تحریم نفتی یا تحریم آبکی؟!

سال‌های بسیاری‌‌ست که ابرقدرت آمریکا، مدام از تحریم سخن می‌گوید و این تحریم یک کالا یا یک کشور را شامل نشده و نمی‌شود؛ بلکه به‌تناوب و هرگاه اوضاع کشوری بر وفق مراد او نبود، تحریم معمول می‌گردد که قبل از اینکه اثرات تحریم‌ها بر کشورهای تحریم‌شده عمیق باشد، بیشتر یک نوع خوراک تبلیغاتی‌ست تا دنیای استکبار، به‌نام چماق، خودی نشان دهند و به کشورهای کوچک یا جهان متکی‌به‌خود فشار سیاسی وارد کند؛ ازجمله در دنیای انرژی، نفت و گاز، تحریم‌ها بیشتر عنوان‌ شده یا به‌کاررفته است و ابرقدرتان چه‌بسا از آن برای راضی‌کردن مردم کشورشان استفاده می‌کنند؛ وگرنه آن‌چنان اثری بر کشورهای تحریم‌شده ندارد. اگر بخواهم نمونه‌ای از آن‌را بیان کنم؛ تحریم نفتی ایران توسط آمریکا و اقمار وابسته به آمریکاست که تصور می‌کند اراده مردم کشور ایران از‌بین‌رفتنی‌ست؛ یا به‌عبارت‌دیگر چون معمولاً کشورهایی مثل ایران اغلب متکی به معادن خود و معمولاً تک‌محصول صادراتی خود هستند، چماق تحریم فراوان به‌کاررفته است؛ اما هیچ‌گاه نتوانسته است باعث ازبین‌رفتن دولت و ملت ایران شود که دراین‌مورد اگر به حافظه مردم مراجعه کنند، چه‌بسا کم‌کم این چماق شکسته شود و به‌جای زور‌گویی، وفاق و دوستی ملاک اداره جهان شود. فراوان گفته ‌شده است که نفت ایران مورد تحریم است و آمریکا به‌اتفاق ده‌ها کشور دیگر اراده می‌کنند یا کرده‌اند که صادرات نفت ایران به نقطه صفر نزدیک شود اما به‌یاد نمی‌آورند که در سه‌دهه اخیر همیشه نفت ما مورد تحریم بوده است؛ درصورتی‌که همین تحریم‌کنندگان براساس آمارهایی که منتشر می‌کنند، صادرات نفت ایران را به سایر کشورها روزانه بین یک‌میلیون بشکه تا یک‌میلیون و هشتصد‌هزار بشکه مطرح می‌کنند. پس چگونه است که نفت ما تحریم شده است؟ این چه تحریمی‌ست که آمریکا در بوق تبلیغاتی خود، مداوم در آن می‌دمد و مدعی می‌شود که ایران سر تسلیم را فرود می‌آورد؟ به‌یقین چنین نبوده و نشده است و به‌نوعی باید گفت که آنان نه مردم ما را می‌شناسند و نه به اراده ملت ایران آشنایی دارند. تاریخ نشان داده است که ایران و ایرانی همیشه زنده و سرفراز است و ایران تاریخی دارد به قدمت شش، هفت‌هزارساله که همیشه در نبردهای روی‌داده‌شده پیروز نهایی مردم کشور ما بوده‌اند و خواهد بود. به‌یقین می‌توان گفت که اراده مردم کشور ما شکسته‌ناشدنی‌ست و این مردم آن‌قدر انعطاف و انطباق پذیر هستند که در سیری زندگی کرده‌اند و در گرسنگی هم در‌هم‌شکستنی و ازهم‌پاشیدنی نیستند و این اراده خدادادی‌ست که کشور ایران را در درازای تاریخ زنده و برقرار داشته است و این‌روزها که مداوم سخن از مکانیسم ماشه و تحریم‌های جهانی می‌شود، باز این مردم به‌یقین پیروز این نبرد نابرابر خواهند بود و ایرانی تسلیم‌شدنی نیست. با فراوانی زیسته است و با کمبودها هم سازگار بوده است و این جزئی از تاریخ مردم ماست که به آن افتخار می‌کنند و هرگز تسلیم زر و زور نخواهند شد. پس مکانیسم ماشه هم تحریمی‌ست که مردم ما، به‌خوبی در برابر آن ایستادگی خواهند کرد و به این تحریم هم به چشم تحریم آبکی نگاه می‌کنند و به‌سلامت بر آن غلبه خواهند کرد.