰هزار‌نفر و در بی‌سوادی ماندنشان، چون بلیه‌ای ناپسند رخ ندهد که در بزرگ‌سالی آنان را از دایره دانایی خارج کرده و به‌عنوان نیروی کار وامانده از سواد، به ادامه حیات مجبور کند؛ افرادی‌که چون ملبس به دانش نیستند، معمولاً افرادی مفیدی برای جامعه هم نمی‌شوند. از این‌موارد گذشته، اطلاعیه‌ای این‌چنینی از‌سوی یک مسئول عالی آموزشی کشور، در برهه‌ای که دشمنان و معاندین داخلی و خارجی، از کاهی کوه می‌سازند، چه ضرورتی داشت که به‌صورت یک اطلاعیه داده شود و اما در رده بالاتر و در دولت رئیسی که بیش از هر دولت دیگری رئیس این دولت از اقصی‌نقاط کشور و حتی روستاها بازدید می‌کنند و این سفرها در اعتلا و حل مشکلات شهرها و استان‌ها نقشی عمده بازی می‌کند، شاید اگر در‌این‌باره مطلع می‌شد، به‌هر‌نحو ممکن برای بازگرداندن آنان به کلاس و مدرسه حتماً همت می‌کردند؛ اما چه حیف که بعد از گذشت یک نیمسال تحصیلی این مسئله عنوان شده که اقدامی درمورد آن نمی‌توان صورت داد؛ اما امیدواریم، با شروع سال تحصیلی آتیه، این عده بازمانده از کلاس و بقیه فرزندان عزیز ما، فرصت و امکان حضور در کلاس را پیدا کنند تا در آینده نسلی بسیار موفق چون جوانان این سال‌ها پرورش پیدا کنند و همچنان در جهان کنونی، استعدادهای ناب جوانان ما، به منصه ظهور برسند و آوازه آنان جهانی شود.