کد خبر:
406026
| تاریخ مخابره:
1404 شنبه 10 خرداد -
15:51
سخن مدیرمسئول
عدمپرداخت مطالبات سال گذشته بازنشستگان بیمه ملت
از قدیم گفتهاند که سیلی نقد بهتر از حلوای نسیه است. این ضربالمثل که قدمت آن از چند قرن میگذرد، حکایت این روزهای مردم بیمهشده کشورمان بهویژه بازنشستگان و بهخصوص بیمهشدههای بیمه ملت است که دقیقاً شامل حال آنان میشود؛ هیچ دستگاه یا نهادی هم نیست که به این وضعیت رسیدگی کند و متأسفانه عدهای بهنام کانون بازنشستگان کشوری، عنان و اختیار بیمه را در ید قدرت خود دارند که ظاهراً صلاح بیش از دومیلیون بیمهشده خدمات درمانی را کانون مربوطه میداند. سهسالپیش بیمهگزاری بهنام آتیهسازان، طرف قرارداد کانون بازنشستگان بود که خدمات آنان بسیار خوب و دراسرعوقت صورت میگرفت؛ اما معلوم نشد چرا کانون مربوطه بهیکباره و بدون اطلاعرسانی یا نظرخواهی از بیمهشدههایی که اغلب گرد پیری بر آنان نشسته بود و بهسختی میتوانستند روزگار بگذرانند، با بیمه آتیهسازان ترک همکاری کردند و با بیمهگزاری بهنام ملت قرارداد امضاء کردند که اولاً شعبات آن در تهران بسیار کم بود و مردم ناچار بودند به ساختمان مرکزی بیمه ملت واقع در خیابان انقلاب جنب پل حافظ مراجعه کنند و صدالبته بسیار شلوغ میشد و ساعتها بیمهشدهها در صف نوبت بودند تا اسناد و مدارک پزشکی خود را تحویل بدهند که بیبرنامگی، عدم رسیدگی به اسناد تحویلی، آنقدر بازنشستگان را ناراضی کرده بود که بیمهشدهها هرروز برای عدم توجه بیمه ملت در ساختمان کانون بازنشستگان کشوری تجمع میکردند و از سرویسدهی شکایت میکردند؛ بنابراین کانون ناچار شد که برای سالجاری با بیمه دانا قرارداد ببندد که در همین سهماهی که میگذرد، حسن خلق کارکنان بیمه دانا درمقایسهبا کارکنان بیمه ملت و سرویسدهی بد و عدم پرداخت مطالبات این قشر زحمتکش که از نیمه دوم سال 1403 تاکنون پرداختنشده و مراجعات بازنشستگان بینتیجه بوده است، نمره بیمه ملت را کمی بیشتر از صفر کرده است. دراینمورد عدم اقدام کانون برای وصول یا پرداخت هزینههای انجام داده شده توسط قشر بازنشسته که بهزحمت روزگار میگذرانند و سطح معیشت آنان بسیار پائین است، لزوم توجه بیشتر دولت را میطلبد که متأسفانه دولت هم اقدام شایسته را هنوز معمول نکرده است. حال قشر بازنشسته که در اینروزها، افراد خانواده و فامیل را در این ایام باید میزبانی کند، سزاوار نیست که از مهرماه سال قبل تاکنون بیمه ملت هزینه درمانی را که اسناد و مدارک آنرا نُهماهپیش داده است، هنوز ازسوی بیمه ملت به آنان پرداخت نشود؛ آنهم بیمهای آبکی که برخلاف گذشته، شخص بیمار درطول سال فقط یکبار برای انجام آزمایش تا سقف دومیلیونتومان میتواند هزینه دریافت کند که بهیقین افراد بازنشسته بسیار بیشتر از جوانان بیمار میشوند و این وضعیت که فقط بهاندازه دومیلیونتومان خسارت دریافت کند را به آن زیرپوشش بیمهای نمیگویند. به داروخانه هم که مراجعه میکنند، میگویند سقف پرداخت شما تمامشده است؛ آنهم داروها که از چندسالپیش تاکنون، افزایش قیمتهای چندبرابری گرفتهاند یا یک عمل جراحی معمولی که آنهم با یک جمله بیمار را عازم منزل میکنند. حال باید گفت که کجای این مجوز زیرپوشش بودن است که کانون بازنشستگان همهساله برای ارزان شدن خدمات بیمهای، قراردادهایی را با بیمههای مختلف منعقد میکند که با هیچ معیار و خطکشی نمیشود آنرا اندازهگیری کرد و بالاخره باید دولت را مخاطب قرار داد که چرا با یک قشر بازنشسته که 30سال از عمر خود را در اداره صرف میکند، در هنگام پیری او را رها کنند و به آنهم بگویند پوشش بیمهای. تازه جای شکرش باقیست که در مقابل یکسال دریافت حق بیمه از بازنشسته، برای مراجعه به پزشک فقط دوبار مجاز است.