درد و رنج در غزه تمام می‌شود؟

ظاهراً، بعد از دوسال درد و رنج دومیلیون سکنه غزه، بمباران دائمی آن، فقر و استیصال و گرسنگی و قحطی، بوی صلح و آشتی به مشام می‌رسد که طلیعه‌ای‌ست دیدن و شنیدن آن که بیش از هر قوم و ملتی مردم ستمدیده غزه کم‌کم خوشبختی را حس می‌کنند. دراین‌میان و دراین‌مدت بلند و طولانی صحنه‌هایی زجرآور را تمام مردم دنیا همه‌روزه از تلویزیون و شبکه‌های مجازی، می‌دیدند و صدای اعتراض آنان بالاخره آمریکا، اروپا و جهان را به حرکت و اقدام عملی وادار کرد؛ تا‌اینکه ترامپ که ژست صلح‌دوستی و آرامش را می‌گیرد، به جنبش و حرکت درآمد و با فشار فزاینده به نتانیاهو، او و مردم اسرائیل را وادار کرد که به یک حقیقت کتمان‌ناشدنی، گردن بگذارند و بعد از 67‌هزار کشته از مردم غزه به‌پای میز مذاکره نشستند و به یک واقعیت دردناک پایان دادند تا ملت فلسطین و به‌خصوص ساکنان غزه که در تمام این دوسال طولانی، از در‌به‌دری و خانه‌به‌دوشی، درد و رنج بسیار کشیدند، صلح را استشمام کردند و امیدواریم در آینده چندروزه این ملت ستمدیده در آرامش بقیه عمر را سپری کنند. این ملت در طی این‌مدت پاره‌ای‌ازاوقات برای زنده‌ماندن به بیمارستان‌ها و مدارس پناهنده می‌شدند و از‌دست‌بر‌قضا، بیمارستان‌ها هم فراوان توسط جنگنده‌های دشمن بمباران می‌شدند و همه‌روزه صدها‌نفر، حتی زن و کودک در زیر بمباران‌ها جان می‌دادند؛ اما اسرائیل بی‌خبر از این‌همه آلام بازهم می‌کشت و می‌کشت. جهانیان و بخصوص دانشگاهیان حتی درون آمریکا، اعتصاب می‌کردند و صدای فریاد مظلوم‌طلبی این ملت آواره تا افلاک می‌رسید؛ اما هر چه فریاد برمی‌آوردند، گوش ناشنوای اسرائیل، صدایی نمی‌شنید تا بالاخره حماس، جنبش اسلامی، مصر، قطر، آمریکا، اسرائیل، ترکیه و امارات پای میز مذاکره رفتند تا دنیا، این مردم ستمدیده را باور کند؛ به‌ویژه در چندماهه اخیر حمله به کنیه‌های یهودی‌، آزار یهودی‌ها، حتی عدم دادن اجازه به دولت‌ها که هنوز روابط خود را با اسرائیل ادامه می‌دادند، ورزشکاران اسرائیلی اجازه نیافتند تا به‌آسانی مسابقه بدهند؛ حتی در استرالیا که شمار یهودیان آن بسیار بالاست، اعتراض مردم استرالیا و عرب‌های ساکن در این قاره باعث شد که یهودیان نتوانند به قتل و کشتار خود ادامه بدهند و بالاخره تسلیم شوند و به‌پای مذاکره بنشینند. اینک به‌دنبال این‌همه قتل و خونریزی، اسرائیل باید لشکریانش را به عقب بکشد تا ملت سرفراز فلسطین به‌مرور واقعیت خود را به جهانیان اثبات کنند و به‌زودی رژیم صهیونیستی، تشکیل دولت و کشور فلسطین را در جوار و همسایگی خود بپذیرند و چنین شد که تا 48‌ساعت آینده گروگان‌های اسرائیل آزاد می‌شوند و در برابر آن، لشکریان اسرائیلی سرزمین غزه و فلسطینی‌ها را ترک کرده و به‌اجبار به درون اسرائیل مهاجرت می‌کنند. امیدواریم که دنیا اسرائیل را وادار کند که ازاین‌پس با مردم فلسطین مهربان باشد و بر سر آنان بمب و موشک نفرستد و اجازه دهد یا بهتر است بگویم به‌اجبار ناچار می‌شود که سرزمین‌های اشغال‌شده را به صاحبان اصلی آنان که همانا فلسطینیان است، بدهد تا آنان اجازه دهند، اسرائیلی‌ها هم در کنار آنان زندگی کند.