جلوگیری از آفتاب سوختگی
آفتابسوختگی نوعی التهاب پوستیست که در اثر نزدیکی طولانیمدّت در آفتاب یا سایر منابع پرتو فرابنفش بهوجود میآید. آفتابسوختگی شدید بهاندازه سوختگی حرارتی خطرناک است و ممکن است همان اثرات عمومی مانند تاولزدن، ورم و تب را داشته باشد. بیشترین خطر بروز آفتابسوختگی در ساعات ظهر است؛ زیرا خورشید در هنگام ظهر بهصورت مستقیم روی پوست میتابد. علائم آفتابسوختگی در افراد مختلف متفاوت است. ممکن است پس از قرارگرفتن طولانی در برابر آفتابسوختگی یا قرمزی را احساس کنید. معمولاً قرمزی پوست ۱۲ تا ۲۴ساعت طول خواهد کشید. آفتابسوختگی جزئی، معمولاً شامل قرمزی و حساسیت و خارش سطحی پوست است؛ اما در موارد جدیتر، روی پوست تاول ایجاد میشود. آفتابسوختگی شدید میتواند بسیار دردناک باشد و نیاز به مراقبت در بیمارستان داشته باشد. در موارد بسیار شدیدتر، علائم شامل تب، لرز، تهوع و استفراغ و ضعف شدید بدن، فشارخون پائین و غشکردن است. پس از قرارگرفتن در معرض آفتاب، ممکن است پوست در عرض ۳۰دقیقه دچار قرمزی و آفتابسوختگی شود که کمتر از چهار الی ششساعت از بین میرود. این حساسیت معمولاً تا ۴۸ساعت ادامه خواهد داشت. آفتابها را میتوان به دو دسته فیزیکی و شیمیایی تقسیم کرد. ضدآفتابهای فیزیکی حاوی ترکیبات غیر آلی هستند که اشعه ماورا بنفش را منعکس و پراکنده میکنند؛ درحالیکه ضدآفتابهای شیمیایی حاوی ترکیبات آلی هستند که اشعه را جذب میکنند و از آسیبرساندن به پوست جلوگیری میکنند. درمان بهموقع آفتابسوختگی بسیار مهم است؛ زیرا میتواند منجر به آسیب دائمی پوست شود و خطر سرطان پوست را افزایش دهد. بهخاطر داشته باشید که بهترین راه برای تسکین درد، در مرحله اول جلوگیری از آفتابسوختگیست؛ بهطورکلی، بهترین راه برای جلوگیری از بروز آفتابسوختگی، قرار نگرفتن در معرض مستقیم آفتاب است؛ همچنین، استفاده از کرم ضدآفتاب مناسب با پوشش محافظتی مناسب در برابر آفتاب بسیار مؤثر است. نور آفتاب در اواسط روز، دارای شدیدترین میزان اشعه ماورا بنفش است.
بهنام فروزان/ پایه ششم/ دبستان قرآنی میثاق شهرستان مه ولات/ سال تحصیلی: 1401-1400