تیم‌ملی فوتبال لنگ می‌زند!

حضور توأم با ندای متداوم پیروزی ازسوی کادر فنی برای مسابقات کافا، طرفداران بی‌شمار فوتبال را به آینده این ورزش، بسیار امیدوار کرد؛ تاجایی‌که سطح توقع جامعه ورزشی را تاحدی بالا برده بود که این مسابقات را قهرمانی آسیا نام نهاده بودند. مصاحبه‌های عجیب و زیاد کادر فنی و بخصوص سرمربی تیم‌ملی آن‌چنان شده بود که حضور در مسابقات جام‌جهانی و موفقیت در سطح آسیا، باورها را صد‌برابری کرده بود و فدراسیون فوتبال هم با پشتیبانی همه‌جانبه از سرمربی، باوجود همه نقدهایی که ازسوی صاحب‌نظران فوتبال به‌عمل می‌آمد، کادر فنی را برای ادامه راه تا جام‌جهانی فوتبال، تشویق می‌کرد؛ اما آنچه مردم ما در مستطیل سبزرنگ و بر روی چمن‌های بسیار عالی می‌دیدند، عکس تمام تصورات بود؛ بخصوص مسابقه با تیم افغانستان و هند آن‌چنان بد بود که‌ موج عظیمی علیه کادر مربیان تیم‌ملی آغاز شد و همچنان ادامه ‌دارد که متأسفانه این برخوردهای از بالا به پایین و به‌هیچ‌انگاشتن نظریات مردم، دقیقاً ماه‌ها قبل از جام‌جهانی، مردم را براین‌باور رسانده است که ادامه فوتبال در سطح کلان و به‌نام تیم‌ملی، ‌با این کادر و بازیکن نه‌تنها لنگ می‌زند، بلکه چرخ‌های آن به‌حدی زنگ‌زده است که حرکت روبه‌جلو با این دست و فرمان، حرکت به قهقراست و لذا فدراسیون فوتبال باید بپذیرد که دوران فوتبال علی نعمتی و فرستادن توپ فوتبال به‌طرف آسمان سپری‌ شده است و این‌روزها با مربیانی ازاین‌دست و با این‌افکار، حتی در سطح گذشته هم نیستیم؛ تاجایی‌که مردم و علاقه‌مندان اصلی فوتبال از هم‌اکنون قافیه مسابقات جام‌جهانی را به‌کلی باخته‌اند؛ تاجایی‌که باورها به ضرب‌المثل بسیارقوی، «ما را به خیر تو امید نیست، شر نرسان!» بسیار قوت گرفته است؛ ازجمله بازی بسیار ضعیف تیم‌ملی ما با ازبکستان که درحالی بازی را باختیم که در نیمه دوم همه دیدند که بسان مرغ دست‌وپابسته، نظاره‌گر بازی زیبای ازبکستان بودیم که در سطح دوم آسیا قرار دارد، در برابر تیم‌ملی ما که در سطح اول آسیاست؛ موضوعی که همه را وادار به اعتراض کرده است. ‌ای‌کاش فدراسیون و شخص رئیس فدراسیون باور کند که فوتبال مدرن با این نوع بازی و تفکر، ما را به‌جایی نمی‌رساند. وقتی در پایان بازی با ازبکستان، فریادهای بلند سرمربی را با عصبانیت همه مردم دیدند و شنیدند که این افکارهای عجیب‌گونه و دادوهوار، مدت‌هاست که عمر آن بسر آمده است و فوتبال همچون چهاردهه پیش، بزن دررویی نیست و فوتبال ما نیاز به طرح نو یا طرح فوتبال علمی‌ دارد و تصادفاً سرمربی تیم‌ملی که کارنامه‌ای بسیار درخشان دارد، دیگر چیزی ندارد که بخواهد به فوتبال باز امروزی بدهد؛ حتی این‌روزها در سطح جهان، تمام راه‌یافتگان به مسابقات جام‌جهانی دارای کادر بسیار مجهز و دارای سرمربیانی به‌روز شده و مطالعه‌گر و کادری قوی هستند و محکم و جدی با فوتبال نوین آشنا شده و هرروز، بیشتر مطالعه‌گر شده‌اند؛ درحالی‌که در تیم‌ملی ما اگرچه کادر فنی بسیار دلسوز، فداکار و ساعی هستند؛ اما به‌روز نیستند و از فوتبال روز دنیا حداقل 10‌سال عقب‌تر هستند و لذا چه‌بهتر که این فدراسیون انتقادات اصولی را بپذیرد و برای شوک هم که شده، کادری جدید با افکاری جدید را مدنظر بدارند.