فضای روانی وضعیت بازار ارز

این‌روزها، ارز به مسئله‌ای تبدیل‌شده که در همه شئونات کشور بازی می‌کند و برخلاف نیم‌قرن‌پیش، دلار و توجه به آن، خاص صرافان و بازرگانان اعم از واردکننده و صادرکننده نبوده و توجه همه را به‌خود معطوف کرده است؛ بخصوص در چندساله اخیر که ارز نه با بازار، روی ساز‌شکاری دارد و نه به مردم روی خوش‌نشان می‌دهد و متأسفانه تغییرات صعودی نرخ آن، همه طبقات جامعه را تحت‌تأثیر قرار داده است؛ تاجایی‌که هم‌اینک خریداران کالا و مواد غذایی، نرخ‌ها را دوروز مداوم یکسان نمی‌بینند. حقوق‌بگیران وقتی حقوق را ریالی دریافت می‌کنند اما هزینه و مخارج روزمره را متأثر از نرخ ارز بخصوص وقتی‌که روبه‌بالا می‌رود، درمی‌یابند؛ یعنی یک ناترازی بسیار واضح در زندگی همه اقشار جامعه کشور به‌آسانی قابل دیده‌ شدن است؛ یعنی روح و روان و جسم درمعرض آسیب دیدن جدی قرار گرفته است؛ چراکه قدرت خرید مردم، به‌واسطه پرواز نرخ ارز یا بهتر بگویم گرانی و عدم توازن خرج‌و‌دخل، جامعه را درمعرض انواع مشکلات روحی قرار داده است که وقتی یک جامعه مثل کشور 90‌میلیونی ما به این وضعیت دچار شود، فضای کلی کشور را پریشان می‌کند که کرده است! دراین‌باره بهروز محبی نجم‌آبادی؛ عضو کمیسیون برنامه‌وبودجه مجلس شورای اسلامی، با‌انتقاد‌از وضعیت بازار ارز می‌گوید که درحال‌حاضر وضعیت بازار ارز به سمتی رفته که دلار تبدیل به یک کالا شده که این وضعیت فضای روانی جامعه را بر هم ‌می‌زند؛ علاوه‌براین مجلس یازدهم اختیارات کلی ارز را به بانک مرکزی داده است تا تصمیم‌گیرنده اصلی برای کنترل ارز و تعیین نرخ تماماً در ید قدرت این بانک باشد که از بد حادثه در یک‌دهه اخیر رؤسای این بانک معمولاً در سیبل قرار می‌گیرند که تمام مردم باید به این سیبل، تیراندازی کنند و لذا معمولاً رؤسای آن ورود خوش اما خروج بسیار بد داشته‌اند و همواره همه کاسه‌کوزه‌ها بر سر آنان شکسته می‌شود و برخلاف تصور عامه مردم، صفر تا 100 قیمت به نهادهای دیگر یا عواملی خلق‌الساعه و بخصوص اوضاع سیاسی کشور ما ربط پیدا می‌کند؛ کمااینکه، در مسئله برجام، به یک حالت شل و سفت تبدیل شد که وقتی مذاکرات به‌طرف مثبت می‌رفت و سخن از نزدیکی نقطه‌نظرات 1+5 می‌شد، دلار با سقوط فرم، نرخ کمتر می‌گرفت و هرگاه سخن از تضاد گفتارهای نمایندگان 1+5 پیش آمد، دلار پرواز می‌کرد که افزایش نرخ دلار یا ارز، جامعه را پریشان‌احوال می‌کرد؛ اما مشکل اصلی در جای دیگری‌ست که نرخ ارز بالا می‌رود و آنجا زمانی‌ست که بعضی از رانت استفاده کرده، مبالغ ارزی بسیاری را دریافت می‌کنند که با آن کالای کمیاب را وارد کنند؛ اما از بد حادثه فرار را برقرار ترجیح داده، ترک وطن می‌کنند و چون تعداد این افراد زیاد می‌َشود، آن‌قدر ارز از کشور خارج می‌شود و بازخوردی ندارد، دلار به بالاتر از 100‌هزارتومان رسیده است که ادامه افزایش آن، به‌شدت اقتصاد کشور را متأثر می‌کند و لذا به‌دنبال‌آن سختی معیشت و بیکاری پیش می‌آید که روان تمام جامعه را بر هم می‌زند.