مطبوعات معاف از مالیات هستند یا نه؟

آخر نفهمیدیم ناشرین و مطبوعاتی باید مالیات بدهند یا ندهند؟! به‌راستی بسیاری از قوانین کشور ما در جو مناسب موردتائید قرار نگرفته‌اند یا بهتر است بگویم در کمیسیون فرهنگی که طرح تقدیمی دولت را به بحث می‌گذارد و مورد تصویب قرار می‌دهد و ازسوی مجلس شورای اسلامی به قانون تغییر شکل می‌دهد که اجرای آن چون الزامی‌ست، به آن قانون می‌گویند. اگرچند صباحی به عقب برگردیم؛ درجایی اعلام می‌کنند مطبوعات و ناشرین معاف از مالیات هستند؛ حال‌آنکه در امور مالیاتی، عرصه را حتی بر هفته‌نامه‌ها و ماهنامه‌ها هم تنگ کرده و مالیات وضع می‌کنند که با این نوع طرز تلقی یا باورپذیری، مطبوعاتی‌ها و ناشرین را معاف از مالیات اعلام کرده‌اند؛ اما همه‌روزه مدیران مسئول حتی ماهنامه‌ها که یک آگهی هم ندارند، در میرداماد و در اطراف اداره امور مالیاتی شمال تهران از اتاقی به اتاق دیگر و از ساختمانی به ساختمان دیگر برای مالیات پیامک‌شده نشریه درحال رایزنی هستند که چون طرز تلقی کارمندان امور مالیاتی پیرامون میزان و نوع مالیات متفاوت است، اغلب در یک ساختمان و در یک سالن که ده‌ها‌نفر کارمند از صبحگاهان تا غروب آفتاب، کارشان شده است که همه را درگیر مطبوعات کنند و باز اگر درنظر بگیریم که حدود 21‌هزار مجوز نشریات صادر شده است و درحال‌حاضر به‌واسطه گرانی فیلم، زینک و کاغذ، بیش از 80‌درصد این مطبوعاتی‌ها، عدم چاپ را بهانه کرده و به‌طرف اسنپ‌ها می‌روند، راننده اسنپ می‌شوند. دراین‌مورد کارمندان که به‌علت ضعف مالی، این‌روزها، حالشان به‌شدت بد است و بیمار شده‌اند؛ امور مالیات هم قوز بالا قوز شده است که از پیامک‌های تهدید هم استفاده کرده تا مطبوعات ما به‌قول شاعر بزرگ ایران که در 700‌سال‌پیش گفته است: «محنت‌زده را زهر طرف سنگ آید!». وقتی مطبوعاتی‌ها باید کاغذ کیلویی 5200‌تومان دوسال‌پیش را این‌روزها کیلویی 90‌هزارتومان خریداری کنند، باید به مالیاتی‌ها بگویم که تیر آخرین را شما بزنید تا ریشه مطبوعات خشکانده شود! یک ظلم دیگر مالیاتی‌های میرداماد این‌است‌که از من مطبوعاتی‌ که این حرفه را از پدرم و سپس برادرم به ارث برده‌ام، در شعبه میرداماد، یارانه‌ای که وزارت ارشاد برای کمک به تعدادی از مطبوعاتی‌ها برای توازن خرج و دخل پرداخت کرده است و جماعت ما را خوشحال کرده است همه‌روزه پیامک می‌دهند که اگر مالیات نشریه را نداده‌اند برای جلوگیری از لغو مجوز آن، یارانه‌ای به جماعت مطبوعاتی‌ بدهند تا آن را پرداخت بکنند و دیگر شاهد تعطیلی مطبوعات نباشیم. اینک امیدواریم در‌این‌ایام که مطبوعاتی‌ها باید به‌جای کاغذ کیلویی 5200‌تومان دوسال‌پیش، کیلویی 90‌هزارتومان آن‌را خریداری کنیم؛ با این گرانی کاغذ، فیلم و زینک و هزینه سیستم توزیع و افزایش سالیانه حقوق براساس مصوبه وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی، مطبوعات در برزخ عجیبی گرفتار آمده‌اند و به‌زحمت توازن بین دخل‌و‌خرج را ایجاد می‌کنند. باشد تا این مطلب را حتی یک کارمند امور مالیاتی بخواند و اثربخش باشد.