تعلیق تحریم، تصویب نشد

تحریم‌ها علیه ایران، مجموعه اقداماتی ست که ازسوی جامعه جهانی، باهدف مجازات جمهوری اسلامی ایران یا واردکردن حکومت به تغییر رفتار انجام می‌شود. اگر به تاریخ تحریم‌ها توجه کنیم؛ معمولاً ازسوی کشورهای بزرگ یا پنج کشور دارای حق وتو که به آنان ابرقدرتان گفته می‌شود که در سازمان ملل، پاره‌ای‌ازاوقات، اینان با دادن پیشنهاداتی درون سازمان ملل به‌زعم خود کشور یا کشورهایی را وادار به تمکین می‌کنند که متأسفانه این نوعی قدرت‌نمایی‌ست که معمولاً زورگویان بین‌المللی از آن بسان چماق بهره می‌جویند. این‌بار در سازمان ملل متحد، در قالب شورای امنیت که از 15 عضو تشکیل می‌شود، در یک گردهمایی و بنابه پیشنهاد کره‌جنوبی برای جلوگیری از مکانیسم ماشه یا لغو تحریم‌ها، مبادرت به رأی‌گیری کردند که با نه رأی مخالف و چهار رأی موافق و دو رأی سفید یا ممتنع، مورد‌تصویب قرار نگرفت که نشانه حدت و شدت بیشتر تحریم‌ها بر ملت ایران است و اما چرا ایران؟ پاسخ بسیار ساده است. از بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در بهمن سال 57، آمریکا انواع و اقسام آزار و اذیت را برای کشور ما ایجاد کرد تا شاید نظام ما را وادار به تسلیم کند که تاکنون موفق نبوده است و چون اروپا هم در کنار آمریکا قصد و نیت وادار کردن ایران به تسلیم را دارد، این‌بار ازطریق شورای امنیت سازمان ملل متحد مسئله تحریم را علنی کردند تا شاید ازاین‌طریق ایران به‌پای میز مذاکره و مستقیم با آمریکا بنشیند که به‌نوعی تسلیم محض در برابر خواسته و عقیده آمریکاست و نظام جمهوری اسلامی و دولت ایران، باوجود مشکلاتی که تحریم‌ها برای کشور و مردم ایران دارد، از موضع خود عقب‌نشینی نکرده تا حرف زور اروپا و آمریکا به کرسی نشانده نشود. این اختلاف پس از پیروزی انقلاب با گروگان‌گیری کارکنان سفارت آمریکا در ایران آغازشده و هنوز ادامه دارد. قابل‌توجه است که فروش نفت ما از شش‌میلیون بشکه در رژیم گذشته، به حدود یک‌میلیون و بیشتر، تقلیل پیدا کرده؛ اما ایران هرگز تسلیم نشده است و این‌مورد، می‌رساند که درآمد کشور به یک‌پنجم یا یک‌ششم تقلیل داشته؛ اما مقاومت ایران درهم نشکسته است و لذا تحریم‌ها ادامه‌دار شد؛ تا اینکه به‌بهانه و بر سربرنامه هسته‌ای ایران، تقریباً یک موضع حداکثری در تحریم، باعث توقف بسیاری از کارهای عمرانی در کشور شده است؛ به‌ویژه از سال 1385 و به‌دنبال برنامه هسته‌ای ایران شدت بیشتری گرفته و می‌توان گفت که در تمام زمینه‌های صادرات و واردات در کشور آسیب جدی وارد کرده است. قابل‌ذکر‌است؛ خوانندگان عزیز روزنامه متوجه باشند که تحریم، ازنظر لغوی بار چندانی ندارد؛ اما در عمل وقتی جنبه بین‌المللی می‌گیرد که به‌دنبال آمریکا، اروپائیان هم به شبکه تحریم پیوسته‌اند و با چماقی بانام اعمال تروریستی یا ایجاد اعمال ضد صهیونیستی تا توانسته‌اند از رشد کشور ما در همه زمینه‌ها جلوگیری کرده‌اند، شرایط تغییر می‌کند؛ اما به‌نظر می‌رسد مردم کشور ما، درطول تاریخ شش‌هزارساله خود، هرگز تسلیم زر و زور نشده و بر تصمیم خود همیشه پابرجا و محکم ایستاده و از موضع حقیقی و قانونی خود، کوتاه نیامده‌اند و ایستادگی کامل دارد. اینک جامعه بین‌المللی و ایران یک‌هفته فرصت دارند تا به تفاهم نهایی برسند تا تحریم‌ها به‌کلی برچیده شود، یا اینکه فاصله موجود بین ایران و آمریکا و شرکایش بیشتر شود.