«ارز ترجیحی» برقرار می‌شود؟

به‌نظرمی‌رسد در اواخر عمر دولت روحانی، جهانگیری که فعالیت گسترده تبلیغاتی برای حذف ارز ترجیحی را دامن می‌زد، می‌دانست که حذف این ارز چه عواقب سنگینی را به‌دنبال دارد و چه‌بسا تعمداً بر این طبل می‌کوبید که با حذف این‌نوع ارز، از حجم تورم و گرانی کاسته خواهد شد و القای این تفکر به جامعه، بسیاری از واردکنندگان را هم با خود همراه کرد و به‌غیر‌از این طیف، حتی طبقات ضعیف و متوسط جامعه که درنتیجه فشارهای ناشی از گرانی و تورم، زندگی را بسیار مشکل می‌پنداشتند، به جمع طرفداران حذف ارز ترجیحی اضافه شدند؛ به‌طوری‌که همگان موافق این طرز تفکر بودند و این‌وضعیت که دولت می‌دانست و هشت‌سال نیز موافق آن بود، دامی بود که برای دولت بعدی رئیسی گسترده بودند؛ تا‌جایی‌که در مجلس شورای اسلامی هم اکثریت قاطع نمایندگان مردم، خواهان حذف این ارز شدند و چنین شد که به‌یک‌باره اجناس و مایحتاج عمومی تا حد 100‌درصد افزایش قیمت گرفت و نرخ تورم به نزدیکی 50 رسید؛ درنتیجه بسیاری از اقشار حقوق‌بگیر، با تجمع، نارضایتی خود را از گرانی‌ها ابراز داشتند که خوشبختانه این دولت با افزایش چند‌برابری یارانه برای سه تا پنج دهک پایین تا‌اندازه‌ای به‌نوعی از تعادل برای توازن دخل‌و‌‌خرج دست یافتند؛ اما متأسفانه طبقات متوسط حقوق‌بگیر، در برابر این افزایش قیمت‌ها در فشار جدی قرار گرفتند و از‌آنجایی‌که این طبقات به‌خاطر حفظ پرستیژ خود، همچنان باید حفظ ظاهر کنند، به‌شدت آسیب‌پذیر شده‌اند و چاره کار را در کوچک‌کردن مکان زیست و حاشیه‌نشینی دیده‌اند و به‌ناچار سفره خانواده را کوچک‌تر کردند. ادامه این‌وضعیت به سلامت جسمی مردم آسیب می‌زند؛ چراکه عدم دستیابی به مواد غذایی به‌خصوص مواد پروتئینی، سلامت آینده جامعه را به خطر انداخته است. به‌هر‌روی حذف بدون برنامه و غیرکارشناسی ارز دولتی، واردات محصولات را بسیار گران‌تر کرد و واردکنندگان هم به‌ناچار اجناس را گران کردند و درنتیجه دولت به‌ شکل‌های ‌مختلف از‌طریق بسته‌های کمکی و افزایش فوق‌العاده‌کار و دستمزد، به فکر توازن بین درآمد و هزینه برآمده است؛ تا‌جایی‌که برای بعضی از اقلام از‌جمله دارو و نان، از ارز دولتی ویژه برخوردار شده‌اند. در اینجا باید به یک نکته اساسی اشاره داشته باشم که اگر در دولت روحانی، از اقتصاددانان ورزیده و مجرب استفاده می‌شد، این‌روزها شاهد این اوضاع بد اقتصادی نبودیم. هرچند نسخه دولت رئیسی برای حل مشکلات اقتصادی در کوتاه‌مدت، مسکن خوبی بوده است؛ اما این‌وضعیت نمی‌تواند در درازمدت کارایی لازم را داشته باشد. بدیهی‌ست؛ اگر مسائل برجامی ختم به خیر شود و تحریم‌های ظالمانه آمریکا و ایادی او پایان بگیرد و جمهوری اسلامی به میلیاردها‌دلار پول‌های بلوکه‌شده خود دست پیدا کند، ان‌شاءالله به‌زودی شاهد شکوفایی اقتصادی خواهیم بود؛ که درنتیجه آن، اولاً کشورهای اروپایی و آسیایی در کشور عزیز ما سرمایه‌گذاری خواهند کرد و دیگر اینکه بیش از 100‌میلیون‌بشکه نفت ذخیره‌شده درون تانکرهای نفتی بر روی آب‌های بین‌المللی تبدیل به ارز شده و وارد چرخه اقتصادی کشور خواهد شد که به‌یقین رونق بسیار کار و تلاش و درکنارآن سر‌و‌سامان گرفتن اوضاع اقتصادی و مالی را به‌همراه خواهد داشت و درنتیجه دیگر تورم و گرانی‌های بی‌رویه را شاهد نخواهیم بود. حتی با خوش‌بینی بسیار در کشور شاهد بیکاری و ناهنجاری و سرقت‌های ناشی از فقر نیز نخواهیم شد و در‌نهایت فرار مغزها از ایران که بیشترین زیان را به حال و آینده کشور زده است، پایان پذیرفته و ان‌شاءالله روزهای خوب و باقدرت و صلابت دولت و کشور را نظاره خواهیم کرد؛ این آرزویی‌ست که تمام مردم نجیب و وطن‌پرست ایرانی همیشه خواهان آن بوده‌اند.