آیا خرید خودرو همچنان جزو آرزوهاست؟

برای سالیان متمادی، «خودرو» همیشه چیزی بود که مردم برای داشتن آن، تلاش می‌کردند؛ نمادی از بزرگ‌سالی و آزادی؛ که پس از اضافه‌شدن «شاخص قیمت»، یکی از ملموس‌ترین نمادهای ثروت و موفقیت نیز شد. همان‌طورکه آمار نظرسنجی جهانی مصرف‌کنندگان Statista نشان می‌دهد؛ عطش خرید خودرو به‌عنوان خریدی آرمانی ممکن است در برخی جوامع؛ به‌ویژه در اقتصادهای توسعه‌یافته کاهش یافته باشد. هنگام مقایسه پاسخ‌ها از جانبِ کسانی‌که مالک هیچ خودرویی نبوده یا نیستند، سهم آن‌هایی‌که می‌گویند «قصد خرید خودرو در آینده را دارند»، در سراسر جهان متفاوت است؛ مثلاً در «نیجریه»، اکثر «افراد بدون خودرو» دوست دارند دربرخی‌مواقع خودرو داشته باشند. در «ژاپن»؛ جایی‌که 25‌درصدِ پاسخ‌دهندگان، ماشین شخصی نداشتند، تنها شش‌درصدشان از این‌وضعیت اعلام نارضایتی کردند. در جوامعی مانند «فنلاند»، «هلند» و «آلمان» به‌نظر می‌رسد درمورد اکثر افرادی‌که خودرو ندارند، این تصمیم، «آگاهانه» بوده است؛ نه ناشی از ضرورت. «برزیل» و «آفریقای جنوبی» نیز به «نیجریه» می‌پیوندند و اکثریت افراد فاقد خودرو، مشتاق خرید این وسیله نقلیه‌اند. «پاکستان» و «هند» جزو دیگر اقتصادهای درحال‌توسعه/درحال‌ظهور هستند که در صدر این رتبه‌بندی قرار می‌گیرند. مردم «ایالات‌متحده» که اصلاً به‌خاطر رابطه عاشقانه‌شان با اتومبیل شناخته می‌شوند، با 33‌درصد، جایگاه خود را در میانه‌های این‌گروه می‌یابند. در‌این‌اینفوگرافیک می‌بینیم که چنددرصد پاسخ‌دهندگان، به رؤیای داشتن خودروی شخصی اعتراف کرده‌اند.

مصطفی رفعت